Tag Archives: Cinzano

BYRRH

Bloei en ondergang van één van de grootste Franse merken ooit

Als je door Frankrijk rijdt zie je nog veel sporen die herinneren aan de glorieperiode van één van de meest bekende Franse aperitiefwijnen aller tijd. Byrrh, een nogal mysterieuze merknaam, werd in de jaren 1860 door twee voormalige herders – Simon en Pallade Violet – uit de Pyreneeënstreek gelanceerd. Het hoofdkwartier van Byrrh lag in Thuir in de buurt van Perpignan. De officiële naam was trouwens B.Y.R.R.H (naar het staalnummer van een rol tekstiel)

Ze waren niet de eerste die een wijndrank met kinine aromatiseerden, maar ze werden wel één van de grootsten ter wereld. Ook was het één van de merken met een gigantische en heel vernuftige marketingcampagne en een opvallende vloot auto’s, die ook aanwezig waren in de Ronde van Frankrijk. Ze hadden zelfs een Formule 1 team.

Het verhaal van Byrrh is er één van wereldrecords en hun hoogtepunt lag in de periode tussen de twee wereldoorlogen. Na de tweede wereldoorlog begon het verval omdat Byrrh te laat inspeelde op de opkomst van vermout en anijsdranken. Waar vroeger Byrrh prominent aanwezig was in bijvoorbeeld supermarkten, moet je vandaag al heel goed zoeken om ergens op de onderste rekken nog een fles Byrrh te vinden.

Byrrh in de zomer Van Nullam

Ik vond het verhaal van Byrrh leuk genoeg om er iets mee te doen, Deze zomer zullen een aantal zomerse Byrrh drankjes de revue passeren in de Zomer van Nullam. Aan recepten geen gebrek want in alle oude cocktailboeken staan recepten met Byrrh.

Hoe wordt Byrrh gemaakt?

Ze vertrokken van zogenaamde “mistelles”, een mengeling van het sap van verschillende soorten druiven en alcohol, die toegevoegd wordt om de natuurlijke suikers in de druiven te kunnen bewaren. Daarvoor werden de beste druivensoorten uit de Franse Pyreneeënstreek gebruikt.

Vervolgens werd de most van deze druiven gedurende drie jaar gecontroleerd gegist om “aan te rijken”. 

Naast de beste druivensoorten uit Frankrijk werden ook droge wijnsoorten uit Spanje gebruikt.

De mistelles en de Spaanse wijn werden gemengd en deze werden extra gearomatiseerd door kinine (of quinquina). Dit procédé noemt koud contact en er komt dus geen distillatie bij kijken. Kina was populair in die tijd omwille van zijn geneeskrachtige werking (bvb tegen malaria). Hun eerste verdeelpunten waren trouwens apothekers.

Op het einde werden er nog een aantal kruiden toegevoegd, zoals cacao, kaneel uit Ceylon, vlierbessen en de schil van een soort groene Marokkaanse sinaasappelen.  

Extreem populair

Byrrh was niet de eerste wijn waaraan kina werd toegevoegd. De allereerste was bloedwijn en kort daarna Picon Amer (zie artikel). Picon Amer is echter een likeur (20% ABV en min. 100 gr. suiker per liter) terwijl Byrrh met zijn 16% een tonifiërende aperitiefwijn is.

Het is door de smaakverschuiving op de markt van de aperitieven dat Byrrh, Picon Amer en anderen zoals Dubonnet heel populair werden als aperitief, en niet meer puur als medicinaal. En zo werd bij sommige merken de kinine smaak weg gecamoufleerd door kruiden.

Byrrh en records

Officieel gelanceerd in 1873 werd elf jaar later in 1884 een nieuwe gigantische fabriek gebouwd, met eigen spoorweg. En dan ging het razendsnel: deelnames aan Wereldtentoonstellingen waar ook ter wereld, en vele prijzen op handelsbeurzen (onder andere in Antwerpen in 1894).

