Category Archives: Salads & Side Dishes

Een frisse, knapperige salade is altijd een welkom bijgerecht bij elke maaltijd, van een informele lunch tot het meest formele diner. Geen roast dinner of familiefeest is compleet zonder mooie gebakken groenten, verse salades of andere bijgerechten. De perfecte co-ster voor elk hoofdgerecht.

Hasselbacken tomaten

5826

Vandaag kiezen we voor een zuiders bijgerecht, een variante op hasselbacken aardappelen (zie recept). U herinnert ongetwijfeld deze Zweedse lekkernij want we hebben ze hier bij Nullam al heel dikwijls klaargemaakt. Deze in de oven gebakken aardappelen – Hasselbackan perunat  zijn genoemd naar het Hasselbacken restaurant in Stockholm, dat zijn deuren opende in 1853.  ‘Backen’ heeft niets te zien met bakken maar betekent helling en ‘hassel’ komt van hazelnoot.

Onze zomerse variant is zonder aardappelen en in de plaats daarvan gebruiken we tomaten, die we een aantal keer insnijden. We vullen de tomaten afwisselend op met schijfjes aubergine, courgette en mozzarella. Om nog meer smaak te geven doen we er nog wat pesto bij. Leg er een sneetje stevig brood onder tijdens het bakken. Het zal toch krokant worden maar ook alle vrijgekomen sappen opvangen. Lekker.

Dit is een zeer gemakkelijk bijgerecht dat volledig af is in minder dan een uur, voorbereiding en garen in de oven inbegrepen. Dit bijgerecht is succes verzekerd want het zijn allemaal zomerse, klassieke smaken die iedereen zal lusten. En ben je vegetariër, dan is dit jouw perfecte hoofdgerecht.

9161
Hasselbacken aardappelen – Hasselbackan perunat

Wat heb je nodig?

Hoe maak je het ?

Verwarm de oven voor op 200 graden. Neem een ovenschaal en leg er wat stukken rustiek brood of zuurdesem in. Besprenkel met olijfolie. Het brood zal de sappen die vrijkomen tijdens het bakken opnemen. Zet de ovenschaal in de oven en maak ondertussen de tomaten klaar (dat is ongeveer 10 tot 15 minuten werk).

Snij elke tomaat 5 tot 6 keer in, maar let op dat je ze niet volledig doorsnijdt. Snij de aubergine en de courgette in stukken die in de gleuven van de tomaten passen. Wrijf de stukken courgette en aubergine in met pesto.  Vul de tomaten afwisselend met aubergine, courgette en mozzarella. Besprenkel met wat olijfolie. Kruiden met peper en zout en bijvoorbeeld een snuifje cayennepeper of wat Provençaalse kruiden.

Zet de ovenschaal gedurende 20 minuten in de oven of tot de tomaten gaar zijn. Dien onmiddellijk op met wat van het brood uit de ovenschaal.

NM.

Chermoula

Microwaveum-6557

BBQ Time

Een ideaal bijgerecht voor de barbecue is chermoula van gegrilde tomaten en kruiden. Je serveert het bij een gegrilde ribeye of T-bone steak of zelfs gegrilde vis. Chermoula of charmoula komt uit het Midden-Oosten en is gemaakt met een mengeling van specerijen en kruiden. Dat geeft dit bijgerecht wat pit. De tomaten zijn gegrild op de BBQ of op een grillpan. En je mag ze licht laten verbranden

Als specerijen gebruiken we vooral komijnzaad en korianderbollen, voor het aroma en de pit en werken af met paprikapoeder en cayennnepeper of chilipeper voor de pittige smaak. Verder gebruiken we verse fijn gesneden platte peterselie en korianderblaadjes. Het friszuur komt van het citroensap en de zeste van citroen. Voor een nog diepere smaak gebruik je de schil van ingemaakte of gepekelde citroen – zie recept.

Een chermoula is een relish en een ideale smaakmaker voor vlees.

