Meatballs For The People – Stockholm

Als we de Zweedse chef-kok van de Muppets moeten geloven, eten de Zweden niets anders dan meatballs. En dat kunnen met liefde handgemaakte exemplaren zijn, gemaakt van het beste vlees, of bevroren exemplaren die op weg naar huis worden gekocht en in de oven worden gegooid voor een snel diner. Het maakt niet uit – zolang er maar genoeg zijn. Stereotypen hebben vaak een kern van waarheid in zich, en die over Zweden als een land dat van gehaktballen houdt, is wel correct. Wij gingen ze proeven in Meatballs for the People in Stockholm.

Turkse of Zweedse gehaktballen?

De Zweedse gehaktballen zijn echter Turkse gehaktballen, en daarvoor moeten we terug naar de 18de eeuw. Koning Karel XII van Zweden probeerde de invloed van Zweden in de regio te vergroten, dus besloot hij maar Rusland binnen te vallen. Een beetje overmoedig en een domme beslissing, met als hoogtepunt een ware afslachting in de slag om Poltava in 1709, waarin hij zowaar 1/3 van zijn troepen verloor. Game over, einde van het Zweedse rijk en Karel XII moest naar Turkije vluchten.

Hij was daar vooral in de ban van een gerecht – kåldolmar – dat erg leek op de moderne Zweedse gehaktballen. Hij genoot er zo van dat hij, toen hij uiteindelijk terugkeerde naar Zweden, vijf jaar na zijn ballingschap, het recept mee terug nam.

Hij was officieel nog steeds de koning en, zoals mensen vaak doen, kopieerden ze de koning. Het gerecht werd een hoofdbestanddeel van de hogere klassen en vond langzaam zijn weg naar de gewone Zweden, vooral na de uitvinding van de vleesmolen en van houtkachels in de 18e eeuw.

Een recept voor kötbullar, of Zweedse gehaktballetjes, verscheen voor het eerst in een boek een paar decennia later. En zo startte de obsessie van Zweden – en de rest van de wereld – met gehaktballen met aardappelpuree, lingonberries – rårörda lingon – en een mooie dikke jus.

Meatballs for the People

Er zijn natuurlijk veel plekken in de Zweedse hoofdstad Stockholm om traditionele Zweedse gehaktballen te proeven. Naast IKEA is er Meatballs for the People, dat experimenteert met verschillende soorten gehaktballen.

Het is de moeite waard om te gaan eten in Meatballs for the People, om de zorg, liefde en passie te ervaren die de Zweden hebben voor één van hun favoriete gerechten. De kötbullar van IKEA vervallen in het niets bij de meatballs van Meatballs for the People. Een ware delicatesse, geserveerd met een grote dosis humor!

Praktische Info

Adres: Nytorgsgatan 30 of Österlånggatan 17, Stockholm, 116 40 , Sweden

http://www.meatball.se/en-se

NM.

11 November Wapenstilstand

Wapenstilstandsdag is de jaarlijkse herdenking van de wapenstilstand van 11 november 1918, die het einde betekende van de Eerste Wereldoorlog. Dit jaar kozen we voor de Tyne Cot Cemetery. Tyne Cot is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog gelegen in het Belgische dorp Passendale.

Tyne Cot

De naam Tyne Cot(tage) werd door de 50th Northumbrian Division aan een schuurtje gegeven dat te midden van een vijftal Duitse betonnen bunkers stond, langs de weg van Broodseinde naar Passendale. Hiermee verwezen ze naar de huisjes (cottages) langs de Tyne, een rivier in Noord-Engeland die door Northumberland loopt. 

Tyne Cot Cemetery is de grootste Commonwealth begraafplaats op het vasteland en ook de belangrijkste getuige van de bloedige Slag van Passendale. Oorspronkelijk was Tyne Cot een versterkte positie van de Duitse Flandern I-stelling, waar Australische troepen in oktober 1917 een eerstehulppost inrichtten.

Ongeveer 12.000 soldaten liggen hier begraven. Op het indrukwekkende Tyne Cot Memorial staan nog eens 35.000 namen van soldaten zonder bekend graf, die na 15 augustus 1917 sneuvelden.

Vanuit het bezoekerscentrum heb je een uniek uitzicht over de oude slagvelden en krijg je het aangrijpende verhaal van Tyne Cot Cemetery en de doden van Passendale te horen en te zien.

Praktische Info

Tyne Cot CemeteryVijfwegestraat 48980 Passendale

NM.