Die spoorweglijn tot in de fabriek droeg bij tot het succes en de expansie van Byrrh. Net voor het begin van de Eerste Wereldoorlog had Byrrh zo goed als de grootste omzet onder de aperitieven.

Na de Eerste Wereldoorlog ging de expansie verder en werden nieuwe enorme stockageruimtes gebouwd, om de productie te kunnen bijhouden. Eén van de eerste records was het bouwen van een eikenhouten vat van 402 500 liter, het grootste ter wereld op dat moment. Een paar jaar later werd er zelfs een van van 1 miljoen liter gebouwd (woog 100 ton).

Byrrh verhoogde ook het aantal installaties in een aantal andere Franse steden. En ook in Brussel werd een Byrrh-depot en bottelarij in gebruik genomen. In totaal beschikte Byrrh op haar hoogtepunt over niet minder dan 40 miljoen liter wijn. Byrrh werd meteen ook de bezitter van de grootste wijnkelders ter wereld. Rond 1935 bereikte Byrrh zijn commerciële piek, goed voor ongeveer 50 % van de Franse aperitievenmarkt. Maar ook in de rest van de wereld was Byrrh een succesverhaal.

Het verval begon na de Tweede Wereldoorlog door niet op de veranderende markt in te spelen. Het ging helemaal bergaf en om het merk te redden werd in 1960 een fusie aangegaan met Cinzano.

Byrrh in Brussel

Byrrh liet ook in 1926 in Brussel een depot van Byrrh bouwen, in de Dieudonné Lefèvrestraat n° 4 te Laken. Het gebouw werd net zoals de andere Byrrh-gebouwen in Zuid-Franse stijl gebouwd.

Het succes van de expansie van Byrrh was het gebruik van de spoorweg. Ook in Brussel liep een spoorweg tot op het bedrijfsterrein, namelijk Tour & Taxis, het goederenstation van Molenbeek,

Het voormalige Byrrh-gebouw werd in 2019 officieel ingewijd en omgedoopt tot Be-Here. Ook de activiteiten liggen in het verlengde van de roots van het gebouwencomplex: voeding, maar dan vanuit het oogpunt van duurzaamheid en de kringloopeconomie. Ook culturele projecten en initiatieven uit de sociale economie kunnen er terecht.

NM.

Een goede avond start met vermout

Vandaag geen recept voor een gerecht of een cocktail. We hebben het even over een trend, namelijk vermout. Vermout zit de laatste tijd duidelijk in de lift: “They appeal to the drink-less-drink-better vibe of the young and discerning drinker,” en vermout zou volgens trendwatchers wel eens de nieuwe gin kunnen zijn. Ook trendy bars zoals Bar Burbure spelen daar op in en bieden je als opener een klein glaasje vermout aan. Een andere reden voor de comeback van de vermout is de populariteit van cocktails zoals de Manhattan (zie artikel) en de  Negroni (zie artikel). Maar het gevaar bij een ‘hype’ is heel reëel, namelijk kwaliteit, want daar ging het in het verleden fout.

Vermout: de comeback

In de jaren 1960 tot 1980 was vermout heel populair. De grote merken keken op geen euro meer of minder om de toenmalige sterren te strikken van een reclame campagne. Denk maar aan Joan Collins, de topdiva en ster van de hyperpopulaire reeks Dynasty. Zij maakte reclame voor Cinzano, en als Joan Collins op TV Cinzano vermout drinkt, dan deed je dat thuis ook.

Maar ook de James Bond films, kaskrakers van formaat en al van in het begin de set voor heel wat product placement, deden mee. De toenmalige James Bond, Sean Connery, maakte vanuit zijn bad op de set, publiciteit voor Martini vermout. Het Franse merk Noilly Prat speelde dan weer de Franse elegantie en verfijndheid uit in zijn marketing.

