Category Archives: Buitengewoon België

Toerist in eigen land. Ook in België is er veel te ontdekken. In deze rubriek alles voor een citytrip of een zondagse uitstap met massa’s tips & reviews: een reisblog voor levensgenieters.

Luik Gastronomisch: Ma Ferme En Ville

In een vorig artikel hadden we het over een oer-typisch Italiaans restaurant en aperitivobar in hartje Luik: Mio Posto – Osteria Popolare (zie artikel) in de Rue Souverain Pont, een klein smal straatje, waar heel wat nieuwe leuke winkeltjes zijn (zie artikel). Osteria Mio Posto is een trendy restaurant en een must go voor liefhebbers van authentieke Italiaanse keuken. Zowel voor een lunch, dinner of gewoon een aperitivo.

Mio Posto wordt uitgebaat door Gabriel, zijn partner Marie baat zo goed als rechtover de osteria een lunchcantine annex boetiek uit: Ma Ferme En Ville. Onze aanrader voor een perfecte lunch. Waarom?

Kruidenierswinkel

Ma Ferme En Ville is dus ook een ‘épicerie‘ waar je verse, gezonde en lokale producten uit de streek kan vinden: bier, peket (de lokale alcohol), mosterd, kazen, brood en ga zo maar door. Het zijn stuk voor stuk producten rechtstreeks van de boerderij, de kleine producent of van artisanale ambachten, en allemaal uit de buurt van Luik. Je zal in Ma Ferme En Ville geen enkel product zien dat je in een supermarkt kan vinden. Ze voeren dus transparante productie en consumptie hoog in het vaandel en de focus ligt op de vele lekkernijen die de natuur ons te bieden heeft.

Lunch

Ma Ferme En Ville herbergt dus ook een lunchcantine met een authentiek concept. En daar bedoel ik niet enkel het interieur mee. Alle gerechten op de kaart zijn volledig gemaakt door Marie en haar team. Het principe van de boetiek wordt doorgetrokken en alles is vers, gezond, lokaal en seizoensgebonden.

Ga hier zonder twijfelen en met een gerust hart naar binnen, je zal er geen spijt van hebben. Heerlijke verse producten die met een bijzonder tintje zijn klaar gemaakt. Lekkere lokale biertjes (probeer zeker de Joup eens), mooie lunchkaart en heerlijke desserts. Ook de bediening is top en heel vriendelijk. Ze zijn trouwens fier op het feit dat er geen microgolf gebruikt wordt en dat konden wij heel goed appreciëren. Dankzij de open keuken zie je trouwens wat en hoe het wordt klaargemaakt.

De vroege vogels kunnen beginnen met een ontbijt en later op de dag kan je ook kiezen uit verschillende omeletten, of boterhammen. Op de lunchkaart staan allerlei versgemaakte quiches, soepen, slaatjes en andere streek- en seizoensgebonden gerechten. Ik nam de kipburger en deze was geserveerd met seizoensgroenten. Maar er zijn ook kaasschotels, Ardeense schotels en een schotel delicatessen van de zee. Voor elk wat wils dus.

Achteraan staan alle lokale delicatessen uitgestald. Mag ik ook nog even wijzen op het leuke interieur. Het is een mengeling van vintage en nieuw en maakt van Ma Ferme En Ville een heel gezellig plekje. Hele leuke sfeer tijdens de middagdrukte. Ik kocht er trouwens een heel lekker speltbrood.

Praktische Info Ma Ferme En Ville

Rue Souverain Pont 34, 4000 Luik

Luik: voor u bezocht

Tijdens de verlofmaanden gaan we ook een beetje reizen. En we beginnen in eigen land, namelijk in de stad Luik, de hoofdstad van de provincie Luik. De stad is gelegen aan de Maas en die rivier heeft het gezicht van de stad getekend en ook het karakter van haar inwoners. De bijnaam van de stad is La Cité Ardente of de vurige stede. Ziehier het overzicht van de leukste plekjes volgens Nullam.

