Tag Archives: artisjok

Aardappelsalade met artisjok, spek en gribichesaus

Sauce gribiche (of gribichesaus) is een koude eiersaus en daarmee familie van mayonaise. Het verschil is dat er in gribichesaus geen rauwe eidooier gebruikt wordt, maar een gekookte. En verder nog kappertjes, verse kruiden en tot slot nog het gekookte, fijngehakte eiwit. Deze lekkere saus is een klassieker en werd geserveerd bij tête de veau (kalfskop) of hutsepot (pot-au-feu) of zelfs koude vleesgerechten.

We halen deze oude klassieker vanonder het stof en geven deze bij een aardappelsalade. Maar niet zomaar een aardappelsalade. We pimpen de gekookte aardappelen met stukjes gebakken spek en artisjokharten.

Gewoon heel lekker!

Wat heb je nodig?

  • 1 kilo vastkokende aardappelen
  • 8 sneetjes gerookt spek
  • 1 EL Dijon mosterd
  • 1 EL witte wijnazijn
  • 10 cornichons, fijngehakt
  • 2 EL kappertjes in azijn, uitgelekt
  • 6 gemarineerde artisjokharten, fijngehakt
  • mayonaise
  • 75 ml extra vierge olijfolie
  • bieslook
  • 3 zachtgekookte eieren, fijngehakt

Hoe maak je het?

Doe de aardappelen in een pan met koud gezouten water op middelhoog vuur en breng aan de kook. Verminder tot medium en kook gedurende 15-20 minuten tot ze gaar zijn. Giet af en laat volledig afkoelen, snij dan in vieren.

Verwarm de oven voor op 180°C. Leg de bacon in een enkele laag op een met bakpapier beklede bakplaat en bak 12-14 minuten tot ze knapperig en goudbruin zijn en daarna afgekoeld. Hak of snij fijn.

De Gribichesaus

Doe mosterd, azijn, cornichons, kappertjes, artisjok, mayonaise en olie in een kom. Snij de helft van de bieslook fijn en voeg toe aan de kom. Kruiden met peper en zout. Meng er voorzichtig de fijngehakte eieren erdoor.

De afwerking

Verdeel de gekookte aardappelen en ook de artisjokharten over de schotel en bestrooi met stukjes spek. Snijd de resterende bieslook fijn en verdeel over de salade. Werk af met de gribichesaus.

NM.

In the MIX CYNAR Artichoke Hold

De Zomer Van Nullam is bijna voorbij en we hebben nog geen enkel artikel gepost met Cynar, onze favoriete amaro. Italiaanse kruidenlikeuren – amaro (mv amari) – bieden ons heel wat mogelijkheden als hoofdingrediënt of als subtiele en bittere toets in cocktails.

Onze cocktail vandaag is een variant van de Artichoke Hold van Jeremy Oertel. Je zou het een moderne tiki cocktail kunnen noemen. We hebben er een beetje mee gespeeld en gebruikten Cynar en St. Germain – een bitterzoet duo – aangevuld met rum, limoensap en orgeat siroop. Voor mij één van de ontdekkingen van deze zomer.

Artisjok

De verborgen parel onder de bitters – amari – is Cynar, een kruidige, bitterzoete Italiaanse drank op basis van artisjok. De klassieke Cynar Spritz maak je met gelijke delen (50 ml) Cynar, prosecco en sodawater. Deze Spritz op zich is al een unieke smaakcombinatie, heel eigenzinnig en verrassend van smaak. Maar we gaan nog een stapje verder.

Cynar

Cynar werd in Italië gelanceerd in 1952. Ondernemer Angelo Dalle Molle experimenteerde met cynarine, een bittere stof uit de wortels en bladeren van artisjok. Hij verfijnde de smaak met 13 kruiden en planten tot een diepbruine bitterzoete likeur. Cynar was geboren en zag zijn succes snel uitbreiden over de landsgrenzen. 

Wat heb je nodig?

  • 22 ml bruine Jamaican rum (bvb Smith & Cross) (geen witte Wray & Nephew 🙂 )
  • 22 ml Cynar
  • 15 ml St. Germain vlierbloesemlikeur (elderflower liqueur)
  • 22 ml vers geperst limoensap
  • 15 ml orgeat

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een cocktail shaker gevuld met ijsblokken en shake. Giet in een voorgekoeld glas over een grote ijsblok of crushed ice. Versier met een takje munt.

NM.