Er werden gigantische budgetten besteed aan marketing. Het was de tijd van de grote haartooien en nogal komisch geïnspireerde clips (zie onderaan): “It plays on a pseudo sophistication and an illusion of luxury that the brand knew its consumers revelled in. In essence, the work tapped into the sitcom format; we know the characters, we know the joke, very little surprises us, and yet we laugh every time”. 

Een regenboog aan kleuren en stijlen

In die tijd werd vermout on the rocks gedronken: de rode zoete vermout of de witte droge, of ook nog de half and half, een mix van beide. En daarmee hebben we ook al de toenmalige stijlen benoemd: wit en droog en rood en zoet (Italiaanse stijl vermout). Nu, jaren later, kwamen er extra stijlen bij: extra dry, zonder maar enige hint van zoet (Marseilles Dry Noilly Prat en Chambéry Dry Vermouth Dolin); blanc/blanco/bianco, voor een iets rijkere en honingzoete versie van dry (Chambèry Blanc stijl of Italiaanse zoet witte); ambrato/amber, ergens tussen blanco en zoet, in verschillende kleurenschakeringen en smaken; rosato, de vermout equivalent van rosé wijn.

Less is more

Vermout is leuk om drinken, niet aleen omdat het een lekkere aperitivo is om de avond mee te starten, maar vooral omdat het low ABV is.

De meeste mensen kennen vermout alleen maar als bestanddeel van een cocktail, maar voor mij is het heel belangrijk dat je hem ook puur als aperitief met een blokje ijs kan drinken. Heel lekker en verfrissend voor op een zwoele zomeravond. 

Ook ik betrap er mezelf op dat ik de laatste tijd terug graag een witte vermout on the rocks ga drinken. Mijn favoriete witte vermouts zijn – in willekeurige volgorde:

  • de Cocchi Americano, nog altijd gemaakt volgens een recept uit 1891 door Giulio Cocchi
  • de 100% Belgische Forest Vermouth Blanc met zijn frisse aroma’s van citrusvruchten en een zachte, halfzoete afdronk;
  • en de Martini Riserva Speciale Ambrato, heel lekker en gemaakt door  Giuseppe ‘Beppe’ Musso, de master blender die ook de Rubino heeft ontwikkeld voor Martini.

Cin Cin,

NM.

Try a taste of Martini – Anytime any place, any where – That’s martini

Collett Dickenson Pearce / Joan Collins Cinzano

De Americano, zomers en verfrissend

De Americano

Voor de eerste aflevering van #AperitivoEstivo gaan we voor de Americano, een klassieke shortdrink met een verhaal. Naast het recept voor deze zeer verfrissende aperitivo geven we je ook een suggestie voor een aperitiefhapje en muziek. Lees dus zeker verder.

De Americano, in het begin de Milano-Torino genoemd vanwege de oorsprong van de ingrediënten, verscheen al in 1860 in Milaan. Campari komt namelijk uit Milaan en Cinzano (de vermout) komt uit Turijn. Deze zachte mixed drink op basis van rode zoete vermout en de nogal bittere Campari, werd snel heel populair en het was trouwens de eerste cocktail die James Bond bestelde in Casino Royale.

Een Americano maken is heel gemakkelijk: gelijke delen Campari en zoete vermout en aftoppen met una spruzzata di acqua di soda. De Americano, voor velen niet alcoholisch genoeg, werd de Negroni, door de soda door gin te vervangen. Maar dat verhaal leest u hier.

Wat heb je nodig? Per cocktail

  • 3 cl Campari
  • 3 cl droge rode vermouth
  • ijsblokken
  • sodawater

Hoe maak je het?

De Americano is een shortdrink cocktail, dus die maak je best in een tumbler glas. Vul de tumbler met een paar ijsblokjes en de Campari en rode Vermouth. Vul aan met sodawater. Werk af met een stukje sinaasappel of ‘a twist of lemon’ (een citroenkrul).

Wil je een lichtere versie, neem dan een hoog glas en giet er meer soda bij.

