Category Archives: Rubs, Kruidenmixen, Vinaigrettes en Sausen

NM 1260 240 rubs white-1

Salads & Side Dishes, Vegetarisch, Vinaigrette - Dressing

Gegrilde bloemkool met Libanese kruidige boter

5358

De eerste dag van oktober is Wereld Vegetarisme Dag – de start van de vegetarische maand, die eindigt met de World Vegan Day op 1 november. De bedoeling van deze actie is het bewustzijn te verhogen rond de ethische en humanitaire voordelen van vegetarisch eten en de positieve effecten op het milieu en vooral op onze gezondheid. Studies wijzen er op dat steeds meer Belgen ernaar streven om minder vlees te eten. Als je een alternatief wil voor dierlijke eiwitten kan je kiezen uit steeds uitgebreider assortiment van vegetarische producten, zowel vers, diepgevroren als gedroogde voeding.

 

Nullam is geen vegetariër maar eet wel regelmatig vegetarisch en traditiegetrouw publiceer ik elk jaar op 1 oktober een echt Vegetarian-Awarenessvegetarisch gerecht. Dit jaar kozen we voor een Libanees gerecht. Ik hou echt van de smaken en geuren van de Libanese keuken en heb het geluk heel dicht bij een heel goed Libanees restaurant te wonen, waar ik heel dikwijls op vrijdagavond te vinden ben.

Het recept van vandaag is een winner, daar kan je gewoon niet afblijven. Het is een eigen samenstelling van Libanese kruiden en smaken, stukjes van recepten hier en daar, en dit toegepast op een bloemkool (met dank aan Tarbouche voor de tip). Alle gebruikte kruiden zijn al in verschillende gerechten op deze blog gebruikt, zoals sumac, allspice, granaatappelmelasse enzoverder. Het resultaat is een smaakbom. En een tip, de bloemkool mag echt wel een beetje zwart zijn.

Wat heb je nodig ?

  • 1 bloemkool
  • Platte peterselie
  • Tahini
  • 2 EL geroosterde pijnboompitten
  • 1 teentje look
  • 2 EL citroensap
  • Grof zeezout
  • 2 EL Granaatappel melasse (eventueel verdund met water)
  • 3 EL granaatappelpitten

Libanese kruidige boter

  • 100 gram zachte en ongezouten boter
  • Verse citroensap (van 1 citroen)
  • 1 teentje look, geplet
  • 2 EL verse korianderblaadjes
  • 1 EL kaneelpoeder
  • 1 EL sumac
  • 1 ½ theelepel komijnpoeder
  • ½ theelepel allspice
  • Een snuifje nootmuskaat
  • Een snuifje kardemompoeder

5337

Hoe maak je het?

Snij de groene bladeren van de bloemkool. Breng een grote pot voldoende gezouten water aan de kook. Wanneer het water kookt verminder je het vuur tot middelmatig. Doe de bloemkool in de kookpot. De bedoeling is de bloemkool al gedeeltelijk te koken vooraleer we deze afwerken op de BBQ of onder de grill. Haal de bloemkool uit het water wanneer je er in prikt met een mes en nog wat weerstand voelt.

Ondertussen meng je de tahini met de fijn gesnipperde look en het vers citroensap. Voeg geleidelijk ijskoud water toe, om het geheel wat lopender te maken. Het resultaat moet een zijdezachte saus zijn.

Vervolgens maken we de kruidige boter. Gewoon alle ingrediënten onder de boter mengen. We gaan nu de boter op de bloemkool aanbrengen. Strijk de ganse bloemkool goed in met de boter en probeer zoveel mogelijk ook tussen de roosjes aan te brengen. Hou nog een beetje boter over voor later.

Leg de bloemkool op de BBQ en laat deze op direct vuur kleur krijgen. Draai de bloemkool regelmatig om en rond zodat ze overal kleur krijgt. Ze mag zelfs een beetje zwart branden, want dat bevordert de smaak. Borstel de overblijvende boter over de bloemkool.

Je kan dit ook onder de grill van je oven doen.

Wanneer de bloemkool voldoende kleur heeft en gaar is leg je deze op een serveerschotel. Bestrooi met de granaatappelpitten en geroosterde pijnboompitten en giet er wat tahinisaus en granaatappelmelasse over. Werk af met wat gesnipperde platte peterselie en dien warm op.

NM.