Wat heb je nodig ?

  • Steak naar keuze
  • 6 roma tomaten
  • 1 ½ theelepel komijnzaad
  • 1 ½ theelepel korianderzaadjes
  • 1 ½ theelepel paprikapoeder
  • Een snuifje cayennepeper
  • Platte peterselie
  • Verse korianderblaadjes
  • Zeste van citroen (of de schil van gepekelde citroen)
  • 3 EL vers geperst citroensap

Hoe maak je het ?

Haal de steak uit de koelkast en laat deze op kamertemperatuur komen. Kruiden met peper en zout.

Breng de BBQ op temperatuur. Of zet een grillpan op het vuur. Snij de tomaten overlangs door en wijf de snijkant in met olijfolie. Grill de tomaten op een hoog vuur. Ze mogen lichtjes verbrand zijn. Haal ze van de grill en laat ze afkoelen. Snij ze dan in grove stukken.

Neem een antikleefpan en rooster de komijnzaadjes en korianderbollen tot ze hun aroma vrijgeven. Stamp ze plat in een vijzel. Voeg er de rest van de droge kruiden bij.

Meng dit alles onder de tomaten en voeg er de fijn gesnipperde peterselie, verse korianderblaadjes, de zeste van de citroen en het citroensap bij. Kruiden met peper en zout. Controleer de kruiding en pas aan indien nodig.

Grill de steaks volgens je voorkeur en laat ze even rusten vooraleer je ze gaat aansnijden. Verdeel de steaks over de borden en serveer met een paar lepels chermoula.

NM.

Peperonata in agrodolce

3859

Hier bij Nullam houden we wel van uitgesproken smaken en een beetje tegenstelling mag ook wel. Vandaag kozen we voor lamskroon geserveerd met een peperonata in agrodolce.

Een van mijn favoriete recepten is nog altijd varkenskroon of kalfsrib in agrodoce (klik hier voor het recept). Het delicate verfijnde vlees neemt de zoetzure saus op. De saus voor dit recept maken we met balsamico, maar voor deze peperonata in agrodolce kiezen we voor een lichtere sherryazijn (Denominación de Origen Jerez de la Frontera), gemaakt van de beste sherry  op basis van Pedro Ximenez druiven en gerijpt op eikehouten vaten .  Deze sherry is veel lichter dan balsamico maar heeft toch een intens aroma.

Ik gebruikte gele en rode paprika’s maar je mag er best wat pittiger soorten bijdoen. De pijnboompitten zorgen voor de krokante toets terwijl de sultanarozijnen hun zoete smaak aan dit gerecht geven.

Ik serveer deze peperonata in agrodolce met een gebakken lamskroon of met gegrilde lamskoteletten.

Wat heb je nodig?

  • 2 rode paprika’s
  • 2 gele paprika’s
  • 2 EL olijfolie
  • 2 EL sherryazijn (of xeresazijn) uit Jerez de la Frontera
  • 2 EL geroosterde pijnboompitten
  • 50 gram sultana rozijnen
  • 1 EL suiker
  • 1 theelepel Maldon zout

Hoe maak je het?

Verwijder de zaadjes en zaadlijsten en snij de paprika’s in grove stukken.

Verwarm de olijfolie in een pan op een middelmatig vuur. Doe er de pijnboompitten in en laat deze zachtjes mooi goudbruin worden. Dan mogen de rozijnen ook in de pan. Na 30 seconden mogen nu ook de stukken paprika in de pan. Bestrooi met de suiker en het zout en giet er de azijn over. Let op want je gaat stoomvorming krijgen. Meng alles goed dooreen, verminder het vuur en laat dit nu ongeveer 20 minuten zachtjes voort pruttelen, tot de paprikastukken gaar zijn. Roer af en toe eens om.

Na ongeveer 20 minuten mag je nog een klein beetje stroperige vloeistof in de pan hebben. Indien niet haal je de paprika’s uit de pan en laat de vloeistof op een hoog vuur inkoken. Indien wel, doe er dan een klein beetje water en zodat je de lekkere gekarameliseerde aanbaksels kan losmaken.

