Category Archives: La Douce France – Frankrijk

We selecteerden voor jou een aantal verborgen parels in Frankrijk: een  bijzondere stad of een landvorm die je nergens anders vindt, een eeuwenoude kasteelruïne of een sprookjesachtige dorp

Saint-Omer – Sint-Omaars (Noord-Frankrijk)

Voor deze city trip trekken we naar het departement Pas-de-Calais, naar Saint-Omer. Sint-Omaars is een stad in het noorden van Frankrijk, op de grens tussen Frans-Vlaanderen en Artesië, gelegen aan de rivier de Aa en de Canal de Neufossé. Sint-Omaars is een leuk stadje met vele caféetjes en restaurants met de typische keuken uit Noord-Frankrijk. Aan te raden is een wandeling door het oude centrum en een bezoek aan de ruïnes van de abdij. Zie ook onderaan het artikel voor de bezienswaardigheden rond Sint-Omaars.

Historiek

Voor het ontstaan van Saint-Omer gaan we terug tot de 7e eeuw. Op een heuvel in de moerassen bouwden de monniken Bertin, Ebertram en Mommelin van de St-Pietersabdij een kapel, die in 820 het gezelschap kreeg van een collegiale kerk wat verderop (waar nu de kathedraal staat). Tussen die twee kerken vind je de Rue Saint-Bertin. De kapel werd vanaf de 9e eeuw een groot kloostercomplex dat zijn einde pas kende bij de Franse Revolutie.

Langs de Rue Saint-Bertin werd een kasteel gebouwd en een grote markt. Zo is de stad stilaan gegroeid. Het werd zelfs een havenstad door de vele kanalisaties, maar na een explosieve groei kende de stad ook een periode van verval. Vanaf de Franse periode kreeg de stad opnieuw een bloeiperiode waarvan de mooie bouwwerken uit de 18e eeuw nog steeds getuige zijn.

Saint-Omer is niet zo bekend bij de toeristen maar heeft heel wat te bieden. Er zijn zowel Vlaamse als Franse invloeden zijn, culinair maar ook in de bouwstijlen. Tot de grote publiekstrekkers behoort ondermeer de Onze-Lieve-Vrouwe kathedraal die gebouwd werd van de 12e tot de 15e eeuw. Het is niet alleen de grootste kerk uit de omgeving maar bezit ook een van de grootste kunstschatten zoals een schilderij van Rubens.

Midden in het stadscentrum is er ook een 20 hectaren groot stadspark dat door zijn hellingen je laat genieten van prachtige panorama’s. Heel bijzonder is ook het Sandelin museum dat drie mooie collecties bezit en gehuisvest is in een prachtig herenhuis.

De fontein van het kind met de zwaan

De Fontein van het Kind met de Zwaan, opgericht in 1862 op de plaats van La Belle Croix, een van de stations van de processie, voltooit het systeem van fonteinen dat in de 18e eeuw in de stad werd opgericht. Deze fontein onderscheidt zich van de anderen door de materiaalkeuze – brons met een groene patina – en omdat de kunstenaar, die de algemeen aanvaarde frontale compositie afwees, rekening hield met de locatie op het kleine plein dat op de kruising van twee straten werd aangelegd, en de gezichtshoeken vermenigvuldigde.

Het is pas sedert 2019 dat er terug water door de fontein stroomt.

De ruïnes van de abdij van Saint-Bertin

En dan is er nog de ruïne van de St-Bertinabdij waar de geschiedenis van Saint-Omer is begonnen.  Het was Omer, de bisschop van Terwaan die de abdij in 648 met zijn metgezellen Momelin, Ebertram en Bertin stichtte. Deze groeide uit tot één van de grootste van Noord-Frankrijk.

De abdij aan de rand van de polders lag op een eiland tussen twee rivieren en specialiseerde zich al gauw in het beheer van water. Vanaf 800 werden in Arques de eerste molens gebouwd en rond 1000 een gracht naar de abdij. In de middeleeuwen speelde de abdij een belangrijke rol bij het opzetten van parochies tot 30 à 40 km in de rondte. De vele schenkingen die hierop volgden maakten het tot één van de machtigste abdijen ten noorden van Parijs. Prinsen stuurden er hun familieleden heen en al in de 8ste eeuw werd de laatste Merovingische prins er opgenomen. De abdij gaf ook onderdak aan vorsten die de stad bezochten, van Karel de Grote tot Lodewijk XIV.