Salads & Side Dishes, Vegetarisch, Vinaigrette - Dressing

Geroosterde bloemkool met walnotensaus

0546

We kozen voor een gezond en vegetarisch recept vandaag, namelijk geroosterde bloemkool met een saus van tahini en walnoten. Dit is een heel gemakkelijk te maken en zeer verrassend bijgerecht.

Tahini is je waarschijnlijk niet onbekend want als je ooit hummus, shoarma, falafel of baba ghanoush hebt geproefd, heb je waarschijnlijk ook al tahini gegeten. Het is één van de meest gebruikte en populaire sausen uit de keuken in het Midden Oosten. Eigenlijk is het een broodbeleg.

Tahini is een pasta die wordt gemaakt van al dan niet geroosterde sesamzaadjes. Deze worden fijn gemalen en dan wordt er wat olijfolie en citroensap bijgedaan. Heel gemakkelijk zelf te maken.

Tahini smaakt zeer aards en nootachtig, maar veel subtieler dan andere notenboters. Je zal de smaak van tahini niet onmiddellijk opmerken in een gerecht, maar je zal wel voelen dat er iets mankeer als het er niet inzit.

Tahini wordt de basis van de dressing die we serveren bij de in de oven geroosterde bloemkool, en om de notensmaak wat te versterken doen we er walnoten bij. Vers geperst citroensap zorgt dan weer voor de friszure toets.

1864

Wat heb je nodig ?

  • 1 bloemkool
  • 100 gram walnoten
  • 60 ml vers geperst citroensap
  • 60 ml tahini
  • 2 EL water
  • 1 EL olijfolie
  • 1 sjalot
  • Verse dille

Hoe maak je het ?

Versnij de bloemkool in kleine roosjes.

Doe de walnoten in een kleine sauspan en giet er water over tot ze ongeveer met 2 cm water bedekt zijn. Laat dit ongeveer 20 minuten sudderen, tot de noten zacht geworden zijn. Giet dan het water af en laat op kamertemperatuur komen.

Leg de bloemkoolroosjes open op een braadslede en besprenkel met wat olie en zout. Rooster in de oven tot ze aan de randen bruin beginnen te worden. Haal uit de oven en laat afkoelen.

Pureer de gekoelde walnoten samen met de tahini en een ¼ cup vers geperst citroensap en 2 EL water, tot je een zeer gladde saus hebt. Indien de saus te dik is, doe je er nog een klein beetje water op kamertemperatuur bij.

Rooster de overgebleven walnoten in een droge pan tot ze hun aroma loslaten en ze krokant zijn. Hak ze fijn.

Leg de geroosterde bloemkoolroosjes op een serveerschotel en strooi er de geroosterde walnoten over. Daar mag de fijn gehakte dille bij en de gesnipperde sjalot. Kruiden met wat fleur de sel. Nappeer de walnotensaus over de bloemkool, eventueel nog wat vers geperst citroensap en serveer.

NM.

Rubs, Kruidenmixen, Vinaigrettes en Sausen, Vegetarisch

Pesto van salie en walnoten: een symfonie van herfstkleuren en smaken

0719

Een gunstige wind deed een grote hoeveelheid salie in de Nullam Microwaveum keuken belanden. Verse salie is één van die kruiden waar je van houdt of niet. De smaak is, vind ik, niet gemakkelijk te beschrijven: salie heeft een sterke eigenzinnige smaak, is sterk aromatisch, het heeft iets prikkelend en iets bitter. Als je het één keer geroken hebt zal je het nooit meer vergeten.  Het wordt meestal alleen in warme gerechten gebruikt en door de sterke smaak moet je wel een beetje opletten met de hoeveelheid die je gebruikt. Het meest gekende gerecht dat met salie gemaakt wordt is “saltimbocca alla Romana”: opgerold kalfsvlees, prosciutto en salie, opgediend met een saus op basis van Marsalawijn. Salie moet je dus combineren met andere ingrediënten met een sterke smaak, want ander proef je enkel de salie.

Salie of Salvia officinalis wordt al eeuwenlang als de wonderplant beschouwd wegens de helende of reddende eigenschappen die het zou hebben.

We gaan vandaag een pesto maken waarin we de fluwelen zachte blaadjes salie gaan verwerken met walnoten, die eveneens een uitgesproken smaak hebben. Deze niet zo typische pesto in combinatie met lekkere verse pasta is één van mijn favoriete gerechten, die ik om één of andere reden associeer met herfstweer. Een aanrader dus, ook omdat het ganse gerecht klaar is in een handomdraai.

Wat heb je nodig?