Suggestie bij de aperitivo

Bij een aperitivo horen ook antipasti. En wat is gewoon lekker en geen werk in de keuken? Inderdaad, gewoon wat sneetjes gesneden Parmaham. Niets leuker dan na het werk wat te borrelen met een lekkere  aperitief erbij. De Americano past daar heel goed bij, want hij is licht en gemakkelijk te drinken.

Muziek bij de aperitivo

We No Speak Americano” van Yolanda Be Cool in mijn hoofd en ik krijg het er maar niet uit. Erg is dat, heel erg. Het originele liedje “Tu vuò fà l’americano” is van de hand van de Italiaanse zanger Renato Carosone, die het liedje in 1956 schreef voor één of ander liedjesfestival op de radio. Het meeslepende deuntje is een combinatie van swing en jazz en werd in ontelbare films gebruikt, en zelfs door de bloedmooie Sofia Loren gezongen. Het werd pas in 2010 een grote internationale hit toen het Australische duo Yolande Be Cool het door hun samplemachines haalden.

Het liedje gaat over een Italiaan uit Napels, die de toenmalige Amerikaanse lifestyle kopieerde en zich gedroeg als een echte Yankee. Hij rookte Camel sigaretten, dronk whisky en soda, hield van rock ’n roll en probeerde baseball te spelen. Maar hij woonde nog steeds bij de mama en was er financieel van afhankelijk. Het is eigenlijk een satire op het veramerikaniseren in het naoorlogse zeer agrarische zuiden van Italië (“Tu vuo’ fa’ l’americano, mericano, mericano… ma si’ nato in Italy!). Klik op de foto als je de originele niet gesamplede versie van Renato Carosone wil beluisteren.

NM.

In the Mix Navy Strength Negroni Sour

In Deel 3 van Negroni week 2018 maken we een Negroni sourSours zijn een familie van mixed drinks op basis van een spirit, waaraan citroen- of limoensap wordt toegevoegd en iets zoet. Je kan sours maken met zowat met alle base spirits, dus waarom geen Negroni als basis gebruiken. Het resultaat is een Negroni die echt in de smaak valt bij die mensen die een pure Negroni te intens vinden.

Als basis voor de Negroni gebruiken we de Navy strength gin AD XV van Forest Spirits. Waarvoor dank aan Jurgen Lijcops van Bar Burbure. Deze gin met zijn blend van de fijnste plantaardige producten behoort tot het beste van het beste  Het is een Limited Edition samengesteld op basis van de beste distillaten, 50 g verse jeneverbes per liter en een beetje Belgische hop. Deze hooggeconcentreerde 100 graden proof (57% ABV) is Navy strength! En die power hebben we nodig!

De smaak van jenevesbes is prominent aanwezig, en samen met de kruidige toetsen hebben dat profiel nodig om op te tornen tegen de krachtige bitterzoete smaak van de Campari en het friszure citroensap. Het eiwit zorgt voor een fluwelen textuur en zorgt ervoor dat deze Negroni sour zo in de smaak valt.

De Negroni kan je op voorhand in grote hoeveelheden maken, zodat je enkel nog de sour componenten moet toevoegen.

Wat heb je nodig?

Voor de Negroni

  • 1 deel Navy strength gin AD XV van Forest Spirits
  • 1 deel Campari
  • 1 deel rode vermout (Cinzano Vermouth “1757” Rosso)

Dit zijn de hoeveelheden per persoon/cocktail. Gewoon vermenigvuldigen en in een fles gieten. Koel bewaren!

Voor de Sour

  • 60 ml pre batched Negroni
  • 30 ml citroensap
  • 1 eiwit
  • 15 ml suikersiroop
  • 1 schijfje appelsien of een strip appelsienschil

Hoe maak je het?