#POTD Ponte Sisto Rome

Rome heeft zoveel prachtige bruggen die ‘s avonds verlicht zijn. De lichten gingen voor het eerst aan in het jaar 2000 en zijn sindsdien niet meer gedoofd. De rivieroever ziet er ‘s nachts zo mooi uit en draagt ​​echt bij aan het geroezemoes van de stad en het nachtleven. Vanop de Ponte Sisto heb je een mooi zicht op de SintPietersbasiliek (Basilica di San Pietro).

Ponte Sisto

Ponte Sisto is een brug over de Tiber in het historische centrum van Rome. De bouw van de huidige brug vond plaats tussen 1473 en 1479, en werd in opdracht van paus Sixtus IV – naar wie de brug is vernoemd – gebouwd.

De brug is architectonisch kenmerkend vanwege de “oculus” die het metselwerk van zijn centrale borstwering verlicht. Deze werd opgericht om de druk van de rivier op de brug te verminderen in geval van overstroming.

Trastevere

De Ponte Sisto verbindt het levendige en populaire gebied Campo de ‘Fiori en via Giulia met Piazza Trilussa in Trastevere aan de overkant van de rivier. Trastevere heeft een bijzondere karakter door zijn smalle straten, bestraat met sampietrini (kinderkopjes van basalt), omgeven door originele middeleeuwse volkswoningen. Vanwege de vele cafés en restaurants worden de straten ‘s nachts bevolkt door zowel Italianen als buitenlanders. Ideale locatie voor aperitivo op vrijdagavond.

In The Mix Remember the Alimony

We eindigen de Internationale Sherry Week met een variante op een Negroni (hoe maak je de perfecte Negroni? klik hier). Ter herinnering, een Negroni maak je met gelijke delen gin, Campari (of een andere bitter) en rode, zoete vermout. Slechts 3 ingrediënten waarmee je eindeloos kan experimenteren.

Een variant van de Negroni die er mag zijn

Deze Remember The Alimony is zo een variant, waarbij de zoete vermout vervangen wordt door een fino sherry en de Campari door een buitenbeentje onder de amari. Cynar is de verborgen parel onder de bitters – amari – en is een kruidige, bitterzoete Italiaanse drank op basis van artisjok. Het volgende ingrediënt voor deze cocktail is sherry. Ik gebruik hiervoor Lustau Fino La Ina. Lustau is een referentie in de kwaliteitsvolle sherry’s. Het is één van de bekendste sherry’s en wordt als de basis Fino beschouwd. Beendroog en stro-kleurig, hele frisse smaak met toetsen van appel en amandel. Maar je kan gerust een andere sherry nemen, zoals deze R.C. IvisonHet laatste ingrediënt is London Dry gin (Bombay Sapphire, Beefeater, Bulldog, …).

The Beagle New York City

Deze variante van de Negroni is een creatie van Dan Greenbaum, toen bartender in The Beagle, een nu gesloten bar en brasserie in de East Village in New York City.

Wat heb je nodig?

  • 45 ml fino sherry Lustau La Ina
  • 37 ml Cynar
  • 22 ml London Dry gin

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een mengglas gevuld met ijsblokken. Roer even om en giet in een voorgekoeld glas over een grote ijsblok. Kneus een stukje schil van een appelsien over het glas en laat het in het glas vallen.

NM.

In the Mix Adonis

Internationale Sherry Week (2-8 november)

Tijdens dit jaarlijkse evenement worden sherrywijnen in de spotlight gezet met allerlei evenementen in bars, restaurants, hotels, bodega’s, tabanco’s en wijnclubs over de hele wereld. Deze evenementen vinden gelijktijdig plaats in de week van 2 tot 8 november 2020, alhoewel het coronavirus er in veel landen een stokje voor zal steken. Volg het op sociale media via de hashtag #SHERRYWEEK.

Sherry en vermouth

Sherry is al een paar jaar weer hip en we hebben al redelijk wat artikelen en recepten over en met sherry. Dit jaar gaan we voor een cocktail met maar twee ingrediënten, namelijk fino sherry en rode zoete vermout. Er zijn eigenlijk niet zoveel bekende cocktails met sherry en de twee meest bekende zijn de Bamboo en de Adonis. Beide zijn stirred cocktails en er bestaan duizend varianten. De Adonis is genoemd naar een burlesque show op Broadway en de cocktail werd in 1884 ontwikkeld in het prestigieuze Waldorf-Astoria Hotel in New York City.

Een misschien niet zo voor de hand liggende combinatie, maar toch drinkt deze Adonis lekker weg.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml fino sherry Lustau La Ina
  • 30 ml Vermut Lacuesta Rojo of Carpano Antica vermout
  • 2 dashes Angostura orange bitters

Hoe maak je het?