Proef de saus om de zoetzuur balans te controleren en voeg indien nodig een beetje zout of azijn bij.

Dien warm op met de gebakken lamskroon of lamskoteletjes.

NM.

Salade van steak, nieuwe aardappelen en een dressing van mierikswortel

7757

Sedert 1988 heeft elk jaar in het stadje Collinsville in de staat Illinois het International Horseradish Festival plaats. Collinsville – 26000 inwoners en gelegen in de buurt van St. Louis (Missouri) – produceert ongeveer 60 % van de wereldproductie van mierikswortel. Waarom? Omdat Collinsville en omgeving het perfecte klimaat hebben voor het groeien van topkwaliteit mierik. Want als je er de omgeving van Collinsville bijrekent, zuidelijk Illinois, kom je zelfs aan 85 % van de totale wereldproductie. Niet te verwonderen dat hun grootste afnemers van mierikswortel voor culinair gebruik, Duitsland en China zijn.

Mierikswortel, in al zijn aspecten, staat dus centraal op dit driedaagse festival met onder andere een receptenwedstrijd, de obligate missverkiezing én zelfs een Bloody Mary (zie recept) competitie. Leuk!

Mierik of Armoracia rusticana is een plant van de mosterdfamilie en wordt vooral in de lente geoogst. De wortel zelf is niet pikant en reukloos, maar laat bij het raspen oliën los die er de pikante, sterke en op mosterd lijkende smaak aan geven. Er wordt vervolgens azijn aan toegevoegd om deze chemische reactie tegen te gaan en de sterkte te stabiliseren. De graad van pikantheid wordt ook bepaald door te spelen met de tijd tussen raspen en azijn toevoegen. Hoe fijner je raspt, hoe pikanter ook.

Nog een beetje nuttige informatie over mierikswortel: het bevat veel vitamine C, geen vet en geen cholesterol.

Mierikswortel (zie recept) is nu op zijn best, ziehier dus een zeer snel, fris en lekker receptje met nieuwe aardappeltjes, steak én een lekkere, pittige koude dressing op basis van mierikswortel (zie recept).

5344

Wat heb je nodig?

  • Steaks, naar keuze
  • 500 gram nieuwe aardappelen
  • 2 EL mierikswortel crème
  • 1 EL witte wijn azijn
  • 1 EL warm water
  • olijfolie
  • 1 rode ajuin
  • Een handjevol platte peterselie, voor de afwerking

Hoe maak je het?

We beginnen met de nieuwe aardappeltjes te koken. Na ongeveer 15 minuten zouden ze moeten gaar zijn. Giet ze af, laat wat afkoelen en snij ze in twee. Bak ze in wat olijfolie tot ze mooi goudbruin zijn.

Crème van mierikswortel maak je door slagroom aan aan geraspte mierikswortel toe te voegen. Neem twee lepels van de crème van mierikswortel en voeg er één eetlepel warm water en witte wijnazijn bij. Roer even goed om en kruid met peper en zout.

Bak de steaks in de pan of op de grill tot de gewenste gaarheid. Laat even rusten zodat de sappen zich terug kunnen verdelen over de steak.

Schik de gebakken aardappelen op een serveerschotel. Snij de rode ajuin in mooie, lange snippers en verdeel over de schotel. Snij de steak in dunne lapjes en voeg toe aan de serveerschotel. Werk af met de stukjes rode ajuin en de platte peterselie en giet er wat van de dressing over.

NM.

Wilde asperges op de grill

5245
Wilde asperges – Openlucht markt in het historische centrum van Zadar (Kroatië)

Op 24 juni, de dag van Sint-Jan, sloot het seizoen van de geteelde asperges. Maar we hebben echter nog één recept in petto met wilde asperges. Eigenlijk zijn het geen echte asperges, maar de stengels van een hyacinth-achtige plant. Ze zijn niet zo gemakkelijk te verkrijgen bij ons want ze groeien enkel in de gebieden rond de Middellandse Zee en zijn ook maar een korte periode beschikbaar, van april tot juni. Ze groeien vooral aan de rand van graanvelden, bossen of braakliggende gronden.