Vul je cocktailshaker met de ingrediënten en shake krachtig. Ongeveer 20 seconden. De bedoeling is een mooie emulsie te krijgen vooraleer we er ijs aan toevoegen. Shaker openen en er een grote blok ijs in doen. En dan nog eens goed 15 seconden shaken. Het resultaat is een mooie schuimlaag die ook een lekker mondgevoel heeft. Double strain in een grote coupette. Werk af met een schijfje appelsien.  Of neem een stukje appelsienschil en kneus dit boven je glas zodat de etherische oliën vrijkomen boven de drank. En doe er dan het stukje schil bij.

NM.

Wie is Camillo Negroni?

NM Negroni week_edited-1

Over de Negroni en de Graaf Negroni

Eén van de marketing gimmicks van de Negroni campagne (en Campari) is de foto hierboven van graaf Camillo Negroni en zijn fameuze snor. Maar wie is nu Count Negroni en hoe en waar ontstond de cocktail?

Iedereen die in Italië geweest is heeft waarschijnlijk al geproefd van aperitivo uurtje – lees uren. Je koopt een cocktail en je krijgt er een schotel lekkere hapjes bij. In die tijd was het heel populair om een Milano-Torino te bestellen, een combinatie van Campari uit Milano en Cinzano uit Turijn, aangelengd met soda. Deze cocktail werd trouwens later de Americano genoemd.

Graaf Camillo Negroni was aan het genieten van een Americano, maar wou blijkbaar iets met wat meer alcohol en vroeg de barman om in zijn volgende cocktail de soda te vervangen door gin. We zijn in 1919 in Caffè Casoni in Firenze. De barman Fosco Scarselli verving de soda door gin en versierde de cocktail met een gekruld streepje appelsienschil, zodat iedereen kon zien dat het geen Americano was. U moet weten dat in die tijd de gin helemaal niet te vergelijken was met de gin nu, en zeker niet zo verfijnd. Maar toch moet deze nieuwe samenstelling in de smaak gevallen zijn want de graaf kon zijn familie overtuigen om te investeren in een vooraf gemengde Negroni cocktail. Ze startten de Negroni distillerie in Treviso en verkochten deze versie als de Antico Negroni.

De Negroni was geboren. Het recept is al bijna 100 jaar oud en het blijft één van de 25 meest invloedrijke en iconische cocktails ooit.

Wil de echte graaf Camillo Negroni nu opstaan?

Lezers van deze blog zullen zich misschien het verhaal van het ontstaan van Eggs Benedict herinneren, uitgevonden in New York in 1894. Door wie is een andere vraag en is nog altijd het voorwerp van een juridische strijd tussen twee families die de uitvinding claimen.

Ook over de Negroni is er al heel wat inkt gevloeid, zelfs heel recent. Het verhaal hierboven is correct, daar wordt niet aan getwijfeld, wel wie Count Negroni is. De man op de foto hierboven met hoge hoed en grote snor is niet Graaf Negroni, daar is iedereen het over eens. Het zou gaan om Arnold Henry Savage Landor, een bekende Florentijnse schilder.

8156

Luca Picchi

Eén man heeft zich vastgebeten in het onderwerp, namelijk Luca Picchi, een barman uit Firenze. Hij schreef eerst deze Sulle Tracce del Conte: La Vera Storia del Cocktail “Negroni” en heeft sedert vorig een opvolger klaar. Zijn nieuw nieuwe boek heet Negroni cocktail – Una leggenda italiana (221 pagina’s). Ik heb het geluk gehad om samen met enkele Negroni-fanaten een workshop te mogen volgen in Milaan bij de grote Luca Picchi. We hingen twee uur aan zijn lippen en hij deed nog eens het volledige verhaal van zijn onderzoek naar de echte Graaf Negroni. En daarna mochten we proeven van enkele van zijn creaties, van de Americano, over de klassieke Negroni en ook nog een overheerlijke koffie Negroni.

Ziehier nog enkele hoogtepunten uit het verhaal van Luca Picchi:

De nog in leven zijnde leden van de familie Negroni zeggen dat er nooit een Camillo Negroni in hun familie bestond en bewijzen dit aan de hand van een zeer uitvoerige stamboom.