In The Mix: Figgy Manhattan

Vandaag proberen we nog eens een variatie van de Manhattan (zie recept), de “King of Cocktails”: “The Manhattan cocktail is an elusive tipple, mysterious, swanky, sexy, and sophisticated, which instantly says something about the person who drinks one”. Een klassieke Manhattan maken we met 50 ml bourbon of rye whiskey, 25 ml rode vermout, 5 ml siroop van maraschino kersen en 2 dashes angostura bitters.

Ik wou dat sexy en sophisticated van de klassieke Manhattan bewaren, maar er nog wat extra elegantie en rijke complexe smaak aan toe voegen. Ik koos daarom om mijn bourbon te infuseren met rijpe zwarte Italiaanse vijgen. Die zijn iets dikker en robuuster dan de groene vijg.

Rijpe vijgen zijn natuurlijk ook heel zoet, dus vervangen we de rode vermout door een mengeling van Cynar en Punt e Mes. De siroop van maraschino kersen vervangen we door kaneelsiroop en een paar druppeltjes Tiki bitters zorgen voor het pit en de kruidigheid.

Opletten met de kaneelsiroop, want die gaat snel overheersen. We willen een subtiele prikkeling op de achtergrond, meer niet.

Glassware: Deens design van Rosendahl

De Rosendahl Design Group is een van de grootste en bekendste designbedrijven in Denemarken en heel Scandinavië. De groep omvat 7 gevestigde merken, zoals Lyngby Porcelæn, Kay Bojesen Denmark, Holmegaard en Rosendahl. Dit glas komt uit Rosendahls Grand Cru-collectie – de grootste servies- en glazenlijn van het merk – 25 jaar. Sinds 1993 zijn van deze reeks – bekend om de typische groeven – talloze miljoenen producten verkocht.

Rosendahl wordt verdeeld door Melmath Agency.

Wat heb je nodig?

  • 45 ml met vijgen gëinfuseerde Bourbon (zie verder)
  • 15 ml Cynar
  • 10 ml Punt e Mes vermout
  • 1 barlepel kaneelsiroop (zie verder)
  • 1 dash Tiki Bitters
  • kaneelstok (voor de versiering)
  • artisjokblad (voor de versiering)

Hoe maak je het?

Doe de ingrediënten in een mengglas gevuld met ijsblokken en stir met een barlepel tot je de afkoeling en verwatering hebt. Strain in een cocktailglas. Als versiering – garnish – een brandende kaneelstok en een artisjokblaadje.

Met vijgen geïnfuseerde Bourbon

Combineer de vijgen en de bourbon in een glazen pot. Laat gedurende vijf dagen op een koele plaats rusten. Filter en verwijder de vijgen.

Kaneelsiroop

Breng 120 ml water aan de kook met 120 gram suiker. Roer tot de suiker is opgelost. Doe er twee kaneelstokken bij en haal van het vuur. Laat afkoelen en filter.

NM.

In the Mix Cynar Spritz

Artisjok

De verborgen parel onder de bitters – amari – is Cynar, een kruidige, bitterzoete Italiaanse drank op basis van artisjok. De klassieke Cynar Spritz maak je met gelijke delen (50 ml) Cynar, prosecco en sodawater. Deze Spritz op zich is al een unieke smaakcombinatie, heel eigenzinnig en verrassend van smaak. Maar we gaan nog een stapje verder.

Cynar werd in Italië gelanceerd in 1952. Ondernemer Angelo Dalle Molle experimenteerde met cynarine, een bittere stof uit de wortels en bladeren van artisjok. Hij verfijnde de smaak met 13 kruiden en planten tot een diepbruine bitterzoete likeur. Cynar was geboren en zag zijn succes snel uitbreiden over de landsgrenzen. 

Italiaanse kruidenlikeuren – amaro (mv amari) – bieden ons heel wat mogelijkheden als hoofdingrediënt of als subtiele en bittere toets in cocktails. Voor deze spritz gaan we de unieke smaak van Cynar uitspelen in een combinatie van bitter, zoet en zuur, door citroensap en orgeat siroop (zie artikel) toe te voegen aan de basisingrediënten. We laten het sodawater vallen en voegen een eiwit toe voor de fluwelen textuur. Want het mondgevoel is heel belangrijk.

After dinner spritz

Het is resultaat is een verfijnde smaakbom met Cynar, dat we omwille van de textuur en iets steviger smaak eerder als een after dinner spritz serveren.

Wat heb je nodig?