  • Een handvol jonge blaadjes salie, stengels verwijderd
  • 1 teentje knoflook
  • 1 theelepel geraspte citroenschil
  • ½  kopje gemalen walnoten
  • ½  kop geraspte Parmezaanse kaas
  • ½  kopje extra vergine olijfolie

Hoe maak je het?

Snij de salieblaadjes fijn met de hand, niet in een blender of keukenrobot. Gebruik hiervoor een fijn mes of een mezzaluna (halve maan- of wiegemes). Hak daarna de walnoten fijn en het teentje look. Voeg er nu ook alle andere ingrediënten bij in een kom en meng dooreen.  Proef even en voeg zout toe volgens smaak en meer parmezaan indien nodig. Het moet een dik mengsel zijn.

De pesto van salie en walnoten is heerlijk bij pasta. Kies voor een soort pasta die de saus goed opneemt (zoals fettuccine). Doe wat van de pesto in een grote serveerkom. Kook de pasta al dente en voeg op het einde van de kooktijd een paar lepels pasta water bij de pesto. Giet de pasta af en doe de uitgelekte pasta onmiddellijk in de serveerkom en meng dooreen. Serveer en doe op elk bord nog wat vers geraspte parmezaan.

NM.

Fingerfood & Aperitiefhapjes, Salads & Side Dishes, Vegetarisch, Vinaigrette - Dressing

Artisjokblaadjes met de perfecte vinaigrette

0224

De artisjok is door de Arabieren via Andalucia in onze contreien binnengebracht. Het zijn eigenlijk de bloemknoppen van de distelplant. Artisjokken zijn eigenlijk heel mooi van vorm en kleur: van bijna purper tot fel groen, van de grote Israëlische versie tot kleine Franse artisjok, en alles daar tussenin. En toch zie ik veel mensen er straal voorbijlopen in de winkel of er even naar kijken met een groot vraagteken in hun blik: wat doe ik hiermee of hoe begin ik er aan?

Hier een paar weetjes en adviezen om jullie op weg te zetten. Artisjokken vind je tegenwoordig het hele jaar rond maar ze zijn op hun best in de maanden juni en juli. Het is een gesofisticeerde vorm van een salade, maar duurt wel iets langer om klaar te maken. Niet onlogisch, maar hoe groter de artisjok, hoe langer de gaartijd. De grotere durven ook al eens iets bitterder te zijn dan de kleine versie. Ga voor artisjokken die nog heel gesloten zijn.

Stomen of koken?

Je kan de artisjokken stomen of koken in water. De stam of stengel moet er af en voor de rest doe je wat citroen (om het verkleuren tegen te gaan) en zout bij het water. Om te testen of je artisjok gaar is trek je er een blaadje af. Als het er gemakkelijk af gaat is je artisjok klaar. Om echt zeker te zijn moet je wel aan de binnenkant ofwel de dikste kant van het blaadje bijten. Dat is het enige deel van het blaadje dat eetbaar is. Haal de gare artisjokken uit het kookwater en gebruik het kookwater om eieren te koken. Deze krijgen dan een lichtgroene kleur.

Artisjokken eet je volgens de regels van de kunst met de hand. Je trekt er de blaadjes af en schraapt er met je tanden het vruchtvlees van, het onderste vlezige deel. De onderste, buitenste blaadjes zijn de meest ‘ taaie’, maar naarmate je naar de binnenste blaadjes gaat wordt de smaak van de blaadjes fijner en delicater. En ook de zachte bodem – het hart van de artisjok – is een delicatesse.

Er zijn verschillende mogelijkheden om artisjokken te eten. Wij kozen deze keer voor de koude versie, en die heeft enkel een vinaigrette nodig, meer niet. Een klassiek voorgerecht uit de Franse keuken, maar nog steeds heel gesofisticeerd en trendy.

0212

De perfecte vinaigrette

1. De verhoudingen

Een veel gedebatteerd onderwerp, niet alleen over de ingrediënten, de verhoudingen en de manier waarop je ze klaarmaakt. Ik begin altijd met een snuifje zout te laten oplossen in 1 EL witte wijnazijn. Daar worden dan 3 EL olie aan toegevoegd: 2 EL plantaardige olie (meestal zonnebloemolie) en 1 EL olijfolie (liefst “extra vergine” voor de smaak). Je zal zien dat deze mengeling na een paar minuten begint te schiften en dat willen we natuurlijk niet. Een vinaigrette is een onstabiele emulsie, twee vloeistoffen bijeen die eigenlijk niet mengbaar zijn, dus hebben we een bindmiddel nodig.