Voeg alle ingrediënten toe in een mengglas. Voeg ijsblokken toe en roer tot de juiste afkoeling en verwatering. Zeef in een gekoelde coupette of cocktailglas. Garneer met een stukje sinaasappelschil.

NM.

Winterse Shakshuka met prei en za’atar

Prei is één van mijn favoriete herfstgroenten, omdat je er zoveel kan mee doen. Vandaag maken we een ‘winterse’ variante van shakshuka (zie artikel), waarbij we de eitjes laten garen in gestoofde prei.

Shakshuka

Shakshuka is weeral één van die gerechten van wie niemand meer juist weet waar het vandaan komt en waarvan iedereen zegt dat zij het uitgevonden hebben. Shakshuka betekent ‘mengeling’ in het arabisch. Het is dankzij Claudia Roden en Yo­tam Ot­to­leng­hi dat dit gerecht bekend is geraakt bij het brede publiek.

Shakshuka zijn eieren die gepocheerd worden in een saus gemaakt van tomaten, die op smaak gebracht is met chilis, ajuin en gekruid met komijn. Het lijkt heel erg op de Turkse menemen, de Mexicaanse huevos rancheros of de Spaanse pisto manchego, en wordt traditioneel in een zware gietijzeren pan gemaakt met brood om de saus op te lepelen.

Comfort food voor brunch

Deze versie van een recept van Ottolenghi is winters, dus we gebruiken prei. Het is een snelle manier om een troostmaaltijd op tafel te zetten in korte tijd. Voor een brunch met koffie of een licht avondmaal met knapperig brood en een glaasje witte wijn. Het is ideaal voor een brunch, omdat je al veel op voorhand kan klaarmaken.

Wat heb je nodig?

  • 30 gram ongezouten boter
  • 2 EL olijfolie
  • 2 grote preistelen, in stukjes van ½ cm gesneden
  • 1 tl komijnzaad
  • 30 gram fijngehakte schil van gekonfijte citroenen
  • 300 ml groentebouillon
  • 200 gram babyspinazie
  • 6 grote eieren
  • 90 gram feta, in stukjes van 2 cm gebroken
  • 1 EL za’atar (zie artikel)

Hoe maak je het?

Verhit de boter en 1 eetlepel olie in een grote pan met deksel en zet op middelhoog vuur. Zodra de boter begint te schuimen, voeg je de prei, 1/2 theelepel zout en veel peper toe. Stoof, onder regelmatig roeren, ongeveer 3 minuten tot de prei zacht is. Voeg dan de warme groentebouillon, stukjes citroenschil en komijn toe.

Breng aan de kook en kook tot de meeste bouillon is verdampt (ongeveer 5 minuten). Voeg de spinazie toe en roer tot ze geslonken zijn, ongeveer 1 minuut.

Verlaag nu het vuur tot medium. Gebruik een grote lepel om 6 kuiltjes in het mengsel te maken. Breek 1 ei in elke ruimte. Bestrooi de eieren met een snufje zout, strooi de feta rond de eieren en dek de pan af. Laat zachtjes sudderen tot het eiwit gaar is, maar de dooiers nog steeds vloeibaar zijn, 4 tot 5 minuten.

Meng ondertussen de za’atar met de resterende 1 eetlepel olie. Haal de pan uit de oven en borstel de za’atar over de eieren. Dien onmiddellijk op.

NM.

In the Mix White Russian

We eindigen deze maand net als zoals we ze begonnen zijn, met een heerlijke cocktail waarin we koffie verwerkt hebben. 1 oktober is Internationale Dag van de Koffie en traditioneel doen we dan bij Nullam iets met koffie. Het heeft bij velen de ogen geopend dat spirits en koffie een match made in heaven is. We eindigen de maand met de White Russian, een lekkere after dinner drink en tip voor de feestdagen.

White Russian

Een Белый Русский ofte White Russian is een cocktail gemaakt met wodka, koffielikeur en room geserveerd met ijs in een Old Fashioned glas. De basis van de White Russian is de Black Russian, die voor het eerst verscheen in 1949, en daar voegen we room bij. Geen van beide dranken is van Russische oorsprong, maar beide worden zo genoemd omdat vodka het belangrijkste ingrediënt is. En vodka wordt natuurlijk geassocieerd met Rusland.

