Tag Archives: Sicilië

Coniglio in agrodolce alla siciliana: zoetzuur konijn

nullam-microwaveum-3074Agrodolce is een weinig gekende kooktechniek. Spijtig want je kan er hele lekkere gerechten mee klaarmaken. Denk maar aan de kalfsrib agrodolce, spareribs agrodolce en de peperonata in agrodolce (klik op de link voor de receptuur). Vandaag zakken we af naar het zuiden van Italië, meer bepaald naar Sicilië voor dit heerlijk konijn in agrodolce. Konijn is heel gezond maar het delicate vlees verdraagt niet heel goed droge warmte, zodat we het bijvoorbeeld niet kunnen roosteren. Maar braiseren lukt wel heel goed.

Dit agrodolce stoofpotje maken in Sicilië klaar wanneer het wat koeler wordt en het tijd is om de olijven te plukken. De stukken konijn worden eerst aangebakken en dan verder gestoofd in kookvocht en met groenten (alla stimpirata). De olijven, zoute kappertjes, azijn en honing zijn de smaakmakers van dienst. Je kan er zelf wat rozijnen bijdoen om een nog diepere zoetzure smaak te krijgen. Om de zoetzure smaak te krijgen wordt een stroperige reductie van rode wijnazijn en honing er op het laatste aan toegevoegd. Serveer met rustiek brood om de lekkere saus op te doppen.

Konijn leent zich perfect voor dit gerecht maar je kan ook kip gebruiken. Gewoon de gaartijd wat verminderen. Voor de avonturiers hebben we nog een tip : je kan dit agrodolce gerecht ook met wild maken zoals bijvoorbeeld everzwijn. Voeg dan wel een beetje donkere chocolade bij je saus voor een hele rijke smaak.

Wat heb je nodig ?  voor 6 personen

  • 125 ml droge witte wijn
  • 2 medium ajuinen, fijn gesnipperd
  • ½ kilo romatomaten
  • 1 konijn, in stukken gesneden
  • Olijfolie
  • Zout en peper
  • 200 gram groene selder, in stukjes gesneden
  • 200 gram wortel, in stukjes gesneden
  • 100 gram groene olijven
  • 1 laurierblad
  • 2 EL kappertjes
  • 2 EL pijnboompitten
  • 3 EL rode wijnazijn
  • 1 EL honing
  • 400 gram aardappelen

nullam-microwaveum-3073

Hoe maak je het ?

Kruid de stukken konijn met peper en zout. Verwarm 2 EL olijfolie op een middelmatig vuur in een grote pan met zwarte bodem en bak de stukken konijn tot ze goudbruin zijn, maar niet volledig gaar (ongeveer 5 tot 8 minuten). Draai af en toe om. Wanneer alle stukken gebakken zijn mag je ze uit pan halen en warm houden op een serveerschaal. Verhoog de temperatuur en deglaceer de pan met de witte wijn. Laat deze gedurende een paar minuten inkoken. Giet de reductie over de stukken konijn.

Doe nog een EL olijfolie in de pan en doe er de fijn gesneden ajuin bij. Laat de ajuin gedurende ongeveer drie minuten garen zonder bruin worden. Vervolgens mogen de selder, wortelen en de aardappelblokjes erbij. Laat verder garen onder voortduren omroeren. Als laatste mag je er de stukken tomaat, kappertjes en het laurierblad er bij doen. Kook nog een vijftal minuten. Leg hier de stukken konijn op en overgiet met de reductie. Dek af en zet weg in de oven of laat verder sudderen op een laag vuur.

Ondertussen maken we de agrodolce saus klaar. Doe de azijn en honing in een sauspannetje en breng aan de kook. Verminder dan het vuur en laat tot ongeveer de helft reduceren. Giet deze ingedikte saus over stukken konijn wanneer deze bijna gaar zijn.

De olijven mogen er de laatste vijf minuten bij. Rooster de pijnboompitten in een droge pan en strooi deze over je stukken konijn bij het opdienen.

Verdeel de stukken konijn over de borden en serveer warm.