2. Bindmiddel

In commerciële dressings wordt lecithine gebruikt, een stof die in eigeel zit en gebruikt wordt als je mayonaise maakt (Kijk maar op de verpakking, het zijn de E-nummers van E400 tot E499). Je zou dus eigeel of zelfs koude puree kunnen gebruiken als emulgator, maar de meest populaire zijn miso, tahini, mosterdpoeder en natuurlijk mosterd zelf. Dijon mosterd is de meest natuurlijke partner voor een vinaigrette, omdat het bijkomend voordeel van Dijon mosterd is, dat hij op basis van witte wijnazijn is gemaakt. Je vinaigrette zal daarom dikker zijn en veel langer stabiel blijven. Om de smaak minder zuur en minder zout te maken, kan je er een klein beetje suiker bijdoen, maar ik kies voor honing, omdat deze de smaak van de mosterd versterkt, wat suiker niet doet.

3. Met wat maak je de vinaigrette?

De samenstelling van de vinaigrette zit nu goed, ook de dikte en de stabiliteit, nu nog een woordje over hoe we de vinaigrette maken. Gebruiken we een garde, een blender of gaan we voor de klassieke konfituurpot? Een vinaigrette maken met een garde lukt, maar het is hard labeur en je moet lang genoeg kloppen vooraleer je de perfecte emulsie hebt en je vinagrette stabiel is. Met een blender daarentegen zwier je molecules van de olie en de azijn zo hard uit elkaar dat ze uren nodig hebben om elkaar terug te vinden en je vinaigrette doen schiften. Ideaal voor grote hoeveelheden natuurlijk maar je vinaigrette wordt wel heel dik. Maar ze blijft zo wel enkele dagen stabiel.

Ideaal is nog altijd de methode met de konfituurpot. Meng eerst de andere bestanddelen, vooraleer je er de olie bijdoet. Deze methode is goed voor kleine hoeveelheden en de vinaigrette is minder dik en blijft ongeveer 90 minuten stabiel. En je hebt minder afwas dan de blender methode.

0215

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 4 artisjokken
  • Peper en zout
  • 1 citroen, in 4 gesneden

Voor de perfecte vinaigrette

  • 25 ml olijfolie
  • 75 ml plantaardige olie
  • 2 EL Dijon mosterd
  • 25 ml witte wijnazijn
  • Een snuifje zout

Hoe maak je het ?

Verwijder de stammen van de artisjokken en leg ze in een diepe pan. Vul de pan met water, een snuifje zout en de stukken citroen. Breng aan de kook en laat gedurende 40 minuten rustig sudderen. Ik leg een zwaar deksel op de artisjokken, zodat ze onder water blijven. Controleer de gaarheid door een blaadje er af te halen en er op te bijten.

Maak de vinaigrette door alle bestanddelen goed te mengen. Kruiden met peper en zout. Besprenkel de artisjokken met de vinaigrette. Nog een tip: zorg dat de artisjokbladeren droog zijn vooraleer je de vinaigrette er opdoet, want anders gaan ze de vinaigrette afstoten. En wacht sowieso tot het laatste moment om de vinaigrette aan te brengen.

NM.

 

Vegetarisch, Warme sausen

Geroosterde aardpeer met een dressing van bruine boter en ciderazijn

3369

De aardpeer is één van die vergeten groenten waar vele mensen gewoon voorbijlopen, ook omdat ze meestal in een hoekje van de groentewinkel worden weggemoffeld. In het Frans worden ze topinambour genoemd, en in het Engels heeft de naam iets meer prestige gekregen, namelijk Jerusalem artichoke. Aardpeer heeft echter niets met Jerusalem te maken, want de plant komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika. De Huronindianen gebruikten de aardpeer al in 1600. De Engelse naam is vermoedelijk een verbastering van girasole articiocco, het Italiaanse woord voor zonnebloemartisjok.

De geur van aardpeer lijkt inderdaad een beetje op die van de artisjok, maar toch kan je ze moeilijk verwarren, zeker niet kwa uiterlijk. De aardpeer is een wortelknol, met andere woorden, we gebruiken in de keuken enkel het ondergrondse gedeelte.

Aardpeer heeft een zachte, zoete en een beetje nootachtige smaak en is bijzonder voedzaam en licht verteerbaar. Het is ook wetenschappelijk aangetoond dat de plant een geneeskrachtige werking heeft, niet alleen voor mensen met diabetes of suikerziekte.