Met de trein naar Luik: Station Luik-Guillemins

De gemakkelijkste manier om in Luik te geraken is met de trein. Je komt toe in het hypermoderne station van Luik-Guillemins. Dit futuristische bouwwerk werd in 2009 geopend en is ontworpen door de Spaanse architect Santiago Calatrava. Het station is een indrukwekkend stukje architectuur dat volledig bestaat uit glas, beton en staal, en dezelfde ronde vormen heeft als een vrouwenlichaam.

Place Saint-Lambert

Als je naar Luik gaat moet je zeker Place Saint-Lambert gezien hebben, een heel druk plein in het centrum van Luik. Eris al veel gedaan om het plein en de omgeving te renoveren, en het ziet er mooi uit, maar het blijft voor mij een stenen, nogal kale vlakte. Maar goed, het is een centraal gelegen plein, en hier beginnen we onze ronde van Luik.

Winkelen in Luik

Le Carré

De belangrijkste winkelstraten van Luik vind je in de wijk Le Cárre. Het is een pittoreske wijk van verkeersvrije straten omsloten door de Boulevard de la Sauvenière, bekend van Luik-Bastenaken-Luik. Veel kleine en grote winkels maar ook veel restaurantjes en café. Duidelijk ook de uitgangsbuurt, wanneer de nacht over de stad valt.

Rue Souverain Pont, En Neuvice en Rue du Pont

Maar het leukste aanbod kan in deze drie straten vinden. We beginnen in de Rue Souverain Pont. Daar vinden we onder andere Mio Posto – Osteria Popolare (zie artikel), Ma Ferme en Ville (zie artikel), en nog een aantal andere leuke hippe restaurantjes en vintage winkeltjes, zoals Wattitude.

Wattitude

De designwinkel Wattitude in de Rue Souverain Pont heeft een exclusief aanbod van producten «100% made in Wallonia». Dat wil zeggen dat de producten van Wattitude zijn ontworpen en/of gecreëerd en/of geproduceerd in Wallonië. Een mooi lokaal initiatief en een must voor liefhebbers van lifestyle, design en gastronomie.

Praktische Info: Wattitude Rue Souverain Pont 7

De Rue Souverain Pont is een straat om in de gaten te houden want in volle evolutie. Naast de leuke restaurantjes komen er ook veel hippe winkels bij en kleine boetieks maar ook kunstgalerijen.

Via de Place du Marché gaan we richting En Neuvice waar we nog meer leuke zaken ontdekken, zoals de heel smalle Rue du Carré. Aan het einde van En Neuvice draaien we links de Rue du Pont in.

Sapiens-Sapiens

Sapiens-Sapiens is een moderne drogisterij met een selectie van producten en voorwerpen die gekenmerkt worden door hun DNA: nuttig, tijdloos en duurzaam. Van Bialetti style koffiemakers, tot messen, over huishoudelijke producten. Deze hypertoffe winkel is een aanrader!

Praktische Info: Sapiens-Sapiens Droguerie Moderne Rue du Pont 14

Op ontdekking in de binnenstad

Les Impasses

Luik heeft het imago van een grauwe industriestad maar je voelt dat de stad in beweging is. Er wordt veel geïnvesteerd en vernieuwd en sommige straten zijn een eclectische mix van nieuw en vervallen.

Maar Luik heeft heel wat mooie plekjes te bieden. De heuvels van de Citadel zijn een mooi voorbeeld en die staan ook in alle toeristische folders. maar er is veel meer.

Van de Rue du Pont, begeven we ons richting Rue du Palais en Rue Hors-Chateau. Een mooie buurt die haar naam dankt aan het feit dat ze ‘buiten het kasteel‘ lag. Het was de wijk van de adel, de religieuze instellingen en mooie patriciërswoningen. En daar kan je ook de steegjes vinden, waar ooit het personeel van de herenwoningen van Hors-Château woonde.