NM.

nullam-microwaveum-3071

Merluzzo alla ghiotta

7898

Dit is een stoofpotje voor alle seizoenen. Dat het niet altijd vlees hoeft te zijn of en lange gaartijd nodig heeft, bewijst deze merluzzo (zwaardvis) alla ghiotta, een typische familieschotel uit Sicilië, meer bepaald uit Messina. Naast Vincenzo Nibali, de Haai van Messina, is Messina ook bekend voor de wondermooie Riviera dei Ciclopi, met de pittoreske vissersdorpjes Catania en Acireale.

Geen ingewikkelde ingredïenten, gewoon eenvoudige producten uit de streek en altijd voorhanden: lekkere rijke tomaten van San Marzano, groene olijven, kappertjes uit Salina of Pantelleria (ook Dochter van de Wind genoemd, hét eiland van de kappertjes en op een boogscheut van Sicilië) en vis. Als je zwaardvis kan vinden, gebruik deze dan, anders kan je gelijk welke stevige witte vis gebruiken.

En voor de rest laat je de temperatuur en je stoofpot zijn werk doen : zachtjes laten garen en de smaak van de verschillende ingrediënten tot een harmonieus geheel laten samenkomen.

Assolutamente da provare!!!

Wat heb je nodig?

  • 750 gram stevige witte vis (ik gebruikte kabeljauwhaasje)
  • 2 San Marzano of roma tomaten
  • 1 rode ajuin
  • 2 stengels groene selder
  • 50 gram kappertjes
  • 250 gram groene olijven
  • 1 teentje look
  • Rode chilipepervlokken
  • 600 gram aardappelen, vastkokend
  • Platte peterselie, voor de afwerking
  • Olijfolie
  • Peper en zout

Hoe maak je het ?

Dep de vis droog, snij in kleinere stukken en kruid met peper en zout.

Snij de tomaten in grove stukken. Snij ook de stengels groene selder fijn. Neem een grote pan die in de oven mag of een braadslede en doe er de stukken tomaat, de selder, fijn gesneden ajuin, look, olijven, kappertjes en rode chilipepervlokken in. Meng even dooreen en bedek met schijfjes aardappel tot de groenten volledig bedekt zijn.

Zet een deksel op de pan en zet op een middelmatig vuur. Laat dit gedurende ongeveer 20 minuten rustig sudderen. Schud af en toe eens zachtjes op. Na twintig minuten zouden de aardappelschijfjes zacht en bijna gaar moeten zijn.

Leg de stukken vis op de aardappelschijfjes en dek terug af met het deksel. Kook dit gerecht verder tot de vis gaar is. Wanneer je vis kook verliest hij zijn doorschijnendheid en wordt de vis opaak. Vis is gaar wanneer hij volledig opaak is en gemakkelijk uiteen valt wanneer je er met een vork in prikt. Dit duurt ongeveer 10 tot 12 minuten, maar de gaartijd is natuurlijk afhankelijk van de grootte van de stukken.

Dien onmiddellijk op. Werk af met fijn gesneden platte peterselie en wat meer kappertjes.

NM.

In the Mix Stormy Negrita

4531

NEGRITA is een merk van Caribische rum dat in 1857 werd ontwikkeld door de Franse likeurexpert Paul Bardinet. In dat jaar worden de Franse havens overspoeld door heel wat exotische producten, maar het is de alcohol, op basis van suikerriet die de interesse wekt van Paul Bardinet uit Limoges. Op dat moment werd deze alcohol, toen genaamd «tafia» , beschouwd als een eau-de-vie met een ruwe smaak, vooral gedronken door de piraten, matrozen en zeerovers. Paul Bardinet waagde het toch om het te proeven en zag meteen de waarde van deze alcohol in. Als een echte alchemist ging hij op zoek naar de beste samenstelling. Deze alcohol onthult een ongeëvenaarde finesse en karakter wanneer hij zorgvuldig op eikenhouten vaten gerijpt wordt. Zo ontstond NEGRITA rum. In  1895  verliet  het  bedrijf  Limoges  en  vestigde  zich  in  Bordeaux  om  dichter  bij  de rumschepen te zijn die uit het Caribisch gebied kwamen. Op de “Quai des Chartrons” in Bordeaux, dichtbij de haven, laat Paul Bardinet grote kelders bouwen : hier assembleerden de  Keldermeesters  de  beste  cru’s  uit  het  Caribisch  gebied  om  een  hoogkwalitatieve alcohol te verkrijgen, exotisch getint en zonovergoten, die verleidt met zijn subtiele en krachtige aroma’s. Eens op de markt gebracht in Spanje, ging deze heerlijke rum op zoek naar een naam! Op de reclameborden die het product voorstelden, stond een mooie jonge Creoolse dame met een hoofddoek van madras en de slogan ‘El Ron de la Negrita’. Geleidelijk aan werd deze NEGRITA de heldin van een echte reclame saga, en haar uiterlijk evolueerde mee met de publiciteit.