De aardpeer is een knolgewas, dus bij aankoop zoek je vaste, harde knollen met een zachte huid, die niet te vuil zijn en een mooie rozerode kleur hebben, zonder vlekken (verkleuring). Ik persoonlijk schil ze niet – zeker niet voor dit gerecht – maar spoel ze even vluchtig af onder de kraan.

Aardpeer, net zoals pastinaak en wortelen, is op zijn best geroosterd in de oven.  We serveren de geroosterde aardperen met een dressing van warme bruine boter en zoet-zure azijn.

2797

Wat heb je nodig?

  • 1 kilo aardperen
  • 2 fijn gesnipperde sjalotten
  • 2 teentjes look
  • 60 ml ciderazijn
  • Verse tijm
  • ½ theelepel rode chilipepervlokken
  • 1 EL honing
  • Olijfolie
  • 2 EL ongezouten boter
  • ½ kilo spinazie
  • Fijn gesnipperde bieslook

Hoe maak je het? 

Verwarm de oven voor op 175 graden. Schil de aardperen en snij ze overlangs in twee. Schik ze op een ovenplaat en besprenkel met olijfolie, wat verse tijm, fijn gesnipperde look en wat zout.

Zet in de oven en rooster gedurende ongeveer een uur, of tot de aardperen gaar en mooi goudbruin zijn. Verwijder de tijm en de look.

De dressing

Terwijl de aardperen in de oven zitten, maken we de saus. Laat de ciderazijn op het vuur in een klein pannetje reduceren tot ongeveer 3 EL. Giet in een kommetje en voeg er de fijn gesnipperde sjalot bij, de rode chilipepervlokken en de honing.

Beurre noisette

We maken nu de beurre noisette. Doe de klont boter in hetzelfde pannetje en laat op een zacht vuurtje opwarmen tot deze licht goudbruin gekleurd is. Giet de beurre noisette bij het azijnmengsel en kruid met peper en zout.

Meng de spinazie met de ovengeroosterde aardperen, de fijn gesnipperde bieslook en de vinaigrette.

Dien lauwwarm op.

NM.

BBQ & Grill Recepten, Rund - Boeuf - Beef, Vinaigrette - Dressing

Entrecôte van de grill met salsa van lente-uitjes

7974

De lente staat voor de deur

Ik heb de afgelopen week toch al een paar uren de zon gezien en dat maakt me blij. En binnen een paar dagen begint de lente, dus het weer kan alleen maar beter worden. Dat hoop ik toch. Voor het recept van vandaag wou ik frisse smaken, om dat lentegevoel nog meer naar voor te brengen. Dus koos ik voor een stuk vlees op de grill met een frisse salsa van rauwe en gegrilde lente-uitjes, verse korianderblaadjes en geraspte gember. Een pittige salsa, want we mengen er ook wat chilipepertjes onder en verse limoensap. Een perfecte smaakbom voor het begin van de primavera.

Wat heb je nodig?

  • 1 entrecôte (of een côte à l’os, rib eye, …)
  • 2 EL plantaardige olie
  • Ongeveer 20 lente-uitjes
  • Peper en zout
  • Verse koriander
  • 2 kleine rode chili’s
  • 2 EL vers geperst limoensap
  • 2 EL vers geraspte gember

Hoe maak je het?

Je kan dit recept maken op de grill of in een grillpan. Wrijf uw stuk vlees in met olie, net als de lente-uitjes. Kruid met peper en zout. Grill het vlees volgens uw voorkeur: bleu, saignant, à point, bien cuit. Haal het van de grill en laat ongeveer 10 tot 15 minuten rusten onder aluminiumpapier. Begin er niet onmiddellijk in te snijden, want dan krijg je een bloederige boel.

Neem vier lente-uitjes en snij ze fijn. Grill de overige lente-uitjes tot ze gaar zijn. Dit duurt ongeveer drie minuten. Draai ze wel eens om. Legt de helft van de gegrilde lente-uitjes op een een serveerschaal. Snij de andere helft fijn en meng deze met andere fijn gesneden lente-uitjes. Doe er de verse korianderblaadjes bij, de fijn gesneden chili’s, het vers limoensap en de geraspte gember. Meng goed en breng op smaak.

Snij het stuk vlees en leg de stukken op de serveerschotel en nappeer met enkele lepels salsa van lente-uitjes.

NM.