Achtereenvolgens kan je de Impasse de la Couronne, Impasse Venta, Impasse de l’Ange en Impasse Hubart bezoeken. In elk van deze steegjes valt wel iets te ontdekken. De binnenplaatsen zijn echt oases van rust in de binnenstad.

Vergeet zeker niet de Impasse des Ursulines te bezoeken. Via de smalle trappen kom je in een oud parkje van de Zusters Ursulinen, een verborgen parel. Dit gedeelte is zo goed als onveranderd gebleven sedert 1881.

Montagne de Bueren

Er zijn vele wandelroutes naar en rond de groene hellingen en de meeste leiden naar de Citadel van Luik, gelegen op de top van de berg. Van op bepaalde punten heb je een mooi uitzicht over de stad. Ik koos voor de harde weg, via de 374 heel steile trappen. Ga naar de Rue Pierreuse 38 en daar vindt je de trap, waar de Montagne de Bueren begint. Het is flink klimmen maar wel de moeite waard. En het uitzicht maakt echt alles goed.

Boven ben je in de wijk Au Pérî. Gan nog even verder – rechts om de hoek – tot aan het monument van het 14e linieregiment infanterie, waar je een prachtig panorama over Luik kan bewonderen.

Praktische Info: Montagne de Bueren start aan Rue Pierreuse 38

Luik en gastronomie

In Luik – zoals overal in België trouwens – kan je overal goed eten. Er zijn genoeg hippe restaurants, eetcafés en klassieke brasseries voorhanden. Luik heeft natuurlijk ook zijn streekgerechten, zoals de de Luikse gehaktballen,  café Liègeois, Boulets à la Liégeoise, (NIET boulettes) en Luikse wafels.

Une Gaufrette Saperlipopette

De liefhebbers van zoeternijen stoppen best eens bij Une Gaufrette Saperlipopette in de Rue des Mineurs nabij de Place du Marché. Het is een kleine en gezellige wafelbar/bakkerij met een fenomenaal aanbod van artisanaal gebak: doughnuts, pannenkoeken, Luikse speculoos, muffins, chouquettes (zeker proberen!!!) en de lekkerste Gaufres de Liège. Een top suggestie!!! Getuige de lange wachtrijen in de straat.

Praktische Info: Une Gaufrette Saperlipopette Rue des Mineurs 7 4000 Luik

Het vervolg

Tot zover, Luik deel 1. Deel twee en drie hebben we het over onze twee gastronomische suggesties: Mio Posto – Osteria Popolare en Ma Ferme en Ville

NM.

1898 THE POST hotel in Gent …. Nieuw!

Het best bewaarde geheim van Gent opende midden augustus eindelijk zijn deuren. Vanaf dan genieten gasten van de mooiste zichten op de stad vanuit het voormalige Hôtel des Postes et des Télégraphes – het Posthotel -, waar ze kunnen verblijven in één van de 38 kamers of suites. Dit is de recentste realisatie van Zannier Hotels, op alweer een magisch mythische locatie. Achter de neogotische gevel van natuursteen schuilt een elegant interieur in de stijl van de jaren 1900. Het uniek en antiek meubilair brengt eenvoud, ultiem comfort en authenticiteit samen. Ik mocht samen met collega bloggers en journalisten het hotel en de kamers bezoeken en was verbluft. Hier wil ik zeker eens blijven overnachten! Geraldine Dohogne, de interior designer van Zannier Hotels heeft een werkelijk fantastische job gedaan, met heel veel oog voor detail. Ik was al onder de indruk van The Cobbler (zie artikel), maar het Hotel is echt de moeite. Ik heb al ettelijke uren voor het hotel doorgebracht voor één of andere fotografieproject, maar in de toekomst zal het eerder binnen zijn (voor meer foto’s zie de slideshow in het artikel). 