  • 30 ml Cynar
  • Prosecco of Champagne
  • 1 eiwit
  • 30 ml citroensap
  • 15 ml orgeat

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten met uitzondering van de prosecco in de shaker. Goed dry shaken. Dan ijsblokken bij doen en nog eens goed shaken, zodat je een mooi zijdewitte schuimlaag hebt. Giet in een vooraf gekoeld glas een laagje prosecco of champagne. Top op met de Cynar cocktail.

NM.

Gekarameliseerde artisjok met pijnboompitten en zeste van citroen

0062 - Copy Sagra del Carciofi

Zoek het maar eens op in Google, maar mei is de maand bij uitstek voor de artisjokken. Castroville, een klein stadje in Californië en gezegend met het perfecte klimaat voor het telen van artisjok, viert al meer dan 50 jaar het Artisjok festival. Maar ook in Italië zijn de festivals ter ere van de artisjok (sagra del carciofo) niet meer bij te houden (in Brindisi, Ramacca, Niscemi, Cerda enzovoort).

Een artisjokkenhart hebben

Veel voedingsproducten en ingrediënten komen voor in spreekwoorden, zo ook de artisjok. “Een artisjokkenhart hebben” of het Franse “avoir un coeur d’artichaut” zijn spreekwoorden uit de vroege 19e eeuw. Ze verwijzen naar iemand die veel minnaars heeft, want hij of zij verdelen hun liefde over vele personen, zoals de vele blaadjes van de artisjok (une feuille pour tout le monde). En het hart is natuurlijk het centrale deel van de groente, waarrond de blaadjes zitten.

Norma Jean Baker

Het spreekwoord bestond al heel lang toen op 1 juni 1926 Norma marilyn-monroe-artichoke-queenJean Baker wordt geboren. Ze werd het sekssymbool van de volgende decennia onder haar pseudoniem Marilyn Monroe, en is dat eigenlijk altijd gebleven. Wat weinigen weten is dat ze haar mondaine carrière begon met het winnen van de titel ‘Miss Artisjok’ in 1947. Toeval of niet maar Marilyn Monroe wordt een liederlijk leven toegeschreven en zelfs vorige haalde ze weer de krantenkoppen met één of andere relatie. Duidelijk een ‘artisjokkenhart’!

Wij gaan artisjokken klaarmaken, deze keer niet de klassieke Carciofi alla Romana (zie recept), maar wel in honing gekarameliseerde artisjokken – carciofi caramellati – afgewerkt met zeste van citroen. Een heel lekker bijgerecht.

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 8 stevige artisjokken
  • 1 citroen
  • 2 EL pijnboompitten
  • 2 EL acaciahoning
  • Olijfolie
  • Peper en zout

Hoe maak je het?

Haal de zeste van de citroen met een dunschiller en snij deze in fijne strips. Pers de citroen uit.

Een artisjok is eigenlijk een distel. Snij de steel van de artisjokken en verwijder ook de onderste taaie bladeren. Vergeet niet de snijkant met wat citroensap in te wrijven want anders wordt hij binnen de kortste keren zwart. Ook de bovenste bladeren mogen er af, want die bevatten weinig of geen vruchtvlees. Snij de artisjokken in vier en verwijder het binnenste haar. Bewaar de in stukken gesneden artisjokken in koud water met wat citroensap tot je klaar bent voor de rest van de bereiding.

Breng een grote pan water aan de kook. Voeg er wat van het citroensap bij, zo blijven de stukken artisjok mooi groen en gaan ze niet verkleuren. Kook de artisjokken tussen de 15 en 40 minuten, afhankelijk van de grootte. Je kan de gaarheid testen door met een vork in de bodem te prikken of door een blaadje los te maken. Als het gemakkelijk los komt is de artisjok gaar. Giet het water af.

Rooster de pijnboompitten goudbruin in een droge pan. Haal ze uit de pan en zet even apart.

Verwarm wat olijfolie in de pan en bak de artisjokken kort aan. Verlaag het vuur en overgiet met de honing en laat rustig karameliseren. Schud de pan regelmatig op. Voeg op het einde de zeste van citroen erbij. Kruiden met peper en zout. Controleer de smaak en voeg eventueel nog een paar druppeltjes vers citroensap toe.

Buon appetito,

NM.