Varken - Pork - Porc, Warme sausen

Varkenskroon met maple siroop en zwarte peper

1710

Ik heb vorige week een levering binnengekregen van Vermont’s vloeibaar goud, maple syrup of ahornsiroop. Het ‘sugaring’ begint zo ongeveer begin maart en duurt een zestal weken.  Little Charlie’s Sugarbush was zo vriendelijk om ons een aantal flessen van de oogst van dit jaar op te sturen en omdat het vandaag in de VS de nationale dag van maple syrup is gaan we er iets special mee doen. Voor ons aan deze kant van de wereld is dit waarschijnlijk een weinigzeggend evenement, maar er zit toch iets meer achter. De eerste bewoners van de nieuwe wereld, de indianen waren de eerste om de sappen te oogsten. Ze beschouwden het stromende sap als de vernieuwing van het leven en de siroop als levenskracht, gezond en rijk aan energie. Ieder jaar in maart, als de sappen beginnen te vloeien trokken de indianen met hun families als een soort bedevaart massaal naar de bossen om de sappen te oogsten. Het waren ook zij die dit mythische ritueel – sap omzetten in suiker – aanleerden aan de eerste Pelgrims.

Maple syrup pairen met varkenskroon

De smaak van goede maple syrup gaat zeer goed samen met de smaak van een goed stukje varkensvlees. En wat kunnen we momenteel beter gebruiken dan varkenskroon. Eindelijk vlees met wat vet aan! We konden er vroeger alleen maar van dromen maar nu is het alomtegenwoordig in de winkel. Het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (VLAM) voert een grote campagne om terug varkensvlees met een randje vet aan te prijzen. Varkenskroon is een stukje mager vlees versneden uit de rug van een varken, te herkennen aan de beentjes én de vetlaag, die het vlees extra smaak geeft en sappiger maakt. Na het aanbakken en verder garen in de oven kan je het vetlaagje gewoon verwijderen. Het is Belgisch en komt van jonge varkens van ongeveer zes maanden en 100 kilo wegen. Een ware lekkernij en gemakkelijk klaar te maken. Ben je nog op zoek naar een idee voor je kerstmenu, zoek dan niet verder, want varkenskroon is een topper die iedereen zal tevreden stellen.

Het varkenskroontje is afkomstig van Belgisch varkensvlees. De jonge varkens worden geslacht als ze ongeveer 6 maanden oud zijn en 100 kilogram wegen. Als ze net volwassen zijn, is het vlees nog betrekkelijk mals. Het fijnste vlees komt van dieren die een afwisselende voeding krijgen. Goed varkensvlees is blank tot roze van kleur, heeft een onderhuidse vetlaag, maar het vlees is niet vetdooraderd. In één stuk varkensvlees kunnen soms twee tinten roze (licht en donker) voorkomen, een typisch kenmerk voor varkensvlees.

Wat heb je nodig? Voor vier personen

  • Varkenskroon voor 4 personen (1 kotelet per persoon)
  • 4 EL olijfolie of boter
  • Zout en 1 theelepel vers gemalen zwarte peper
  • 2 medium rode ajuinen, fijn gesnipperd
  • 2 EL verse tijm
  • 100ml ciderazijn
  • 150ml goede maple syrup

Hoe maak je het?

Warm 4 eetlepels olijfolie of boter op in een grote braadpan op een matig vuur (liefst geen anti-aanbakpan omdat je de bruine aanbaksels nodig hebt voor je saus).

Kruid de stukken varkenskroon met zout en peper en doe ze in de pan. Bak ze tussen de drie en vijf minuten aan elke kant, afhankelijk van hoe dik de koteletten zijn. Ze moeten mooi bruin worden aan beide zijden. Laat ze verder garen in een oven van 150 graden. Wanneer ze klaar zijn leg je ze op een voorverwarmde serveerschotel en dek ze af met wat aluminiumfolie.

Bak nu de versnipperde rode ajuin onder voortdurend roeren in dezelfde braadpan op een zacht vuurtje, tot ze zacht zijn maar niet bruin. Na ongeveer drie minuten de pan deglaceren met de ciderazijn en de bruine aanbaksels in de pan los roeren.

Verhoog nu het vuur en laat de ciderazijn verder reduceren, voeg er de verse tijmblaadjes bij, de maple syrup en een theelepel vers gemalen zwarte peper.  De saus moet reduceren tot ze stroperig en kleverig is. Afhankelijk van je vuur duurt dit ongeveer 5 minuten.

Proef even en kruid bij indien nodig. Nappeer de saus over de varkenskroon en dien warm op.