Een beetje geschiedenis

Gent, 1898. Architect Louis Cloquet legt de laatste hand aan zijn plannen voor het Hôtel des Postes et des Télégraphes – het Posthotel – in Gent. Voor zijn bouwwerk werd een centrale plaats gereserveerd in het hart van de stad, tussen de Korenmarkt en de Graslei. De man legt er zijn hart en ziel in. Ook het Sint-Pietersstation en de Sint-Michielsbrug zullen later, begin twintigste eeuw, realisaties van zijn hand zijn en getuigen van zijn talent en verbeelding.

1909 Het nieuwe postgebouw is een feit. Het staat er, klaar om de wereldtentoonstelling te verwelkomen die in 1913 de stad van Keizer Karel zal aandoen.

Het gebouw met de achthoekige torens mag dan voornamelijk neogotisch geïnspireerd zijn, de eclectische architectuur verraadt ook invloeden uit de neorenaissance. Met liefst honderd wapenschilden en beelden verbeeldt het bouwwerk het land, zijn provincies en zelfs elk van de drieëntwintig toenmalige staatshoofden in functie. Eén toren steekt er bovenuit, met zijn 54 meter is die de trotse drager van de magnifieke klok waarop al van ver het uur te lezen is.

Het postkantoor wordt een drukbezochte plek, waar postkoetsen en eerste paardentrams halthouden. En dit postcentrum van de stad wint almaar aan belan

2001 Het laatste postloket sluit de luiken.

Augustus 2017: 120 jaar na de laatste pennentrek van Louis Cloquet, bereikt zijn oeuvre de apotheose van zijn comeback. De twee bovenste verdiepingen verwelkomen voortaan Gentenaars en de wereld. Een magnifiek hotel, uniek op vele vlakken, opent er de deuren. De gastvrijheid van Gent bereikt in 1898 The Post een nieuwe dimensie.

1898 The Post, een bijzondere stad schenkt zich een bijzonder hotel

Gent ontwikkelt zich waar Leie en Schelde samenvloeien en het neemt daarvoor zijn tijd. Over de jaren ontwikkelt het op zijn tempo een aantrekkelijk en gastvrij karakter. Niet opzichtig, eerder in de luwte, waardoor Gent ‘één van de best bewaarde geheimen van Europa’ heet te zijn. Gent doet het op zijn Gents, zonder duwen of trekken reserveert het zich een speciale plek op de wereld en in de harten van de mensen.

Ook 1898 The Post nam rustig zijn tijd, in de stad van het Lam Gods zijn mystiek en schoonheid immers niet gehaast. Die rust en dat genot gunt het hotel ook zijn gasten, meer dan alle voorgaande. Elk detail, elke te ontdekken kamer is het bewijs: daarvan genieten onthult wat intieme schoonheid is.

Ode aan de geschiedenis van deze bijzonder plek

Elke van de achtendertig kamers straalt gastvrijheid uit, gezelligheid én persoonlijkheid. Elke kamer heeft ook een eigen verhaal te vertellen. Je wordt van harte uitgenodigd om dat verhaal te komen ontdekken.

Hoge plafonds en muren in oldtimer-groen scheppen een hoge mate van gezelligheid en bijzondere elegantie. De grote hoge ramen, de voorkeur voor hout en indirecte verlichting creëren een instant thuisgevoel nog voor de valiezen zelfs maar zijn uitgepakt.

Wie dacht dat antieke meubelen van de jaren 1900 niet te verzoenen zouden zijn met de modernste hedendaagse technologie en het comfort ervan – iets waar de meest veeleisende gast op mag rekenen – zal hier het tegendeel bewezen zien, een huzarenstukje. De Interior Designer van Zannier Hotels laat met de flair van de expert en met een ongeziene zorg voor elk detail, unieke stukken, allemaal authentiek en van een zeldzame verfijning, zich naadloos integreren tot een uniek esthetisch geheel.