De abdij werd spijtig genoeg tijdens de Franse Revolutie grotendeels vernield. De ruïnes die u nu ziet zijn die van de 3de kerk uit de 14de-15de eeuw die in in gotische stijl was. U kunt zich voorstellen hoe groot de abdij was dankzij de maquette en de tuin die op de site is aangelegd.

Saint-Omer en omgeving

De Clairmarais is een moerassig gebied waarbij akkers gescheiden zijn door watergangen. Het vervoermiddel bij uitstek zijn platte schuiten of “les bachoves”. De Clairmarais bevatten vooral groentepercelen waar bloemkolen zeer succesvol groeien door de vele kalkfosfaten die in het water aanwezig zijn. Maar veel van die percelen zijn ook ingenomen door tweede verblijven of vakantiewoningen. De Clairmarais liggen tussen de Aa (rivier) en St-Omer. Zeker doen!

OMarais “by ISNOR” 3 Rue du Marais, 62500 Clairmarais

La Coupole

In Wizernes, dichtbij St-Omer, ligt La Coupole. Deze voormalige lanceerbasis is nu omgebouwd tot een modern en multimediaal museum. In La Coupole krijg je niet alleen het verhaal van de vliegende bommen maar ook het verband met de ruimtevaart. Talloze fimpjes, foto’s, maquettes, diashows en zelfs twee heuse filmzalen tonen je de geschiedenis van de ontwikkeling van deze raketten, het menselijk leed dat ze hebben veroorzaakt en de basis die ze legden voor de ruimtevaart.

La Coupole, Rue du Mont-à-Car, Wizernes-Helfaut, www.lacoupole-france.com

Blockhaus Eperlecques

In Eperlecques, ten noorden van St-Omer, staat de bunker, “le Blockhaus” uit de Tweede Wereldoorlog, die werd vernield door de geallieerden en tenslotte opgegeven door de Duitsers omwille van de talloze bombardementen. Deze plaats, waar talloze burgers de dood vonden als opgevorderden, is ingericht als herdenkingsplaats. Een rondleiding vertelt je meer over de lancering van de V2-bom en de horror die de Franse, Belgische en Nederlandse dwangarbeiders ondergingen.

Blockhaus d’Eperlecques, Rue du Sart, Eperlecques  www.leblockhaus.com

Cristal d’Arques

Deze bekende, zeer grote kristalfabriek laat bezoekers toe, ook als je niet in groep bent. Je dient je eerst in te schrijven in het welkomstgebouw (dus niet in de shop!). Met kleine busjes brengt men je naar een bezoekerscentrum. Je ziet er een video en krijgt een rondleiding in een productiehal. Alhoewel men nogal de nadruk legt op het feit dat hun product het beste van de wereld is, is dit toch een zeer leerrijk en soms wel spectaculair bezoek.

Arc International, Zone Industrielle, RN43, Arques,

NM.

Jinchan Shokudo, een authenthieke Izakaya in Parijs

Jinchan Shokudo biedt populaire Japanse gerechten aan in een vriendelijke en ongedwongen sfeer. Ze zijn gemaakt met kwaliteitsproducten en zijn een perfecte beheersing van koken en kruiding. Jinchan Shokudo is gelegen in de buurt van de Place de la Bastille, in hartje Parijs (12de arrondissement). Het interieur brengt je onmiddellijk in Japan, door de lantaarnen, het artisanale bestek en de vele daruma, een tradionele Japanse gelukspop, gemaakt van papier-machê.

In Japan kan je ze op elke straathoek vinden, maar niet zo aan deze kant van de wereld. Jinchan Shokudo is voor mij de ontdekking in Parijs van de laatste jaren. Het restaurant is nog relatief onbekend, en dus nog heel betaalbaar. Van het begin tot het einde verliep alles vlekkeloos. We verlieten Jinchan Shokudo, blij dat we een pareltje hadden ontdekt met zo’n uitstekende prijs-kwaliteitverhouding. Ik ga zeker terug!

Net als in Japan kun je in deze izakaya terecht voor een drankje maar het is vooral smullen van de traditionele gerechten, klaargemaakt door chef Hiroki Kuroda, zelf afkomstig uit Osaka. Hij beheerst de kunst van het koken en de kruiding. En er staan een paar heel zeldzame gerechten op het menu!