Alhoewel het merkicoon met de tijd is geëvolueerd, is de unieke smaak van  NEGRITA  rum  ondertussen  niet  veranderd  !  De  NEGRITA  rum  is vandaag  in  meer  dan  100  landen  wereldwijd  aanwezig  en  wordt  nog steeds  geproduceerd  in  de  streek  van  Bordeaux,  in  Blanquefort,  waar Bardinet  sedert  1974  gevestigd  is.  Het  recept  van  NEGRITA  rum  wordt strikt gedefinieerd : de assemblage beantwoordt aan talrijke kwalitatieve, technische  en  kwantitatieve  criteria  die  nooit  veranderen.  Door  deze consistentie  blijft  de  kwaliteit  van  NEGRITA  rum  doorheen  de  tijd behouden.

NEGRITA is een assemblage van rums uit La Martinique, Guadeloupe en La Réunion. Deze assemblage,  gerealiseerd door de Keldermeesters uit Blanquefort, combineert jonge en oude agrarische rums en rums op basis van suikerriet, zodat de beste gastronomische rum wordt verkregen. De kunst  van  het  assembleren  vereist  echte  vakkennis  :  lekker  en  rijk  aan smaak, moet de rum ook kracht en robuustheid uitstralen. Vandaag  is  NEGRITA  rum  een  onmisbaar  ingrediënt  voor  alle gastronomische recepten en parfumeert zij zowel prachtige desserten als heerlijke warme cocktails. Haar warme en zonnige aroma’s bezorgen alle bereidingen een smakelijke en exotische toets: dankzij haar herhaaldelijk beloonde kwaliteit zijn de aroma’s van NEGRITA rum bestand tegen koken, daar de alcoholdampen verdampen.

rhum_negrita_logo_copie_1Negrita Dark Rum heeft gerijpt op eikenhouten vaten. Daaraan heeft deze rum zijn complexiteit en diepte aan te danken. Negrita rum heeft een gouden kleur. De zoete aroma’s van eikenhout, kruiden en citrus gaan we combineren met Florio di Marsala Ambra Dolce. Marsala is een versterkte wijn uit het stadje Marsala op het eiland Sicilië. Marsala, de gouden brug tussen oost en west, werd door Cicero “splendidissima urbs” genoemd omwille van de mooie villa’s openbare gebouwen. Marsala wijn bestaat in 3 tinten: goudgeel (Oro), amberkleurig (Ambra) en robijnrood (Robino) en 3 smaken droog (secco), halfdroog (demisecco) en zoet (dolce). Deze laatste, de zoete versie, gebruiken we natuurlijk om sabayon te maken. Maar je zou ook de andere versie in huis moeten hebben, want Marsala is niet alleen om mee te koken. Laten we niet vergeten dat het ook een aperitivo en digestivo is. Florio is de meest bekende Marsala en die vind je gewoon in de afdeling sterke dranken van Delhaize.

Deze twee krachtige smaken combineren we in een cocktail, waaraan we verse gember toevoegen voor wat extra pit, limoensap voor het friszure element en ginger ale voor het sprankelend effect.

Scaloppine di vitello al Marsala

Vandaag maken we scaloppine di vitello – kalfslapjes – met marsala, een Italiaanse klassieker. Met slecht een paar ingrediënten maak je in luttele minuten een heerlijk gerecht, waaraan de Marsalawijn een extra dimensie geeft.

Klik hier op op de foto voor het recept.

5228

NM.

 

Scaloppine di vitello al Marsala

5228

Mocht men me ooit zeggen dat de zondvloed binnen 15 minuten zou beginnen en dat ik naast mijn familie nog drie voorwerpen mocht meenemen, dan is “Essentials of Classic Italian Cooking” van Marcella Hazan er één van (naast één van mijn Korin messen en een gietijzeren pan). Hazan werd in 1924 geboren in Cesenatico in Emilia-Romagna, huwde in 1955 met een Italiaanse Sefardische Jood en week uit naar New York, waar ze een kookschool oprichtte. Ze schreef in totaal 4 kookboeken en publiceerde tal van recepten in prestigieuze kranten en magazines.