Elke kamer en elke suite, variërend tussen 20 en 65m2, biedt haar gasten een adembenemend zicht op de stad Gent.

Ook al kom je van de andere kant van de wereld, The Stamp (20 m2), met gewelfd plafond, kingsize bed en badkamer in marmer, voelt meteen aan als thuiskomen, het effect van haar onweerstaanbare charme. Het leven wordt licht, zo licht als een postzegel.

Voor meerdere gasten die hier samen wensen te verblijven, reserveert 1898 The Post graag The Stamp met aangrenzend The Postcard (25 m2), een schitterende duplex, met boven de open badkamer. De authentieke plankenvloer en het gewelfd plafond geven blijk van respect voor de oorspronkelijke architectuur en dat is heel terecht.

Iets groter (tot 30 m2) is The Letter, een charmante ruimte die uitnodigt tot relaxen. De oorspronkelijke dakramen in hout kijken uit over de middeleeuwse stad, dat privilege is puur genieten.

Bij The Carriage kom je binnen in een privé salon met zicht op de levendige Korenmarkt. De sofa en zetels hebben, net als koetsen vroeger, een bekleding in linnen. De slaap- en open badkamer bevinden zich boven en vormen een gezellige cocon waar gasten de intimiteit kunnen opzoeken. Er is zelfs The Carriage met privé terras, je beleeft er dezelfde intimiteit maar dan onder de blote hemel.

Tussen 32 en 57 m2 groot zijn de verschillende suites het perfecte verblijf voor koppels met een kindje. Sommige van deze suites bieden uitzicht over de romantische Sint-Michielsbrug. Wie voor het slapengaan daar de zon ziet ondergaan, wacht alleszins een verkwikkende nacht.

De grootste suite, The Loft, bevindt zich onder het dak. 65 m2 geprivilegieerde ruimte die vooral auteurs en artiesten, lezers en schrijvers zeker zullen weten te appreciëren. Een schrijftafel, een bibliotheek, een comfortabele fauteuil om zich in een andere tijd te wanen, het is allemaal deel van een perfecte omkadering voor de magie van het geschreven woord.

En dan, de liefde! In de zuidoostelijk georiënteerde, achthoekige toren, hoogverheven boven het leven van alledag, bevindt zich de Tower Suite, het ultieme liefdesnest met panoramisch zicht op eeuwen geschiedenis. Een romantisch hoogtepunt om nooit te vergeten. Een souvenir voor altijd.

Waar de tijd stilstaat

En er is meer dan de kamers en suites, ook de gangen in dit bijzondere hotel laten de gasten stilstaan, stilstaan in de tijd. Alles roept de glorietijd van het vroegere postgebouw op. Zo zijn hier onder andere schetsen van de hand van Louis Cloquet te bewonderen.

De open haard in de gemeenschappelijke ‘living’ op de eerste verdieping verwelkomt de gasten in een heerlijk huiselijke sfeer. Je kunt er even bekomen, wat lezen of in alle discretie werken. De tijd lijkt hier stil te staan. Maar natuurlijk gaat het leven in de stad ondertussen gewoon zijn gang. Gasten hebben de keuze: er hier als stille getuigen van meegenieten of – voor wie de lokroep te aanstekelijk werkt – er toch volop aan meedoen.

The Kitchen, eveneens op de eerste verdieping, heeft dé troef om gasten al van het eerste ochtendgloren naar daar te lokken: een heerlijk vers bereid ontbijt, genereus geserveerd in buffetstijl. Ook voor een lichte lunch kun je hier terecht. Gerechten naar aloud recept worden in de open keuken voor uw ogen klaargemaakt, van verse ingrediënten uiteraard.