Deze Izakaya wordt uitgebaat door Miyo en Alban Cacace, een jong stel van Frans-Japanse origine. Zij serveren een typische seizoensgebonden keuken. De kip donburi gepaneerd met panko en sesamzaadjes is
helemaal verslavend, net als de Nasu Dengaku – aubergine in miso en yuzu of de verfrissende komkommer met sesam. De tataki is gemaakt met een tonijn gevangen in de Middellandse Zee. Ook de kip Karaage is niet te missen, net als de Aburi zalm: in de pan gebakken sneetjes zalm, bestrooid met zalmkuit en kizami wasabi.

Absoluut niet te missen is de Toro Maguro Sashimi (het vette buikstuk van de tonijn). Heel fijn, vooral omdat je dit bijna nooit op een menu kan vinden.

De gerechten Jinchan Shokudo combineer je best met een sake uit het grote assortiment, of met één van de artisanale Japanse bieren. Laat je gewoon bijstaan, want ze kennen er iets van.

Jinchan Shokudo Praktische Informatie

154 Rue du Faubourg Saint-Antoine, 75012 Paris, Frankrijk

NM.

Écoute van Henri de Miller

Les Halles

Châtelet-Les Halles is een winkeldistrict rond de Rue de Rivoli, het winkelcentrum Canopée (het dak bestaat namelijk uit duizenden beweegbare glasplaten) en het ondergrondse winkelcentrum Forum-des-Halles. Via het moderne park Jardin Nelson Mandela bereik je de gespecialiseerde kookwinkels rond Rue Montmartre en de laat-gotische Église Saint-Eustache, waar toneelschrijver Molière werd gedoopt. De buurt staat ook bekend om haar restaurants – zoals Au Pied de Cochon – die tot ‘s avonds laat open zijn.

Écoute van Henri de Miller

Tegenover de kerk van Saint-Eustache op de Place René Cassin, staat een gigantisch, zeventig ton wegend abstract beeldhouwwerk van een hoofd dat op één hand leunt en gemaakt is van zandsteen. Het heet “l’écoute” en is gemaakt door Henri de Miller en daar geplaatst in 1986.

Saint-Eustache is gelegen in de historische wijk Les Halles. Het is één van de meest bezochte kerken in Parijs. De kerk valt vooral op door zijn grootte (100 meter lang) en de grote rijkdom aan kunstwerken die het herbergt en het grote orgel.

Met zijn ligging direct tegenover de gotische kerk van Saint-Eustache, vormt dit gigantisch stenen hoofd met een komvormige hand een schril contrast tussen oud en nieuw, één van de bepalende kenmerken van Parijs. Het beeld behoort tot de meest gefotografeerde kunstwerken in Parijs.

NM.

#POTD De menhirs van Carnac

De zon is vandaag – 21 december – op haar meest Noordelijke punt aangekomen. Het moment dat de zon van richting lijkt te veranderen, valt exact om 16.59 uur. Dit is de officiële winterzonnewende.

Wat is winterzonnewende?

Bij winterzonnewende staat de zon het dichtst bij de horizon dan op gelijk welk andere moment van het jaar. De zon zal gedurende een paar dagen op de zelfde plaats opkomen en op dezelfde plaats naar beneden gaan. Dit astrologisch fenomeen noemen we de winterzonnewende: de normaal altijd bewegende zon neemt eigenlijk een paar dagen pauze, vooraleer ze terug naar haar meest zuidelijke punt begint te reizen. 

Vanaf 21 december 2021 gaan we weer lichtere tijden tegemoet: in Brussel duurt de dag maar 7 uur, 56 minuten en 18 seconden. Maar de volgende dagen krijgen we er alweer een paar seconden daglicht bij.

Carnac

Bij menhirs denken we natuurlijk aan Obelix en de Galliërs, druïden of aan Stonehenge. Maar voor deze winterzonnewende gaan we naar Carnac in Frankrijk,

De naam Carnac zou van het Keltische Karn komen, wat steen of rots betekent en dat ook in het woord Cairn terugkomt waar een grafheuvel mee wordt aangeduid.

Beschut door de baai van Quiberon is Carnac is wereldberoemd om zijn rijen menhirs: les alignements de Carnac. Carnac is een zeer belangrijk megalithische centrum, bekend om zijn uitlijning van 2792 menhirs over een afstand van 8 kilometer, waarvan sommige meer dan 3 meter hoog!

Dit is een van de meest opmerkelijke concentraties van rechtop staande stenen in de wereld. De meest indrukwekkende rijen zijn die van Menec, Kerlescan en Kermario. Naast hen bevindt zich de grafheuvel van Saint-Michel en de Reus uit Manio, een menhir met een hoogte van 6,50 m.