De ‘echte’ Count Negroni zou een zekere Pascal Oliver Compte de Negroni zijn, een Franse Corsicaan, maar die overleed al in 1913, dus 6 jaar voor de cocktail was uitgevonden. Dus komt er heel recent een nieuw verhaal boven dat de cocktail toch door hem zou uitgevonden zijn, niet in Firenze maar in Senegal, en later door hem ingevoerd in Parijs in de Cercle Militaire St. Augustine, net voor het begin van de Eerste Wereldoorlog.

NM.

De perfecte Negroni

Nullam Microwaveum-0216 ‘There’s no cheers without a cause’

Dit is de slogan van de internationale Negroni Week. Het is ondertussen al de vijfde editie en steeds meer landen en bars, restaurants en winkels nemen deel. Zij staan een deel van hun omzet – 1 euro per verkochte Negroni – af aan een goed doel naar keuze. De internationale Negroni week is een initiatief van Campari en Imbibe Magazine. Hier bij Nullam krijgen jullie elk dag een artikel over Negroni : de cocktail, de graaf, de geschiedenis enzoverder.

De Negroni Week op Sociale Media

Je kan het ook allemaal volgen via sociale media via de hashtags #NoNegroniWithoutCampari, #NegroniWeek of #Negroni

Een woordje Negroni geschiedenis

Graaf Camillo Negroni was aan het genieten van een Americano, maar wou blijkbaar iets met wat meer alcohol en vroeg de barman om in zijn volgende cocktail de soda te vervangen door gin. We zijn in 1919 in Caffè Casoni in Firenze. De barman verving de soda door gin en versierde de cocktail met een gekruld streepje appelsienschil, zodat iedereen kon zien dat het geen Americano was. U moet weten dat in die tijd de gin helemaal niet te vergelijken was met de gin nu, en zeker niet zo verfijnd. Maar toch moet deze nieuwe samenstelling in de smaak gevallen zijn want de graaf kon zijn familie overtuigen om te investeren in een vooraf gemengde Negroni cocktail. Ze startten de Negroni distillerie in Treviso en verkochten deze versie als de Antico Negroni.

De eerste referentie naar de Negroni kwam van Orson Welles, die enkele jaren na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Rome werkte. Hij schreef over Negroni naar het thuisfront dat “The bitters are excellent for your liver, the gin is bad for you. They balance each other.” In ieder geval, de Negroni moet indruk gemaakt hebben. De Negroni staat ook op mijn lijst van 25 iconische cocktails.

Nullam Microwaveum-0226

Hoe maak je de perfecte Negroni?

Wat heb je nodig?

  • 1 deel Gin
  • 1 deel Campari
  • 1 deel rode vermout
  • een stukje appelsienschil

Hoe maak je het?

Zoals reeds gezegd, intussen is de kwaliteit van de gin er enorm op vooruitgegaan en ook het aanbod. Er wordt aangeraden om deze cocktail met eerder neutrale gin type London Dry Gin (bijvoorbeeld Bulldog, Bombay Sapphire of Beefeater 24) te maken, maar nu er zo een groot aanbod van verschillende soorten gin is, is het leuk om een beetje te experimenteren. In de loop der jaren is de kwaliteit van de gin sterk verbeterd, zodat ook de hoeveelheid gin in deze cocktail toegenomen. Bulldog gin is een London Dry Gin uit het VK en wordt viervoudig gedistilleerd in koperen ketels.

We kozen voor de Cinzano Vermouth “1757” Rosso , een premium vermout en small batch productie. Deze vermouth is een hommage aan de stichters van Cinzano, Giovanni Giacomo en Carlo Stefano, die al in 1757 Cinzano opstarten in Turijn. Deze vermout is zeer rijk en intens van smaak en heeft een zijdezachte finish. En met het duo Campari en Cinzano hebben we de klassieke Milaan-Turijn samenstelling.