Je proeft de gezelligheid al van zodra je The Kitchen binnenwandelt. De chef staat al klaar om u te verwennen. Trouwens, niet alleen hotelgasten zijn welkom, ook andere bezoekers die de charme van wat er zich afspeelt achter deze indrukwekkende gevel van natuursteen willen ontdekken, kunnen hier terecht. ’s Namiddags ook voor koffie of thee en een verleidelijke keuze aan gebak, stuk voor stuk lokale heerlijkheden, dat spreekt voor zich.

Wel exclusief voor de hotelgasten en dus speciaal voor hen gereserveerd en ingericht is de Honesty bar op de tweede verdieping, in de toren die uitgeeft op de Korenmarkt. Dat maakt deze bar dubbel exclusief, met alweer een ander zicht op het stadsleven.

This slideshow requires JavaScript.

Een zich onderscheidend alternatief bovenop het bestaande aanbod

Geert & Greetje De Paepe zijn de eigenaren en de ontwikkelaars achter het project. En met de prestigieuze Zannier Hotels hebben zij de perfecte partner gevonden om dit ambitieus hotel-project te realiseren.

Arnaud Zannier is de bezieler van Zannier Hotels. Zijn droom? Aan het bestaande aanbod van de snel evoluerende hotelmarkt toch weer net dat zich onderscheidende alternatief toevoegen. “Het is onze ambitie om nog een andere weg in te slaan, tussen de mythische ‘palaces’ die deel uitmaken van de geschiedenis van grote steden en tussen de boetiek-hotels die elk jaar en overal ter wereld openbloeien. Dit hotel staat voor een levenskunst zonder pretentie. Het is die lijn die we in al onze projecten willen doortrekken. Wij gaan voor een sterke en tegelijk originele signatuur”, besluit Arnaud Zannier.

De perfectie in de details

De interieurs van de Zannier Hotels zijn eigen realisaties. Niets ontsnapt aan de aandacht, zelfs niet het kleinste hoekje of het kleinste detail. Het moet perfect zijn, niets wordt aan het toeval overgelaten. Waar er van de gewone, standaard hotelketens duizend zijn in een dozijn, onderscheiden de Zannier Hotels zich door hun keuze voor brute materialen, natuurlijke kleuren en authentieke objecten. Elke architecturale beslissing, elke kleinste decoratie werd ingegeven door passie. Talloze antieke voorwerpen en meubelstukken vinden er een nieuwe bestemming alsof het altijd al zo heeft moeten zijn. Ze krijgen een plaats waar hun charme zelfs nog beter tot haar recht komt.

Dit gaat over het leven als nieuwe kunstvorm: geraffineerd, authentiek, diepgaand, met vernieuwd respect voor essentiële waarden.

Posthotel Praktische Info

  • 1898 The Post
  • Graslei 16, 9000 Gent België
  • TARIEF: vanaf € 150, naargelang de kamer en het seizoen
  • WEBSITE: 1898thepost.com

Dinant, citytrip in eigen land

Eén van de leukste stadjes in Belgische Ardennen is Dinant. Er is voor iedereen wel iets te doen. Je kan er genieten van een cruise op de Maas, of gaan wandelen in de natuur of gaan winkelen in het kleine maar heel gezellige stadje.

Dominant aanwezig in het stadscentrum is de citadel, zeker niet te missen bij een bezoek aan Dinant. De trotse citadel ligt 100 meter hoger dan de Maas. Geen paniek, je hoeft niet de 408 treden naar boven te klimmen want je kan het kabelbaantje nemen. De citadel is doordrongen van geschiedenis, want de eerste steen werd al in 1051 gelegd.

Aan restaurants en cafés geen gebrek. In Leffe, een gehucht van de stad Dinant ligt de mooie abdij van Leffe (Onze-Lieve-Vrouwe Abdij van Leffe – Abbaye Notre-Dame de Leffe). Deze sloot in 1952 een overeenkomst met brouwerij Lootvoet uit Overijse, waardoor deze abdijbier kon produceren on de naam Leffe. Er werd al van de 13de eeuw bier gebrouwen, maar niet in de abdij. De brouwerij van de abdij lag echter in Saint-Médart, dus aan de overkant van de Maas. Ondertussen heeft AB-InBev heeft de fakkel overgenomen en zet de traditie van het Leffe bier, dat sinds 1240 volgens dezelfde receptuur gebrouwen wordt, voort.