Wilde asperges variëren kwa vorm en kleur. De kleur is lichter dan de gewone groene asperges en gaat van mooi groen tot violet. Ze zijn ook veel dunner want ze hebben een doorsnee tussen 1 mm tot 6 à 7 mm. Wilde asperges zijn iets zoeter dan de gewone asperges en zijn rijk aan magnesium, vitamine C, foliumzuur en caroteen.

Er zijn verschillende manieren om ze klaar te maken, bijvoorbeeld in een omelet of frittata, of gewoon rauw in een slaatje met een lichte vinaigrette en wat schilfers van Parmezaanse kaas.

Wilde asperges of espárragos trigueros in het Spaans (naar trigo – graan) serveer ik het liefst a la plancha: gegrild en bestrooid met een beetje zeezout en een lekkere verse mayonaise erbij. Je kan er bijvoorbeeld ook gegrilde schijfjes chorizo bij geven.

Wat heb je nodig?

  • Wilde asperges
  • Olijfolie
  • Grof zeezout

Hoe maak je het?

Spoel de wilde asperges onder koud stromend water en laat ze uitlekken. Droog voorzichtig af met een keukenhanddoek. Doe de asperges in een kom en giet er wat olijfolie over. Meng tot de asperges met een laagje olijfolie bedekt zijn.

Verwarm de grill en gril de wilde asperges kort (afhankelijk van de dikte ongeveer 1 à 3 minuten). Haal van de gril en leg op een serveerschaal. Giet er een fijn straaltje olijfolie over er bestrooi met wat grof zeezout. Ik koos voor fleur de sel uit de Camargue vermengd met Piment d’Espelette.

NM.

Snelle zoetzure Komkommerschijfjes

4423

Inmaken van groenten – of picklen – is zo oud als de straat en ieder land of regio heeft zo zijn eigen specialiteit. Iedereen die in de Balkan is geweest, heeft bij het aperitief wel eens geproefd van turshi met een glaasje rakija. Ook in Denemarken kan je geen hot dog vinden zonder eigen gepicklede komkommer en veel gerechten komen met een agurkesalat.

Het woord pickle is afgeleid van ons woord pekel. Het is het proces van het bewaren van (meestal) groenten door anaerobe fermentatie in pekel (een oplossing van zout op water), het marineren of het opslaan in een zure oplossing (op basis van azijn).

Het resultaat is dat deze procedure een zoute of zure smaak geeft aan je eten. En dat hebben we nu net nodig. Vandaag maken we dus de Zweedse versie van gepicklede komkommers, pressgurka, omdat we binnenkort een paar gerechten zullen maken, waar bij we deze zoetzure toets nodig hebben.

Het is een snelle manier want je kan de schijfjes komkommer reeds na 5 tot 6 uur gebruiken. In de Zweedse versie wordt ook dille en mosterdzaadjes gebruikt. Die vervangen we door de zeer geurige allspice of Jamaica pepper.

0197

Wat heb je nodig?

  • 1 komkommer
  • 1 EL zout
  • 1 ½ cup water
  • ½ cup witte wijnazijn
  • 1 cup suiker
  • 1 laurierblad
  • 2 allspice bessen

Hoe maak je het? 

Neem een mandoline en snij de komkommer zo dun mogelijk. Neem een vergiet en leg er de schijfjes komkommer in. Bestrooi ze met zout en laat gedurende een halfuur staan.

Ondertussen doen we het water, de azijn, suiker, het laurierblad and allspice bessen in een sauspan, die we tot aan de kook brengen. Haal dan van het vuur en laat afkoelen.