Geloof maar niet dat Obelix er iets mee te maken heeft! De menhirs zijn 5 000 tot 3 000 jaar v.Chr. opgericht. Dus lang voor de Galliërs en ouder dan Stonehenge.

Verschillende theorieën trachten deze monumenten te verklaren, want eigenlijk weten we hier nog niet veel over.

NM.

La Piscine – museum voor kunst en industrie – Roubaix

Eén van de hoogtepunten van De Zomer van Nullam was het bezoek aan La Piscine in Roubaix. Het gebouw zelf is prachtig. En het voormalige art deco gemeentezwembad is op een originele manier omgevormd tot museum. Zeker een bezoek waard.

Art Deco

In het adembenemende decor van het voormalige art-decozwembad presenteert het Musée d’Art et d’Industrie zijn collectie toegepaste kunsten (tekeningen, textiel, keramiek) en Schone Kunsten (schilderkunst en beeldhouwkunst van de 19e en 20e eeuw) op een originele manier.

Het voormalige Art Deco gemeentezwembad werd op initiatief van de burgemeester Jean-Baptiste Lebas, tussen 1927 en 1932 gebouwd volgens de bouwtekeningen van de Rijselse architect Albert Baert (1863-1951).

Het museum/zwembad bevat een indrukwekkende en rijke collectie kunstwerken.

Het gebouw zelf is natuurlijk een aanrader en als art-deco liefhebber moet je dit gezien hebben. De tentoongestelde kunst bevat topstukken, maar ook stukken die in de B-categorie vallen. Enige minpuntje: de kunststukken zitten of hangen soms te dicht bij elkaar.

NM.

Praktische Info La Piscine –Museum voor kunst en industrie André Diligent

23 rue de l’Espérance 59100 ROUBAIX

website “LA PISCINE MUSEUM VAN KUNST EN INDUSTRIE”

De Mont Saint-Michel

De Mont Saint-Michel is één van de drukst bezochte bezienswaardigheden van Frankrijk. Een beetje te toeristisch en te druk voor mij.

Werelderfgoed

Deze uitzonderlijke locatie is opgenomen op de werelderfgoedlijst van Unesco. Daarmee kregen deze fenomenen erkenning: het schitterende zeelandschap, de grootste getijden van Europa met een verschil van 14 meter tussen eb en vloed, de polders, de op palen groeiende bouchot mosselen en de heuvel met abdij zelf.

Niet alleen het beeld van de abdij bovenop de heuvel van het eiland is wereldberoemd, maar ook het landschap en de getijden die rondom het eiland spelen zijn zeer indrukwekkend. Wij gaan het even hebben over prachtige baai.

De baai van Mont Saint‑Michel 

De baai van Mont Saint-Michel een wonder. Zand, kwelders of schorren, zee en lucht delen de horizon met elkaar. Het licht speelt met de elementen in een constant veranderend landschap waarin het silhouet van de Mont Saint-Michel wordt weerspiegeld.

De Couesnon is een kustrivier in Frankrijk, waarvan de benedenloop vroeger de grens tussen Bretagne en Normandië vormde. Deze rivier mondt uit in Het Kanaal in de baai van de Mont Saint-Michel. Daardoor ligt de baai in Normandië maar behoort het tot Bretagne.

Het is heel rustig in de baai en dankzij de getijden is het landschap eigenlijk een lappendeken van groene velden, wadden, zandvlaktes, polders, schorren enzoverder.

De schaapjes op het droge

Twee keer per dag wordt de zeebodem rond de Mont Saint-Michel zichtbaar. Maar ook de baai valt onder eb en vloed.

Het ecosysteem is heel bijzonder dankzij de vogels, vissen en schapen die in het hele gebied rondzwerven. De schorren van de baai Mont-Saint-Michel, waar schapen rustig grazen, vormen het grootste schorrengebied in Frankrijk.

En hier was ik bij valavond getuige van een mooi schouwspel. Op een geluidsignaal van de herder kwamen vanuit het niets honderden schapen terug naar de stal gelopen, zodat ze de nacht op het droge konden doorbrengen. En daar kwamen geen honden of personeel bij te pas. Prachtig om zien hoe die groepen schapen bij ondergaande zon via allerlei kleine kronkelende paadjes uit de schorren hun weg terugvonden.