Deze zeer smaakvolle stroperige saus met rode ajuin is een lekkernij en het bewijs dat maple syrup niet alleen maar bij pancakes past. Je kan er echt zo veel meer mee doen. Voor diegenen die een meer klassiek gerecht met varkenskroon willen bereiden volgt hierna de gewone bereiding.

De klassieke bereiding

Verwarm de oven voor op 150 graden. Neem een braadpan en laat er een klont boter in smelten op een middelmatig hoog vuur. Leg de varkenskroon er in en bak gedurende 5 minuten aan elke zijde tot ze mooi bruin gekleurd zijn. Voeg er wat meer boter bij indien je boter zou verbranden. Transfereer de varkenskroon naar de oven en laat verder garen. De gaartijd hangt af van de dikte van de varkenskroon. Haal het gebraad uit de oven en laat 10 minuten rusten onder aluminiumpapier.

Serveer met een lekkere aardappelpuree waar je op het laatste wat gesnipperde bieslook en platte peterselie aan toevoegt.

Je kan de vetlaag kruisgewijs insnijden maar verwijder ze niet, want ze houdt je vlees sappig en zorgt voor die lekkere smaak. Het vet smelt tijdens het bakken dus heb je ook niet zoveel vetstof nodig. Hou je van rozemarijn en look, dan kan je die in de vetlaag steken voor extra smaak.

NM.

Warme sausen

Lekkere Amandelsaus uit het Midden-Oosten

2140

Ik heb ten allen tijde alle mogelijke soorten noten in voorraad omdat ik ze graag gebruik in de keuken. Tijdens de afgelopen feestdagen viel het mij nog maar eens op hoeveel zoete als hartige gerechten noten bevatten. Mijn favoriete noot – en ook de meeste voedzame – is wel de amandel, in al zijn vormen: gemalen, geschaafd, geblancheerd, geroosterd, in amandelspijs of in melkvorm.

Ik heb eens opgeschreven in wat voor gerechten ikzelf de laatste maanden amandelen heb gebruikt: de vulling van een kalkoen, forel, tajine, groene bonen (zie recept), kip korma, romesco saus, panforte, frangipane (zie recept) en amaretti koekjes. Je kan er waarschijnlijk zelf nog een hele reeks bij bedenken. Wat een variëteit aan gerechten!

Als je tijdens de eindejaarsfeesten eens rondom je heen kijkt zie je trouwens overal desserten met amandelen. Denk maar aan de grote Claudia-photo-Arabesque-coverhoeveelheden marsepein die door scholen en scouts worden verkocht. En ieder land heeft wel één of meerdere amandelspecialiteiten. Spanje heeft onder andere de polvorones, mantecados en turrón; Griekenland heeft glykisma amygthalou en amygthalota; Duitsland heeft zijn pfeffernüsse and mandelspritzgeback; Italië de amaretti en calcionetti; Frankrijk zijn bresiliennes, amandes glacées en cuisses des dames (Schenkele uit de Elzas) en ga zo maar door. De amandel moet zo één van de meest gebruikte ingrediënten in de keuken zijn.

Een tijdje geleden zocht ik een saus die bij witte rijst paste en kwam ik uit bij deze amandelsaus van Claudia Roden. Zij is één van mijn favoriete culinaire schrijfsters, niet zozeer voor de recepten an sich maar voor de achtergrond, het onderzoek naar het ontstaan van gerechten vooral uit het Midden-Oosten. Deze amandelsaus is een specialiteit uit Damascus in Syrië maar heeft ook al een hele geschiedenis en kruisbestuiving achter de rug.

2459

Wat heb je nodig?

  • ½ cup gemalen amandelen
  • 2 ½ cups lichte kippenbouillon
  • Peper en zout
  • 2 teentjes look, zeer fijn gehakt
  • 2 EL fijn gehakte platte peterselie plus nog een beetje voor de decoratie
  • ½ theelepel suiker
  • Sap van 1 citroen
  • Een snuifje kurkuma (turmeric)

Hoe maak je het?

Meng het gemalen amandelpoeder en de koude kippenbouillon in een sauspan. Breng tot het kookpunt en voeg er all de andere ingrediënten aan toe. Verminder het vuur en laat 20 tot 30 minuten reduceren. Roer af en toe eens om.

Voeg er eventueel een snuifje kurkuma aan toe, zodat je een mooie lichtgele kleur krijgt. Je saus is klaar wanneer al je ingrediënten goed gemengd zijn in een rijke, smaakvolle saus.