Je zal zien dat de schijfjes komkommer veel vocht hebben afgegeven. Spoel het zout van de komkommer en knijp er zoveel mogelijk vocht uit. De schijfjes gaan dan in een gesteriliseerde pot. Giet er de vloeistof over, tot ze volledig bedekt zijn.

Laat ze nu nog een vijftal uur in de koelkast afkoelen vooraleer je ze gaat gebruiken. Ze bewaren ongeveer 5 dagen.

NM.

Slaatje van asperges met pancetta en bloedworst

5261

Je had nog één receptje met asperges tegoed. Deze keer maken we een nogal ongewoon maar heel lekker slaatje van gebakken of gewoone gekookte asperges en die combineren we met wat gemengde sla en een lichte vinaigrette. We voegen er wat stukjes rokerig smakende pancetta en gebakken bloedworst bij. Eventueel kan je er nog een gepocheerd ei aan toe voegen.

Keuze van de wijn

Asperges zijn niet de gemakkelijkste groenten om een passende wijn bij te kiezen. Ik sukkel daar al lang mee en ik weet uit gesprekken met vrienden en kennissen dat ik zeker niet de enige ben. Nullam is dan maar bij de specialisten te rade gegaan en een ontmoeting inclusief degustatie door de wijnaankoper van Delhaize heeft. Voor dit slaatje met pancetta, bloedworst en groene asperges stelt hij een Saumur-Champigny uit de Loirevallei voor: een cuvée Thierry Germain 2010. Het is een betaalbare rode wijn gemaakt van de Cabernet Franc druif met een fruitig aroma en met de smaak van rode en zwarte bessen. En ik moet het toegeven, de wijn past wonderwel bij dit voorgerecht. Bedankt Delhaize. Ik hoop hiermee ook een aantal anderen verder geholpen hebben.

1185
Wat heb je nodig?

  • 100 gram pancetta
  • bloedworst, in schijfjes van 1-2 cm dik gesneden
  • 4 grote eieren
  • Gemengde sla
  • een bundel groene asperges
  • Olie
  • zout en peper

voor de lichte vinaigrette

  • 1 EL sherryazijn (of frambozenazijn)
  • 3 EL olijfolie
  • ½ theelepel mosterd
  • 1 theelepel honing

Hoe maak je het?

Je kan de asperges gewoon koken, maar ik verkies voor dit gerecht om ze in de oven te bakken. Of je kookt ze in water en legt ze daarna kort even op de grill.

Plaats de asperges in een ovenschaal, besprenkel met olijfolie en bak in een op 200 graden voorverwarmde oven. Bak ze gedurende 6 tot 8 minuten en draai ze dan om.

Meng de olijfolie, sherryazijn, mosterd en honing in een kom en breng op smaak met een snuifje zout en wat vers gemalen peper.

Bak ondertussen de gerookte pancetta in een klein beetje olie goudbruin en laat uitlekken op wat keukenpapier. Bak de schijfjes bloedworst in dezelfde pan tot de buitenkant een krokant korstje heeft.

Wil je hierbij nog een gepocheerd ei serveren, dan is het nu het moment om het klaar te maken.

Plaats een klein handvol blaadjes sla op een bord  samen met de asperges en besprenkel met de dressing. Schik de bloedworst en de pancetta errond en werd eventueel af met een gepocheerd ei.

NM.

Panzanella

6675

Panzanella is een klassiek voorgerecht uit Toscane en Umbrië en komt eigenlijk uit de armemensenkeuken, want het slaatje bestaat uit oud brood en nog wat restjes uit de keuken. Het wordt ook soms panmolle genoemd. Er bestaan natuurlijk weer eindeloze variaties van dit gerecht, maar waar niet over gedebatteerd wordt is het belangrijkste ingrediënt, namelijk het rustieke zoutloze brood – pan sciocco – genaamd. Dus geen fluffy wit brood zoals wij ze hier kennen, want het brood moet zijn vorm houden.