Waarom dit boek en geen ander?

Geen enkele schrijver van Italiaanse kookboeken kan zo technisch en in detail recepten weergeven, zonder daarom ingewikkeld te zijn, en waarbij het met de hand maken centraal staat en er zo weinig mogelijk keukenapparatuur wordt gebruikt. Daarnaast zijn het echte Italiaanse gerechten, en geen ‘veritaliaanste’, zoals in zovele Marcella Hazankookboeken nu. Het boek heeft me al overal vergezeld en ligt al jaren op mijn nachtkastje. Marcella Hazan en haar boeken zijn voor mij een grote bron van inspiratie geweest op twee vlakken. Ten eerste, haar eerlijke en volledige recepten met een logische opbouw van start tot finish. Ik probeer mijn recepten op deze blog in dezelfde stijl te houden, zodat ze perfect kunnen nagedaan worden en er geen twijfel moet bestaan. En ten tweede, door haar techniek, die ik niet alleen in Italiaanse gerechten gebruik, maar ook probeer door te trekken naar alles wat ik kook: gebalanceerd en met de pure ingrediënten en smaken die centraal staan.

Vandaag maken we scaloppine di vitello – kalfslapjes – met marsala, een Italiaanse klassieker. Met slecht een paar ingrediënten maak je in luttele minuten een heerlijk gerecht, waaraan de Marsalawijn een extra dimensie geeft. Marsala is een versterkte wijn uit het stadje Marsala op het eiland Sicilië. Marsala, de gouden brug tussen oost en west, werd door Cicero “splendidissima urbs” genoemd omwille van de mooie villa’s openbare gebouwen.

Marsala wijn bestaat in 3 tinten: goudgeel (Oro), amberkleurig (Ambra) en robijnrood (Robino) en 3 smaken droog (secco), demisecco (halfdroog) en dolce (zoet). Deze laatste, de zoete versie, gebruiken we natuurlijk om sabayon te maken. Maar je zou ook de andere versie in huis moeten hebben, want Marsala is niet alleen om mee te koken. Laten we niet vergeten dat het ook een aperitivo en digestivo is.

5236

Wat heb je nodig?

  • 2 EL olijfolie
  • 2 EL boter
  • kalfslapjes – scaloppine di vitello – voor 4 personen
  • Bloem
  • Bakje witte champignons
  • zout en vers gemalen zwarte peper
  • droge Marsala wijn
  • Platte peterselie

Hoe maak je het?

Leg de kalfslapjes tussen huishoudfolie en hamer er maar lustig op los tot ze plat genoeg zijn. Dit kan zeer therapeutisch zijn na een moeilijke dag.

Snij de gekuiste witte champignons in schijfjes en zet even opzij. Smelt een eetlepel boter en olijfolie in een pan en voeg er champignons aan toe, kruid met peper en zout, en bak ze gedurende 5 minuten. Er niet teveel aan schudden zodat ze mooi bruin worden. Haal de champignons uit de pan en hou ze warm.

Kruid de scaloppine met peper en zout en haal ze door de bloem. Schud er de overtollige bloem af. Doe de resterende lepel olijfolie in dezelfde pan en bak de kalfslapjes mooi bruin aan beide kanten. Als je ze mooi hebt dungeklopt met de vleeshamer hebben ze maar ongeveer 30 seconden tot één minuut per kant nodig. Indien ze niet allemaal in één keer in je pan passen, bak ze dan in verschillende keren. Haal de scaloppine uit de pan en hou warm.

Verhoog het vuur en deglaceer met een goede scheut Marsala, schraap de bruine aanbaksels los en laat wat indikken. Indien je dit voor grotere hoeveelheden maakt, mag je er ook wat bouillon of fond bij doen. Voeg er de resterende lepel boter bij, zodat je een mooi glanzende saus krijgt. Doe de scalloppine terug in de pan, evenals de champignons en laat nog even doorwarmen, zonder te koken. Proef even, pas eventueel de kruiding aan en werk af met wat fijn gesnipperde platte peterselie.

Serveer warm met pasta naar keuze.

Grazie Marcella,

NM.