Het recept van de klassieke Negroni is theoretisch gezien redelijk eenvoudig: 1 maatje vermout, gin en Campari. Maar zoals alle dingen met weinig ingrediënten is het zaak om de juiste smaakbalans te vinden: de alcohol van de gin, het bitter van de Campari en het zoete van de vermout. Geen van de drie mag overheersen.

De Negroni is een cocktail die je moet roeren, dus de cocktailshaker heb je niet nodig. Je vult je mengglas met ijsblokken en giet er de vloeistoffen in. Belangrijk is de verwatering en de koeling. Dus goed roeren met een barlepel. Dan door een zeef in het glas gieten en pas dan eventueel nog een ijsblokje toevoegen. Serveer de  Negroni bij voorkeur in een tumbler of laag cocktailglas. Neem een stukje appelsienschil en kneus dit boven je glas zodat de etherische oliën vrijkomen boven de drank. En doe er dan het stukje schil bij.

CinCin,

NM.

In the Mix Americano

Renato Carosone

Ik zit al een paar dagen met “We No Speak Americano” van Yolanda Be Cool in mijn hoofd en ik krijg het er maar niet uit. Erg is dat, heel erg. Het originele liedje “Tu vuò fà l’americano” is van de hand van de Italiaanse zanger Renato Carosone, die het liedje in 1956 schreef voor één of ander liedjesfestival op de radio. Het meeslepende deuntje is een combinatie van swing en jazz en werd in ontelbare films gebruikt, en zelfs door de bloedmooie Sofia Loren gezongen. Het werd pas in 2010 een grote internationale hit toen het Australische duo Yolande Be Cool het door hun samplemachines haalden.

Het liedje gaat over een Italiaan uit Napels, die de toenmalige Amerikaanse lifestyle kopieerde en zich gedroeg als een echte Yankee. Hij rookte Camel sigaretten, dronk whisky en soda, hield van rock ’n roll en probeerde baseball te spelen. Maar hij woonde nog steeds bij de mama en was er financieel van afhankelijk. Het is eigenlijk een satire op het veramerikaniseren in het naoorlogse zeer agrarische zuiden van Italië (“Tu vuo’ fa’ l’americano, mericano, mericano… ma si’ nato in Italy!). Klik op de foto als je de originele niet gesamplede versie van Renato Carosone wil beluisteren.rmcds_4464
Van Amerikanen gesproken… hopelijk zijn ze al over de nederlaag heen, want vandaag is het 4th of July, de nationale feestdag, waarbij Amerika in een groot feestterrein wordt herschapen, dit om de onafhankelijkheid te vieren. Diegene die het ooit al eens meegemaakt hebben, weten waarover ik het heb. In ieder geval wens ik onze Amerikaanse vrienden een hele fijne en ontspannen nationale feestdag.

De Americano

En voor deze gelegenheid maken we voor jullie de Americano, een klassieke shortdrink cocktail en zeer verfrissend. De Americano, in het begin de Milano-Torino genoemd vanwege de oorsprong van de ingrediënten, verscheen al in 1860 in Milaan. Campari komt namelijk uit Milaan en Cinzano komt uit Turijn. Deze zachte cocktail op basis van rode vermouth en de nogal bittere Campari, werd snel heel populair en het was trouwens de eerste cocktail die James Bond bestelde in Casino Royale.

De Americano, voor velen niet alcoholisch genoeg, werd de Negroni, door de soda door gin te vervangen. Maar dat verhaal leest u hier.

Wat heb je nodig? Per cocktail

  • 3 cl Campari
  • 3 cl droge rode vermouth
  • ijsblokken
  • sodawater

Hoe maak je het?

De Americano is een shortdrink cocktail, dus die maak je best in een tumbler glas. Vul de tumbler met een paar ijsblokjes en de Campari en rode Vermouth. Vul aan met sodawater. Werk af met een stukje sinaasappel en ‘a twist of lemon’ (een citroen- of limoenkrul).

Wil je een lichtere versie, neem dan een hoog glas en giet er meer soda bij.

NM.