Liefst is het brood voor panzanella al een dag of twee oud. De kunst is natuurlijk om te zorgen dat je brood niet oud smaakt, en daarvoor heb je iets vochtig nodig. In de oude tijd werd daarom het brood met water besprenkeld, of het werd in water geweekt en dan uitgewrongen. Met als resultaat twee verschillende texturen. De toenmalige Toscaanse boeren hadden toen misschien enkel water, maar nu hebben we meer oplossingen voorhanden, zoals het sap van de tomaten die je zal gebruiken, of azijn of je laat gewoon de vinaigrette zijn werk doen. Het is wat zoeken naar de gulden middenweg tussen droog en geweekt brood. Ik persoonlijk kies voor de azijn vanwege de zing die je aan het brood geeft.

Naast brood zijn tomaten een belangrijke factor. Mijn voorkeur gaat naar rijpe San Marzanotomaten, die ik op voorhand in twee snij en met zout besprenkel. De sappen die zo vrijkomen gebruik ik in de vinaigrette.

Het volgende ingrediënt is ajuin. Terug zeer persoonlijk maar in dit type slaatje heb ik liefst ajuin van het zachtere, eerder zoete type. Lente-uitjes zijn iets te sterk van smaak.

Vervolgens zijn we bij de pepers aanbeland. Liefst rode en gele pepers, liefst rauw voor het crunchy element. In Italië is dit geen probleem maar onze overal te vinden rode en groene paprika’s hebben niet zoveel zon gezien als hun Italiaanse tegenhangers, vandaar dat ik voor de geroosterde versie kies.

En dan zijn we bij de afwerking gekomen. We beginnen met wat blaadjes basilicum, een perfecte combinatie met de tomaten en de olijfolie. Nu nog wat smaakmakers die de sla in evenwicht brengen, want we hebben nog geen zout en vooral zoete smaken. Ik kies voor het zuur van kappertjes, wat fijn gesnipperde look om in de dressing te verwerken en ik durf er wel eens een stukje gezouten ansjovis in pletten. Je ziet het niet maar de subtiele smaak is wel aanwezig. Nog een vleugje goede balsamico en mijn panzanella is klaar.

6668

Wat heb je nodig?

  • San Marzanotomaten (of andere rijpe tomaten)
  • Basilicumblaadjes
  • Ajuin
  • Rode en gele paprika
  • Oud brood
  • Olijfolie
  • Balsamico azijn
  • Kappertjes
  • Ansjovis
  • Vers gemalen peper en zout

Hoe maak je het?

Laten we beginnen met het roosteren van paprika’s. Verwarm de oven tot 200 graden Celsius. Snij de rode en gele paprika’s in twee, verwijder de zaadlijsten en de zaadjes, en leg ze met de snijkant naar beneden in een ovenschotel. Zet in de oven gedurende 10 tot 15 minuten tot het vel zwartgeblakerd is. Haal uit de oven en doe de paprika’s in een plastiekzak die je sluit. Laat afkoelen. Wanneer de paprika’s afgekoeld zijn, haal je ze uit de zak. Je kan nu heel gemakkelijk het vel verwijderen. Snij of breek de paprika’s in grote stukken en besprenkel met wat olijfolie.

In plaats van de paprika’s in de oven te roosteren, kan je ze ook direct over een vlam roosteren. Snij de stukken rode paprika in beetgare stukjes.

Nu de oven toch op staat kunnen we in dezelfde beweging ook te tomaten roosteren. Snij ze in de lengte in twee, strooi er wat peper en zout over en besprenkel met olijfolie en laat ze traag roosteren tot ze mooi zacht zijn en lichtjes gekarameliseerd. Het laatste halfuur mag je de grove stukken brood in de oven doen. Zoals reeds hierboven vermeld, breek ik het brood in stukken en laat die even in het sap van de gesneden tomaten liggen, vooraleer ik ze ga roosteren. Haal de stukken brood er uit en laat ook de tomaten afkoelen.