Als het zeewater wegtrekt is het mogelijk om rond de Mont Saint Michel en in de baai te wandelen of te wadlopen. Maar volg de paden of gebruik een gids en volg vooral de richtlijnen van de getijden, want het gaat heel snel (ongeveer 6 km/u).

NM.

Teurgoule

La teurgoule, een low and slow dessert uit Honfleur

Onder de specialiteiten van Normandië, en meer bepaald van de regio Auge, is Teurgoule een van de meest bekende. Volgens de geschiedenis ontstond het dessert in de 18e eeuw in Honfleur (regio Calvados), een populaire vakantiebestemming voor velen.

Teurgoule, een Normandische specialiteit bij uitstek, is een dessert dat urenlang in een oven op laag vuur wordt gekookt. De rijst en suiker worden verdronken in volle melk, die tijdens het koken door de rijst geabsorbeerd wordt, zodat de rijstkorrels bijna volledig smelten in een romige room op smaak gebracht met kaneel.

Ontstaan in Honfleur

Volgens historische manuscripten zou teurgoule afkomstig zijn uit Honfleur (Calvados). Volgens de populaire overlering was een zekere François Orceau de Fontette (1718-1794) de uitvinder van het dessert. De intendant van de Generalité van Caen, aangesteld door Lodewijk XV, importeerde in 1752 rijst en specerijen om een ​​hongersnood in het land van Auge te voorkomen en een einde te maken aan de dreiging van rellen.

Na een slechte lente en een regenachtige zomer waren de boeren hun oogst kwijtgeraakt. Niet gewend aan rijst, een zeldzame graansoort die in die tijd in Frankrijk vrijwel onbekend was, kregen de Normandiërs een recept om de rijst met melk te koken.

De met rijst beladen boot, gevorderd door Fontette, was in werkelijkheid een kaper (corsaire) die in de haven van Honfleur was beland. Kaneel en rijst waren geen producten uit Normandië, dus een Normandische kaper moet een schip veroverd hebben dat vermoedelijk uit Amerika kwam.

De teurgoule was geboren en groeide uit tot een populair dessert.

Vanwaar komt het woord teurgoule?

Een andere verklaring is dat de hongerige Augerons, zich op de terrines smeten die net uit de oven kwamen en zo hun smaakpapillen verbrandden: “se tordre la goule” vandaar het woord “teurgoule” in Normandisch dialect.

Wat heb je nodig?

  • 150 gram risotto rijst
  • 2 liter volle melk
  • 200 gram suiker
  • 1 zakje vanillesuiker
  • 1 grote kaneelstok of 2 theelepels kaneelpoeder

Hoe maak je het?

Giet in een terrine de melk voorzichtig over de rijst, suiker en vanillesuiker. Bestrooi vervolgens met twee theelepels kaneelpoeder of gebruik een kaneelstok. Bak daarna vier tot vijf uur in de oven. Eerst voorverwarmen, dan ongeveer 1 uur op 150 graden en dan zakken naar 100/110 graden gedurende 3 tot 4 uur. De totale baktijd is ideaal rond de 4 uur 30 minuten of tot wanneer de korst goudbruin is en de teurgoule niet langer vloeibaar.

Smakelijk, NM.

Bretagne: Far Breton

Le Havre is elke zomer een groot kunstfestival

Le Havre is toch een toeristische bestemming

Le Havre is een stad in Normandië met ongeveer 300.000 inwoners en is de tweede haven van Frankrijk en de grootste containerhaven. De stad en de haven werdens tijdens WOII platgegooid en in de jaren 50 grotendeels herbouwd met beton. De door de in Elsene geboren architect Auguste Perret gedirigeerde wederopbouw met beton klinkt eigenlijk weinig pittoresk en toch zijn – niet alleen – liefhebbers van architectuur dol op deze havenstad.

Architect Auguste Perret (bijgenaamd ‘de betondichter’) zorgde namelijk voor een unieke eenheid van stijl in de naoorlogse binnenstad, met moderne architectuur die op de Werelderfgoedlijst staat en ook door Unesco erkend is.

Een zomer in Le Havre – Un été au Havre.

Daarnaast lokt de Le Havre elk jaar duizenden toeristen door te investeren in tijdelijke en permanente kunstwerken. Er staan heel wat culturele events gepland en daarnaast ook opvallende kunst.