Wij gebruiken Grey Goose, een Franse super premium vodka en onze eigen koffielikeur in een verhouding 40 – 40 en 80 ml room (1:1:2) maar durf ook wel eens 2:1:1 te gaan, voor mijn versie van een volwassen milkshake 🙂

Gustave Tops

De Black Russian gaat terug tot 1949 en wordt toegeschreven aan de Belgische barman Gustave Tops, die hem creëerde in Hotel Metropole in Brussel door simpelweg koffielikeur toe te voegen aan wodka over ijs.

Wat heb je nodig?

Hoe maak je het?

Vul een Old Fashioned glas met ijsblokken. Bouw de ingrediënten over het ijs. Garneer eventueel met nootmuskaat.

Wil je een mooie toplaag van room, schenk deze dan over de rug van een lepel. Op die manier blijft de room bovenop drijven.

NM.

In The Mix Bourbon Old Fashioned met gebrande zeste van Appelsien

Van 30 oktober tot 8 november wordt over gans de planeet aandacht geschonken aan de Old Fashioned, een cocktail die niet mag ontbreken in de lijst van 25 iconische cocktails.

De Old Fashioned

De Old Fashioned is een beetje de grootvader van de cocktails: weinig ingrediënten en schijnbaar eenvoudig om te maken. Maar niets is minder waar, deze cocktail is een ware test van de expertise van de bartender. De bestanddelen van de bourbon whisk(e)y – zoet, hout en vanille – worden benadrukt door de toegevoegde ingrediënten: de suiker, Angostura bitters en de zeste van appelsien. Ook de juiste verwatering is heel belangrijk.

Wanneer de Old Fashioned op de correcte manier is klaargemaakt moet hij perfect in balans zijn: het zoete van de suiker mag de smaak van de whisk(e)y niet maskeren en de bitters moeten een extra dimensie geven aan de smaak van de whisky. Alleen zo krijg je een gesofisticeerde Old Fashioned cocktail, een drankje dat de smaakpapillen van zovele generaties in vervoering heeft gebracht. 

Maker’s Mark

Maker’s Mark is een premium bourbon whiskey die small batch wordt geproduceerd. Naast mais wordt gebruik gemaakt van rode wintertarwe. De kenmerkende combinatie van maïs, rogge, en rode wintertarwe en de zachte en rijke zoetige smaak maakt de Maker’s Mark één van de meest bekende bourbons van de wereld. Heel herkenbaar aan het rode wassen zegel.

Lekker in de herfst

Wanneer tijdens de herfst de temperaturen dalen, dan is de Old Fashioned perfect om je op te warmen of gewoon te genieten. De rijke smaak van Bourbon – gerookte karamel en vanille – leent zich daar echt toe. De druppeltjes Angostura bitter zorgen voor de kick en de kruidigheid, en de suikersiroop zorgt voor het zoete element.

Gebrande appelsienschil

Neem een stukje zeste van appelsien en laat deze ‘verbranden’ in een loeihete gietijzeren pan. Gewoon er even inleggen en laten kleuren. Of gebruik een toorts zoals bij crème brulée. De etherische oliën gaan verdampen en geven een rookachtige smaak af. Dit stukje schil mag in het glas. Gewoon je glas even ronddraaien, zodat de smaken kunnen vermengen.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml Maker’s Mark Bourbon
  • 4 druppeltjes Angostura Aromatic Bitters
  • een suikerklontje en een klein beetje water of barlepel suikersiroop
  • een stukje gebrande appelsienschil

Hoe maak je het?

Je hebt ook nog een gewoon old fashioned glas nodig (geen dubbel). En we gaan de Old Fashioned rechtstreeks in het glas maken. In bartenders speak noemt dit ‘to build the drink‘. 

Neem een muddler en leg een klein suikerklontje met een klein beetje warm water en de bitters (om de suiker op te lossen) in het glas. Je kan ook een barspoon suikersiroop in plaats van een suikerklontje gebruiken. Daar mag nu het stukje citrus bij. Even muddlen tot de suiker is opgelost en de citrusoliën zijn vrijgekomen. Voeg er het ijs bij en de bourbon. Nu nog even stirren/roeren tot je de juiste afkoeling en verwatering hebt. 

NM.

Wereld Champagne Dag: 23 oktober

23 oktober is Wereld Champagne Dag, een initiatief uit 2009 van een Amerikaanse blogger om wereldwijd de wijn van de koningen te eren. Alles wat je nodig hebt is een fles champagne en een paar glazen.

Het is vooral een groot event op sociale media dat je kan volgen via de hashtag #CHAMPAGNEDAY

Champagne is een natuurlijk een heel dankbaar onderwerp om te fotograferen (zie fotoalbum voor meer foto’s).