Neem een grote serveerschotel en schik er de tomaten, de stukje paprika en de stukken brood op. Breek de mozzarella in stukken en verdeel ook deze over de schotel, samen met de basilicumblaadjes en de kappertjes. Kruid met peper en zout.

We maken een dressing van olijfolie en wat goede balsamico. Plet er een stukje ansjovis in, roer even goed om zodat alles gemengd is en giet over de panzanella. Smakelijk eten.

NM.

6671

Gekarameliseerde artisjok met pijnboompitten en zeste van citroen

0062 - Copy Sagra del Carciofi

Zoek het maar eens op in Google, maar mei is de maand bij uitstek voor de artisjokken. Castroville, een klein stadje in Californië en gezegend met het perfecte klimaat voor het telen van artisjok, viert al meer dan 50 jaar het Artisjok festival. Maar ook in Italië zijn de festivals ter ere van de artisjok (sagra del carciofo) niet meer bij te houden (in Brindisi, Ramacca, Niscemi, Cerda enzovoort).

Een artisjokkenhart hebben

Veel voedingsproducten en ingrediënten komen voor in spreekwoorden, zo ook de artisjok. “Een artisjokkenhart hebben” of het Franse “avoir un coeur d’artichaut” zijn spreekwoorden uit de vroege 19e eeuw. Ze verwijzen naar iemand die veel minnaars heeft, want hij of zij verdelen hun liefde over vele personen, zoals de vele blaadjes van de artisjok (une feuille pour tout le monde). En het hart is natuurlijk het centrale deel van de groente, waarrond de blaadjes zitten.

Norma Jean Baker

Het spreekwoord bestond al heel lang toen op 1 juni 1926 Norma marilyn-monroe-artichoke-queenJean Baker wordt geboren. Ze werd het sekssymbool van de volgende decennia onder haar pseudoniem Marilyn Monroe, en is dat eigenlijk altijd gebleven. Wat weinigen weten is dat ze haar mondaine carrière begon met het winnen van de titel ‘Miss Artisjok’ in 1947. Toeval of niet maar Marilyn Monroe wordt een liederlijk leven toegeschreven en zelfs vorige haalde ze weer de krantenkoppen met één of andere relatie. Duidelijk een ‘artisjokkenhart’!

Wij gaan artisjokken klaarmaken, deze keer niet de klassieke Carciofi alla Romana (zie recept), maar wel in honing gekarameliseerde artisjokken – carciofi caramellati – afgewerkt met zeste van citroen. Een heel lekker bijgerecht.

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 8 stevige artisjokken
  • 1 citroen
  • 2 EL pijnboompitten
  • 2 EL acaciahoning
  • Olijfolie
  • Peper en zout

Hoe maak je het?

Haal de zeste van de citroen met een dunschiller en snij deze in fijne strips. Pers de citroen uit.

Een artisjok is eigenlijk een distel. Snij de steel van de artisjokken en verwijder ook de onderste taaie bladeren. Vergeet niet de snijkant met wat citroensap in te wrijven want anders wordt hij binnen de kortste keren zwart. Ook de bovenste bladeren mogen er af, want die bevatten weinig of geen vruchtvlees. Snij de artisjokken in vier en verwijder het binnenste haar. Bewaar de in stukken gesneden artisjokken in koud water met wat citroensap tot je klaar bent voor de rest van de bereiding.

Breng een grote pan water aan de kook. Voeg er wat van het citroensap bij, zo blijven de stukken artisjok mooi groen en gaan ze niet verkleuren. Kook de artisjokken tussen de 15 en 40 minuten, afhankelijk van de grootte. Je kan de gaarheid testen door met een vork in de bodem te prikken of door een blaadje los te maken. Als het gemakkelijk los komt is de artisjok gaar. Giet het water af.

Rooster de pijnboompitten goudbruin in een droge pan. Haal ze uit de pan en zet even apart.