Artisjokblaadjes met de perfecte vinaigrette

0224

De artisjok is door de Arabieren via Andalucia in onze contreien binnengebracht. Het zijn eigenlijk de bloemknoppen van de distelplant. Artisjokken zijn eigenlijk heel mooi van vorm en kleur: van bijna purper tot fel groen, van de grote Israëlische versie tot kleine Franse artisjok, en alles daar tussenin. En toch zie ik veel mensen er straal voorbijlopen in de winkel of er even naar kijken met een groot vraagteken in hun blik: wat doe ik hiermee of hoe begin ik er aan?

Hier een paar weetjes en adviezen om jullie op weg te zetten. Artisjokken vind je tegenwoordig het hele jaar rond maar ze zijn op hun best in de maanden juni en juli. Het is een gesofisticeerde vorm van een salade, maar duurt wel iets langer om klaar te maken. Niet onlogisch, maar hoe groter de artisjok, hoe langer de gaartijd. De grotere durven ook al eens iets bitterder te zijn dan de kleine versie. Ga voor artisjokken die nog heel gesloten zijn.

Stomen of koken?

Je kan de artisjokken stomen of koken in water. De stam of stengel moet er af en voor de rest doe je wat citroen (om het verkleuren tegen te gaan) en zout bij het water. Om te testen of je artisjok gaar is trek je er een blaadje af. Als het er gemakkelijk af gaat is je artisjok klaar. Om echt zeker te zijn moet je wel aan de binnenkant ofwel de dikste kant van het blaadje bijten. Dat is het enige deel van het blaadje dat eetbaar is. Haal de gare artisjokken uit het kookwater en gebruik het kookwater om eieren te koken. Deze krijgen dan een lichtgroene kleur.

Artisjokken eet je volgens de regels van de kunst met de hand. Je trekt er de blaadjes af en schraapt er met je tanden het vruchtvlees van, het onderste vlezige deel. De onderste, buitenste blaadjes zijn de meest ‘ taaie’, maar naarmate je naar de binnenste blaadjes gaat wordt de smaak van de blaadjes fijner en delicater. En ook de zachte bodem – het hart van de artisjok – is een delicatesse.

Er zijn verschillende mogelijkheden om artisjokken te eten. Wij kozen deze keer voor de koude versie, en die heeft enkel een vinaigrette nodig, meer niet. Een klassiek voorgerecht uit de Franse keuken, maar nog steeds heel gesofisticeerd en trendy.

0212

De perfecte vinaigrette

1. De verhoudingen

Een veel gedebatteerd onderwerp, niet alleen over de ingrediënten, de verhoudingen en de manier waarop je ze klaarmaakt. Ik begin altijd met een snuifje zout te laten oplossen in 1 EL witte wijnazijn. Daar worden dan 3 EL olie aan toegevoegd: 2 EL plantaardige olie (meestal zonnebloemolie) en 1 EL olijfolie (liefst “extra vergine” voor de smaak). Je zal zien dat deze mengeling na een paar minuten begint te schiften en dat willen we natuurlijk niet. Een vinaigrette is een onstabiele emulsie, twee vloeistoffen bijeen die eigenlijk niet mengbaar zijn, dus hebben we een bindmiddel nodig.

2. Bindmiddel

In commerciële dressings wordt lecithine gebruikt, een stof die in eigeel zit en gebruikt wordt als je mayonaise maakt (Kijk maar op de verpakking, het zijn de E-nummers van E400 tot E499). Je zou dus eigeel of zelfs koude puree kunnen gebruiken als emulgator, maar de meest populaire zijn miso, tahini, mosterdpoeder en natuurlijk mosterd zelf. Dijon mosterd is de meest natuurlijke partner voor een vinaigrette, omdat het bijkomend voordeel van Dijon mosterd is, dat hij op basis van witte wijnazijn is gemaakt. Je vinaigrette zal daarom dikker zijn en veel langer stabiel blijven. Om de smaak minder zuur en minder zout te maken, kan je er een klein beetje suiker bijdoen, maar ik kies voor honing, omdat deze de smaak van de mosterd versterkt, wat suiker niet doet.

3. Met wat maak je de vinaigrette?

De samenstelling van de vinaigrette zit nu goed, ook de dikte en de stabiliteit, nu nog een woordje over hoe we de vinaigrette maken. Gebruiken we een garde, een blender of gaan we voor de klassieke konfituurpot? Een vinaigrette maken met een garde lukt, maar het is hard labeur en je moet lang genoeg kloppen vooraleer je de perfecte emulsie hebt en je vinagrette stabiel is. Met een blender daarentegen zwier je molecules van de olie en de azijn zo hard uit elkaar dat ze uren nodig hebben om elkaar terug te vinden en je vinaigrette doen schiften. Ideaal voor grote hoeveelheden natuurlijk maar je vinaigrette wordt wel heel dik. Maar ze blijft zo wel enkele dagen stabiel.