De kleurrijke containers van Vincent Ganivet

De “Catène de Containers” van Vincent Ganivet werden ingehuldigd in 2017 ter gelegenheid van het 500-jarig jubileum van Le Havre. Deze installatie is in korte tijd één van de blikvangers van deze maritieme metropool zijn de kleurrijke Catène de Containers van Vincent Ganivet, ook wel de ‘Eiffeltoren van Le Havre’ genoemd. Als een gigantische set bouwstenen heeft de kunstenaar een reeks veelkleurige zeecontainers samengesteld, die twee monumentale bogen vormen die tussen de stad en de zee staan.

De haven, de zee, de betonnen architectuur en de moderne kunstwerken vormen een uniek stadsbeeld. Een bezoekje waard.

NM.

Quatorze Juillet

Bastille Day

Op 14 juli wordt de nationale feestdag van Frankrijk (quatorze juillet). Op deze dag wordt de bestorming van de Bastille-gevangenis gevierd, en daarmee begon in 1789 de Franse Revolutie. Formeel is dit niet helemaal juist: men viert de eerste verjaardag van de bestorming van de Bastille, het feest van de Franse federatie. Dat was een patriottisch feest op 14 juli 1790 om de eenheid van Frankrijk te benadrukken.

Het is pas in 1880 dat deze dag tot nationale feestdag werd verklaard.

Metro

Maar Bastille is natuurlijk ook de naam van een station van de Parijse metro (lijn 1,5 en 8). Het ligt dichtbij de plaats waar zich vroeger de Bastille bevond (nu Place de la Bastille). Het station ging in 1900 open.

Het station ligt op de grens van het 4e, 11e en 12e arrondissement. Het is naast de Marais één van mijn favoriete buurten in Parijs. Ze ligt tussen deze straten Rue de la Roquette, Rue de la Charonne, Rue du Faubourg Saint-Antoine en Avenue Ledru-Rollin. Een beetje een alternatieve buurt met leuke winkeltjes en restaurants. Eén daarvan is Café Moderne.

Café Moderne

Café Moderne ziet er uit als een typische Parijse Bistro maar het is veel meer dan dat. Binnenin is een cocktailbar (waar ooit nog Jennifer Le Nechet werkte, de 2016 Diageo World Class Winner), met heel leuke Franse twists op de klassiekers. Op het menu staan vooral meatballs en burgers, in verschillende variaties en smaken. Keuze genoeg en heel lekker. Je voelt je direct thuis in dit restaurant in een gezellige Parijse buurt. Goede wijn, vriendelijke bediening en heerlijk Parijs eten zoals het bedoeld is. Ook de prijs-kwaliteit is helemaal in orde!

Café Moderne Praktische Info

19 Rue Keller, 75011 Paris

NM.

#POTD Arromanches-les-Bains

De kunstmatige haven van Arromanches

Arromanches-les-Bains is een gemeente in het Franse departement Calvados (Normandië) en telt 532 inwoners. Arromanches-les-Bains is bekend voor de Mulberryhaven, gelegen op het D-day strand Gold Beach.

Tijdens de voorbereiding van Operatie Overlord besloten de geallieerden om twee kunstmatige havens in Normandië te bouwen. Dit was essentieel om versterkingen en materiaal op het vasteland te krijgen.

De oplossing van de geallieerden was om in Groot-Brittannië onderdelen voor twee kunstmatige havens te vervaardigen, over het Kanaal te slepen en ter plekke te monteren. Eén haven was gepland in de Amerikaanse landingszone genaamd Omaha Beach (Vierville-sur-Mer), codenaam ‘Mulberry A’, de tweede (‘Mulberry B’) in Arromanches bij Gold Beach, de Britse landingszone. De 50e Britse Infanteriedivisie die hier landde op 6 juni 1944, veroverde Arromanches diezelfde avond. Op 14 juni was de eerste drijvende weg operationeel. Maar van 19 tot 22 juni raasde een storm door het Kanaal en beschadigde de havens. Mulberry A bleek volledig onbruikbaar. 

De overblijfselen van de kunstmatige haven van Arromanches – de Phoenix caissons – zijn nog altijd zichtbaar.

Praktische info

Musée du Débarquement Place du 6 Juin 14117 Arromanches

https://www.musee-arromanches.fr/accueil/index.php?lang=nl

Arromanches 360

Ronde bioscoop waarin op negen verschillende schermen de film ‘Normandy’s 100 Days’ wordt geprojecteerd. De film toont beelden uit het huidige Normandië en beelden uit 1944.

NM.