Je kan de abdij van Leffe – met de hele mooie binnentuin – ook bezoeken (check wel de website voor de openingsdagen en uren). http://www.abbaye-de-leffe.be/nl/

Als je meer wil weten over Leffe abdijbier moet je zeker het Maison Leffe bezoeken, in de kapel van een voormalig klooster dat is omgevormd tot hotel “La Merveilleuse”. Een hele leuke interactieve beleving met een Leffe verhaal, dat je kan proeven via de 9 Leffe variëteiten. Vandaar heb je ook een prachtig uitzicht op de Maasvallei.

NM.

Sint-Carolus Borromeuskerk (Antwerpen)

De Sint-Carolus Borromeuskerk aan het Hendrik Conscienceplein in Antwerpen is een voormalige jezuïetenkerk in barokke stijl. De kerk werd ontworpen door leden van de jezuïetenorde en tussen 1615 en 1621 gebouwd boven op de toenmalige Ankerrui (niet te verwarren met de huidige) voor die aansloot met de Minderbroedersrui. De vormgeving van het leuke Hendrik Conscienceplein is trouwens ook een realisatie van de jezuieten.

Oorspronkelijk was de kerk gewijd aan Ignatius van Loyola, stichter van de jezuïetenorde. Na het opheffen van de orde in 1773 werd de kerk opnieuw gewijd, ditmaal aan Carolus Borromeus, vandaar de naam.

Een barokke feestzaal

De kerk is een typisch product van de contrareformatie, waarin de katholieke Kerk probeerde met pracht en praal het volk weer aan zich te binden en waarin de jezuïeten een leidende rol speelden. Vandaar ook dat het interieur er uitziet als als een barokke feestzaal. De voorgevel is geïnspireerd op onder andere die van de Gesù-kerk in Rome, de moederkerk van de jezuïeten, en is acht meter hoger dan de kerk zelf. De kerk heeft een driebeukige, basilicale opzet. Boven de zijbeuken zijn galerijen aangebracht. Het koor wordt gemarkeerd door een toren.

Kunst van Rubens

Aan de decoratie van de kerk werden belangrijke bijdragen geleverd door Peter Paul Rubens, die zowel schilderijen als beeldhouwwerk verzorgde. Een bezoekje meer dan waard.

De kerk is in de loop der tijden zwaar beschadigd door onder andere een blikseminslag in 1718 en een zware brand in 2009.

Designstoelen van Arne Jacobsen

De Sint-Carolus Borromeuskerk is ondertussen volledig gerenoveerd en in al haar glorie hersteld. Meer nog, er is een eyecatcher bijgekomen, namelijk 400 vlinderstoelen (de Series 7 stoel, een klassieker uit 1955) van Arne Jacobsen, een van de meest invloedrijke, moderne meubelontwerpers van Denemarken. Het is een gedurfde maar wel overwogen keuze: ‘Barocca’ betekent namelijk ‘parel van onregelmatige vorm’. De vlinderstoelen passen dus perfect bij de stijl van de kerk.

NM.

Viva Puccini

Als je Toscane hebt bezocht ben je misschien wel eens van Firenze via Pisa naar de kust gereden. Dan ben je zeker het kleine maar mooie stadje Lucca gepasseerd. Daar werd in 1858 Giacomo Puccini geboren. Zijn familie was zeer muzikaal en toen hij op jonge leeftijd een voorstelling van Aïda van Verdi bijwoonde was hij meteen verkocht.