Ideaal is nog altijd de methode met de konfituurpot. Meng eerst de andere bestanddelen, vooraleer je er de olie bijdoet. Deze methode is goed voor kleine hoeveelheden en de vinaigrette is minder dik en blijft ongeveer 90 minuten stabiel. En je hebt minder afwas dan de blender methode.

0215

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 4 artisjokken
  • Peper en zout
  • 1 citroen, in 4 gesneden

Voor de perfecte vinaigrette

  • 25 ml olijfolie
  • 75 ml plantaardige olie
  • 2 EL Dijon mosterd
  • 25 ml witte wijnazijn
  • Een snuifje zout

Hoe maak je het ?

Verwijder de stammen van de artisjokken en leg ze in een diepe pan. Vul de pan met water, een snuifje zout en de stukken citroen. Breng aan de kook en laat gedurende 40 minuten rustig sudderen. Ik leg een zwaar deksel op de artisjokken, zodat ze onder water blijven. Controleer de gaarheid door een blaadje er af te halen en er op te bijten.

Maak de vinaigrette door alle bestanddelen goed te mengen. Kruiden met peper en zout. Besprenkel de artisjokken met de vinaigrette. Nog een tip: zorg dat de artisjokbladeren droog zijn vooraleer je de vinaigrette er opdoet, want anders gaan ze de vinaigrette afstoten. En wacht sowieso tot het laatste moment om de vinaigrette aan te brengen.

NM.

 

Geroosterde aardpeer met een dressing van bruine boter en ciderazijn

3369

De aardpeer is één van die vergeten groenten waar vele mensen gewoon voorbijlopen, ook omdat ze meestal in een hoekje van de groentewinkel worden weggemoffeld. In het Frans worden ze topinambour genoemd, en in het Engels heeft de naam iets meer prestige gekregen, namelijk Jerusalem artichoke. Aardpeer heeft echter niets met Jerusalem te maken, want de plant komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika. De Huronindianen gebruikten de aardpeer al in 1600. De Engelse naam is vermoedelijk een verbastering van girasole articiocco, het Italiaanse woord voor zonnebloemartisjok.

De geur van aardpeer lijkt inderdaad een beetje op die van de artisjok, maar toch kan je ze moeilijk verwarren, zeker niet kwa uiterlijk. De aardpeer is een wortelknol, met andere woorden, we gebruiken in de keuken enkel het ondergrondse gedeelte.

Aardpeer heeft een zachte, zoete en een beetje nootachtige smaak en is bijzonder voedzaam en licht verteerbaar. Het is ook wetenschappelijk aangetoond dat de plant een geneeskrachtige werking heeft, niet alleen voor mensen met diabetes of suikerziekte.

De aardpeer is een knolgewas, dus bij aankoop zoek je vaste, harde knollen met een zachte huid, die niet te vuil zijn en een mooie rozerode kleur hebben, zonder vlekken (verkleuring). Ik persoonlijk schil ze niet – zeker niet voor dit gerecht – maar spoel ze even vluchtig af onder de kraan.

Aardpeer, net zoals pastinaak en wortelen, is op zijn best geroosterd in de oven.  We serveren de geroosterde aardperen met een dressing van warme bruine boter en zoet-zure azijn.

2797

Wat heb je nodig?

  • 1 kilo aardperen
  • 2 fijn gesnipperde sjalotten
  • 2 teentjes look
  • 60 ml ciderazijn
  • Verse tijm
  • ½ theelepel rode chilipepervlokken
  • 1 EL honing
  • Olijfolie
  • 2 EL ongezouten boter
  • ½ kilo spinazie
  • Fijn gesnipperde bieslook

Hoe maak je het? 

Verwarm de oven voor op 175 graden. Schil de aardperen en snij ze overlangs in twee. Schik ze op een ovenplaat en besprenkel met olijfolie, wat verse tijm, fijn gesnipperde look en wat zout.

Zet in de oven en rooster gedurende ongeveer een uur, of tot de aardperen gaar en mooi goudbruin zijn. Verwijder de tijm en de look.