Verwarm wat olijfolie in de pan en bak de artisjokken kort aan. Verlaag het vuur en overgiet met de honing en laat rustig karameliseren. Schud de pan regelmatig op. Voeg op het einde de zeste van citroen erbij. Kruiden met peper en zout. Controleer de smaak en voeg eventueel nog een paar druppeltjes vers citroensap toe.

Buon appetito,

NM.

Het zijn vijgen na Pasen

NullamMicrowaveum vijg LSG 2011

Vijgen na Pasen

In de middeleeuwen was de winterperiode traditioneel de tijd van grote feesten. In het begin van de lente zat men stilaan door de vleesvoorraden heen en moest er afgeremd worden. De katholieke kerk zorgde dus voor afremming door talrijke vastendagen te organiseren, zoals de vrijdag en de veertigdaagse vasten in de aanloop naar Pasen. Er mocht op die dagen geen vlees gegeten worden, wel vis, groenten en kaas. De rijken in die tijd aten meer exotische zaken die uit Turkije werden aangevoerd, zoals rozijnen, dadels, gedroogd fruit en ook vijgen. Als de vijgen te laat aankwamen uit het verre Turkije – dus na de vasten – sprak men van vijgen na Pasen. Ze waren dus overbodig geworden, want na de vasten mocht men terug vlees gaan eten. Vandaar de oorsprong van het gezegde ‘vijgen na Pasen’. Palmzondag had toen trouwens in die tijd de bijnaam ‘vijgenzondag’ omdat op die dag enkel vijgen werden gegeten.

Salade met steak, verse vijgen, radicchio, rucola en mozzarella

We gaan voor deze gelegenheid een slaatje maken dat zowel als voorgerecht als hoofdgerecht kan dienen. En laat de steak weg en je hebt een vegetarisch gerecht. Deze salade ziet er niet alleen heel mooi uit wegens de verschillende kleuren van de ingrediënten, maar is een ware smaakbom. Radicchio, lid van de witlooffamilie, is een klein rond kropje met wijnrode bladeren en witte nerven. Radicchio zorgt niet alleen voor de kleur, maar ook voor een licht bittere toets. Zo krijg je een frisse sla waarin alle smaaksensaties vertegenwoordigd zijn. Succes verzekerd.

sal_7492

Wat heb je nodig?

  • Steak (tussenrib, …)
  • Olijfolie
  • Grof zout
  • Versgemalen peper

Voor de salade:

  • 6 verse vijgen in vier gesneden
  • Raketsla (Rucola)
  • 1 radicchio
  • 1 tot 2 bollen mozzarella
  • 8 reepjes pancetta of spek (gebakken tot ze krokant zijn)

Voor de dressing:

  • Een handvol basilicumblaadjes
  • 1 EL kappertjes
  • 1 theelepel dijon mosterd
  • De zeste van 1 citroen
  • Het sap van 1 citroen
  • 1 teentje look, zeer fijn versnipperd
  • Olijfolie
  • 50 g parmezaan

Hoe maak je het?

De steak met peper en zout kruiden en bakken in de pan of op de grill. Laten afkoelen (op een omgekeerd soepbord zodat de sappen er kunnen uitlopen). Snij in zeer fijne reepjes.

De dressing: doe de look, kappertjes, mosterd en zeste en sap van de citroen in de foodprocessor of blender, tot alles goed vermengd is. Doe er dan de olijfolie en de parmezaan bij en meng nog een beetje verder tot je een smeuïge saus hebt. Kruiden met peper en zout.

We gaan nu je gerecht dresseren op een grote serveerschotel. Begin met de wijnrode blaadjes radicchio en groene raketsla te verspreiden over de schotel. Snij de paarse vijgen in twee of in vier delen en dresseer op je schotel. Snij de bollen witte mozzarella in fijne schijfjes en leg op de sla. Brokkel de reepjes krokante spek in stukjes en verspreid over de sla, evenals de fijngesneden steak. Kruiden met peper en zout en afwerken met de dressing.

NM.