Hij was één van de grootste componisten aller tijden maar zijn leven was niet allemaal rozegeur en maneschijn. Hij verloor zijn vader toen hij vijf jaar was en er waren vervolgens nog al wat schandalen met vrouwen die er bij de Dag Allemaals en Story’s van die tijd als zoete koek in gingen. Hij vestigde zich een paar kilometers verder richting kust, in Torre del Lago, waar hij zijn meesterwerken componeerde: Manon Lescaut, Madame Butterfly, Tosca en La Bohème.

Als romanticus en levensgenieter had hij een voorliefde voor het platteland waar hij zijn twee grote passies kon uitoefenen, namelijk snelle wagens en de jacht.

st8111a

Puccini in Brussel

De laatste vier jaar van zijn leven werkte Puccini aan Turandot, dat pas na zijn dood werd afgewerkt. Hij was geregeld depressief en leed aan suikerziekte. Puccini was een kettingroker en staat op de meeste foto’s en zelfs op zijn standbeeld in Lucca afgebeeld met een sigaret in de hand. In maart 1924 stelden de dokters vast dat hij kanker had. Na een eerste kuur in de buurt van Parma, die zonder gevolg bleef, raadpleegde hij een andere dokter, die hem doorverwees naar dokter Ledoux in Brussel, die een nieuw soort radiumtherapie had ontwikkeld. Puccini, eigenaar van een optrekje in de Koningstraat te Brussel, kwam aan op 4 november 1924.

Ledoux bevestigde de diagnose en besloot om Puccini te laten behandelen in een privé kliniek aan de Kroonlaan. De behandeling startte snel maar de ziekte was echter te ver gevorderd. Puccini overleed op 29 november 1924 in het gebouw aan de Kroonlaan nummer 1 in Elsene, waar nu nog een herdenkingsplaat hangt (die trouwens in erbarmelijke toestand is).

Geen enkel recept genoemd naar Puccini

Het was de gewoonte in de negentiende eeuw dat grote chefs gerechten de naam gaven van belangrijke personen. Met recepten rond Aïda en Verdi kan je bijvoorbeeld een ganse menukaart vullen. Raar maar waar, er is geen enkel recept naar Puccini genoemd in tegenstelling tot zeer vele van zijn tijdgenoten. Voor mij een beetje onbegrijpelijk. Na heel lang zoeken heb ik in één van de boeken van Escoffier ‘Oeufs pochés  Manon’ gevonden, maar het is zelfs niet zeker dat dit aan Manon Lescaut gerelateerd is.

Toch moet Puccini culinair onderlegd geweest zijn want in een brief aan zijn publicist beschreef hij uitgebreid een recept voor bonen op Toscaanse wijze met salie en look. Ook voor de scènes in Café Momus in La Bohème week hij af van het oorspronkelijke script van Henry Murger en veranderde de recepten en de wijnen die er door Rodolfo, Marcello en Mimi worden genuttigd. Het is natuurlijk maar een detail in deze fantastische opera, maar het moet voor Puccini toch een zekere belang gehad hebben, waarschijnlijk omdat zijn versie van de recepten beter de sfeer weergeven van een bruisend café in de Quartier Latin in Parijs.

Panettone

Puccini’s muziek werd onsterfelijk gemaakt dankzij de grote dirigent Arturo Toscanini. Waarschijnlijk omwille van de depressie en de vele zware beproevingen tijdens zijn leven, leefde Puccini in artistieke isolatie, zelfs met Toscanini had hij een warm-koud relatie. Puccini had de gewoonte om elk jaar rond kerstdag een panettone te sturen naar al zijn vrienden. Eén jaar was hij echter vergeten Toscanini, met wie hij op dat ogenblik ruzie had, van de lijst te halen. Hij zag snel zijn vergissing in en stuurde hem dan maar onmiddellijk een telegram met de volgende woorden: “Panettone sent by mistake”, getekend Puccini. Een paar dagen later ontving hij een kaartje terug van Toscanini met het lakonieke antwoord: “Panettone eaten by mistake”.

NM.

puccini-1