De dressing

Terwijl de aardperen in de oven zitten, maken we de saus. Laat de ciderazijn op het vuur in een klein pannetje reduceren tot ongeveer 3 EL. Giet in een kommetje en voeg er de fijn gesnipperde sjalot bij, de rode chilipepervlokken en de honing.

Beurre noisette

We maken nu de beurre noisette. Doe de klont boter in hetzelfde pannetje en laat op een zacht vuurtje opwarmen tot deze licht goudbruin gekleurd is. Giet de beurre noisette bij het azijnmengsel en kruid met peper en zout.

Meng de spinazie met de ovengeroosterde aardperen, de fijn gesnipperde bieslook en de vinaigrette.

Dien lauwwarm op.

NM.

Cynar Tonic: verborgen parel onder de ‘bitter-cocktails’

0909

Volg de bittertrend met deze verrassende drank op basis van artisjok

Wil je ook de heersende bittertrend leren kennen, maar wel zo eigenzinnig en verrassend mogelijk? Ontdek dan snel de verborgen parel Cynar. In combinatie met een verfrissende tonic zorgt deze kruidige, bitterzoete Italiaanse drank op basis van artisjok immers voor een unieke smaaksensatie.

Cynar werd in Italië gelanceerd in 1952. Ondernemer Angelo Dalle Molle experimenteerde met cynarine, een bittere stof uit de wortels en bladeren van artisjok. Hij verfijnde de smaak met 13 kruiden en planten tot een diepbruine bitterzoete likeur. Cynar was geboren en zag zijn succes snel uitbreiden over de landsgrenzen. Cynar maakt sinds 1995 deel uit van de Campari Group.

Cynar Cooler

Ook in België raken steeds meer barmannen vertrouwd met de vele mogelijkheden van Cynar, als verrassend hoofdingrediënt of als bittere toets in originele cocktails.

De bekende Gentse cocktailbar Jigger’s (zie artikel) maakte er een leuke variatie op: Cynar Cooler, geserveerd in een jampotje.

Mixologist Olivier Jacobs van Jigger’s: “Bittere dranken, de ‘amari’ (zie artikel), zoals kruidenlikeurs uit Italië, Duitsland en Nederland behoren tot ons Europees erfgoed. Hun grote troef zit in hun verrassende smaak. Soms een beetje medicinaal, oké, maar je kan er heerlijke dingen mee doen. Combinaties van bitter, zoet en zuur, zoals bij de Cynar Cooler, zijn heel verfrissend. Echte smaakbommen ook.”

Wat heb je nodig?

5cl Cynar
1,5 citroen
1,5 pompelmoes
1,5 rode bietensiroop
Shaken met basilicum
Aftoppen met soda.

Geen crushed ice maar blokken.

0906

Cynar Tonic

Ook Cynar Tonic – Cynar met tonic en een schijfje pompelmoes – valt in de smaak als aperitief. Wil je zelf aan de slag? Trakteer jezelf of je vrienden op een originele, snel klaar te maken Cynar Tonic.

Wat heb je nodig?

Maak de cocktail direct in een ijsgevuld glas. Giet er de 5 cl Cynar en 15 cl premium tonic over, voeg een partje pompelmoes toe en werk af met enkele blaadjes basilicum.

Zo krijg je de perfecte combinatie van zurige fruittinten met een kruidige toets, afgerond met de zoetbittere smaak van karamel en artisjok. Een heerlijke genieterscocktail voor een geslaagd aperitief.

Eigenzinnige look

Om zijn authentieke en onconventionele karakter in de kijker te zetten, kreeg ook de Cynar-fles een make-over. Het rechthoekige etiket veranderde in een vloeiende diamantvorm en de artisjok kreeg een meer cartoonachtige uitstraling, als knipoog naar het eigenzinnige karakter van de drank.

Maar wist je dat…

…vrouwen in de oudheid geen artisjokken mochten eten? De Grieken en Romeinen zagen deze bloemknoppen als afrodisiacum en verboden vrouwen ze te eten.

…er ooit een avondjurk van artisjokken werd ontworpen? Het duurde ruim zes uur voor de Amerikaanse kostuumontwerpster Ami Goodheart de bladeren aan elkaar kreeg genaaid.

Marilyn Monroe ooit nog ‘Artichoke Queen’ was? (zie artikel) In het Amerikaanse Castroville wordt elk jaar een artisjokfestival gehouden met kookdemonstraties, rondleidingen op plantages en zelfs een artisjokparade.

NM.