Werk af met wat platte peterselie en serveer over dampende rijst.

NM.

Vinaigrette - Dressing

Pikante Guinness Mosterd

spicy guiness mustard IMG_7061

Eén van mijn favoriete mosterdsoorten, die pikant combineert met een wat zoete toets is deze pikante mosterd gemaakt met. Het is waarschijnlijk gemakkelijker en misschien ook goedkoper om je mosterd in de supermarkt of speciaalzaak te kopen, maar het leuke aan zelf mosterd maken, is het spelen met smaken en de scherpte van de mosterd.

guinness

Wat heb je nodig? 

  • 1  flesje Guinness Extra Stout
  • 1 1⁄2 cups bruine mosterdzaadjes
  • 1 cup rode wijnazijn
  • 1 EL zout
  • 1 EL vers gemalen zwarte peper
  • 1⁄4 theelepel  kaneel
  • 1⁄4 theelepel  kruidnagel
  • 1⁄4 theelepel  nootmuskaat
  • 1⁄4 theelepel allspice (Jamaica pepper)

Hoe maak je het?

Doe alles in een stenen of glazen mengkom en bedek met plastiek folie. Laat dit mengsel gedurende 1 tot 2 dagen rusten op kamertemperatuur, zodat de mosterdzaadjes zachter worden en de smaken kunnen vermengen.

Schep de mengeling in een vijzel en ga er met de stamper door tot de mosterdzaadjes beginnen te breken en je een grove, dikke massa hebt. Je kan het mengsel ook gedurende 3 minuten in een keukenrobot cutteren maar dit is niet aan te raden, omdat dit hitte veroorzaakt en de smaak van je mosterd gaat veranderen.

Verdeel over een aantal gesteriliseerde bewaarpotjes en, even geduld,  laat nog één nacht in de ijskast rusten. Je mosterd is nu klaar voor gebruik.

Je kan de mosterd zo nog een aantal maanden bewaren, maar de smaak zal na verloop van tijd zachter worden. Indien je deze mosterd te pikant vind kan je hem  ook met gele zaadjes maken (zie foto).

Veel plezier

NM.

Rubs - Droge marinade - Kruidenmix

Cajun kruidenmix

nullamgoes cajun-1

Maak zelf je kruidenmix

Eén van de kruidenmixen die ik heel veel gebruik is deze Cajun mengeling, die ik onder andere gebruik voor in de oven geroosterde potato wedges Cajun style. Het is een sterke kruidenmengeling met als bestanddelen paprikapoeder,  knoflookpoeder,  uienpoeder,  zwarte peper,  cayennepeper,  oregano en tijm. Het geeft je geroosterde aardappelen een typisch kruidige en peperige smaak, zonder daarom pikant te zijn. Maar je kan natuurlijk met de verhoudingen experimenteren

De Cajun en Creole keuken

Cajun en Creole zijn de twee klassieke keukens uit New Orleans. Het verschil ligt hem voornamelijk in stad of platteland De Cajun keuken is eerder de keuken van het arme platteland, van de Akadianen die in de jaren 1600 Frankrijk verlieten voor Nova Scotia. Daar werden ze in 1700 door de Britten verdreven en vestigden zich in de swamps en bayous van het landelijke Louisiana. Cajun is trouwens een verbastering van Acadians.

Hun oorspronkelijk Franse keuken werd aangepast aan de lokale ingrediënten en werd door de jaren heen wat ze nu is, een beetje robuust en kruidig tot pikant. De meest gekende gerechten zijn jambalaya étouffée en gumbo.

De Creoolse keuken van New Orleans op basis van de oorspronkelijke Spaanse en Franse pioniers  is dan weer veel rijker kwa ingrediënten en sausen en werd beïnvloed door de Italiaanse en Afrikaanse immigranten die via een tussenstop in de Caraïben zich in Louisana vestigden.

Maar er is zodanig veel kruisbestuiving tussen Cajun en Creole geweest dat men nu meer en meer van Louisana food spreekt.

Kruidige Cajun style aardappelpartjes

2537

Wat heb je nodig voor je eigen Cajun kruidenmix?

  • 2 EL paprikapoeder
  • 1 EL cayennepeper
  • 2 theelepels uienpoeder
  • 2 theelepels lookpoeder
  • 1-1/2 theelepels zout
  • 1-1/2 theelepels witte peper
  • 1-1/2 theelepels zwarte peper
  • 1 theelepel gedroogde oregano
  • 1 theelepel gedroogde tijm

NM.