En dan nu de weetjes

In 1662 bracht de Engelsman Christoph Merret verslag uit aan de Royal Society of London for the Improvement of Natural Knowledge dat het mogelijk was om mousserende wijn te maken door het toevoegen van suiker aan stille wijn, waardoor er een tweede gisting optreedt.

Venez mes frères, je bois des étoiles.” Dom Pérignon, een Franse monnik begon pas in 1668 – zes jaar later – met het op fles trekken van wijn in de abdij van Hautvillers. Men heeft dus moeten wachten tot er voldoende stevige wijnflessen werden gemaakt die konden weerstaan aan de druk binnen de fles tijdens de tweede gisting. Opmerkelijk is ook dat deze fles ontstaan is in Engeland.

De Fransen waren twee keer in snelheid gepakt en waren dus niet zo gelukkig met deze wijn. En toch is het Parijs na de Franse revolutie die champagne populair maakte, weliswaar via bordelen en ‘maisons closes’. 

chap

Het volgende probleem was de kurken. Adolphe Jacquesson, zoon van een wijnhandelaar uit Châlons-en-Champagne zette zich aan het denken en op een dag in 1844 had hij de oplossing. Om alles op zijn plaats te houden verving hij de koordjes door ijzerdraad en gebruikte lichte ijzeren of tinnen plaatjes, rond van vorm en van dezelfde grootte als het bovenste deel van de kurk. Rond 1880 was de eerste muselet geboren en van dan af aan ging het zeer snel. Flessen konden vanaf nu ook gemakkelijk op machinale wijze worden gedicht en al snel werden de capsules verfijnder en werden versierd met logo’s. Deze capsules of “plaques de muselet” zijn tegenwoordig echte kunstwerken geworden, mooi geëmailleerd, glanzend en vaak fel gekleurd, en vele dragen het logo van de wijn producent.

Placomusofielen zijn verzamelaars van deze koepelvormige, decoratieve metalen capsules die de kurken van de champagneflessen beschermen.

NM.

Far Breton met Pruneaux d’Agen

Het is mottig weer en we zitten voor de tweede keer in semi-lockdown, dus gaan we bakken. Deze keer kozen we voor een gerecht uit Bretagne, namelijk de Far Breton. Deze Bretoense pruimentaart serveer je bij de koffie.

In Bretagne ontkom je niet aan dit klassieke en heel geliefde dessert, en iedere Bretoen heeft wel zijn eigen versie. Maar deze recepten hebben wel één ding gemeen: nooit de oven open doen tijdens het bakken, want anders valt je Far in elkaar.

Een Far Breton lijkt een beetje op een clafoutis (zie recept) kwa textuur. Maar een far is iets zwaarder en wordt met pruimen (Pruneaux d’Agen) gemaakt in plaats van van kersen. De echte naam in het Bretoens is farz fourn en Far is latijns voor tarwe.

Meestal hebben ze ook wel ergens een grote pot met pruimen op eau-de-vie, Calvados of Armagnac in de keuken staan. Die kan je ook gebruiken, maar ideaal zijn gedroogde ontpitte pruimen die we laten opwellen in een alcohol naar keuze.

Wat heb je nodig?

  • 1 liter ml volle melk
  • 200 gram bloem
  • 200 gram suiker
  • 4 eieren
  • snuifje zout
  • 50 gr (gesmolten) boter
  • rum, eau-de-vie, armagnac of calvados
  • 200-300 gram Pruneaux d’Agen – ongeveer 15 – of andere gedroogde pruimen zonder pit

Hoe maak je het?

De pruimen minstens een dag van tevoren laten wellen in een schaaltje alcohol.

Oven voorverwarmen op 180° graden.

De melk lichtjes laten opwarmen. De bloem en de suiker in een mengkom doen en in het midden een kuiltje maken. De eieren er één voor één bijdoen en goed mengen met een houten lepel. Giet daar de lauwe melk en heel goed mengen.

Beboter een ronde of rechthoekige ondiepe ovenschaal (ca 25cm diameter en 5cm diep). Verdeel de uitgelekte pruimen over de bodem en giet het beslag er op. Leg daar wat stukjes koude gezouten boter op en zet weg in de oven.

In ongeveer 50 minuten goudbruin bakken in de oven.

Warm serveren met poedersuiker indien als nagerecht, of serveer koud als taart.

NM.

Een passie voor koken

Nullam Microwaveum brengt je tijdens de lente nieuwe gerechten, heerlijke drankjes tips voor uitstapjes in binnen- en buitenland! Blijf op de hoogte en like de facebook pagina! Bedankt daarvoor.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com