Tag Archives: likeur

In the mix Fumata Bianca

Droog, licht bitter en rokerig – zo kan ik dit drankje omschrijven. Dit is een heel dorstlessende aperitivo, gemaakt met witte vermout, rokerige mezcal en bitterzoete Suze. De vertaling van fumata bianca is witte rook, vermoedelijk omwille van het gebruik van mezcal, niet omwille van de witte rook die uit de schouw komt bij de verkiezing van een nieuwe paus.

Suze

Suze Liqueur De Gentiane is een Frans likeur van 16% ABV. Deze drank heeft een unieke smaak die van de gentiaanplant afkomstig is. Deze bloem is vooral te vinden in het Alpen gebied.

Suze Liqueur De Gentiane is goudbruin van kleur en is gemaakt van gentiaan wortels die minstens 25 jaar geleden zijn geplant, versterkt met een infusie sinaasappel voor een bittere, rijke en krachtige smaak. Suze is een kruidenlikeur die in 1889 gelanceerd door ene Fernand Moureaux (zaakvoerder van een distilleerderij in Maisons-Alfort). Hij wilde een apéritif dat niet op wijn gebaseerd was. Félix Lebaupin, het hoofd van het laboratorium van Fernand Moureaux, had in 1885 een recept bedacht op basis van gentiaan wortels. De likeur -die toen nog geen naam had – kreeg een gouden medaille op de Wereldtentoonstelling van 1889 in Parijs en werd pas jaren later (1895) op de markt gebracht.

Henri Porte ontwierp de typische slanke fles die tot 2008 onveranderd bleef. Hij zou ook de naam Suze bedacht hebben. Suze was het koosnaampje van Suzanne Jaspart, de schoonzuster van Fernand Moureaux. Volgens een ander verhaal is de drank genoemd naar een riviertje in Zwitserland, waar de drank reeds vroeg bekend werd. Een vroege slogan was “Suze, l’amie de l’estomac” (de vriendin van de maag).

Witte rook

De witte rook duidt op de succesvolle verkiezing van een nieuwe paus. Aan het einde van een conclaafstemming, als een naam twee derde van de voorkeuren krijgt, worden de stembiljetten verbrand in een speciale kachel die is opgesteld in een kamer naast de Sixtijnse Kapel, samen met vochtig stro of lactose (de laatste is het meest gebruikt door vele conclaven, terwijl stro in de oudheid werd gebruikt), waardoor witte rook wordt geproduceerd die, ontsnappend uit de schoorsteen die zichtbaar is vanaf het Sint-Pietersplein, de verkiezing aan de wereld aankondigt.

Wat heb je nodig?

  • 30 ml Suze Gentian liqueur
  • 30 ml witte vermouth bianco
  • 22.5 ml Mezcal
  • 75 ml Sodawater of club soda

Hoe maak je het?

Combineer alle ingrediënten behalve de grapefruittwist in een collins-glas. Voeg ijsblokken toe en top af met sodawater.
Druk een grapefruit-twist over het drankje en laat het in het glas vallen.

NM.

Five Farms County Cork Irish cream liqueur

County Cork – bijnaam The Rebel County – is één van de mooiste delen van Ierland. Heel mooie natuur en veel groen en vandaar komt deze Five Farms Irish Cream. Deze after-dinner likeur is gemaakt met rijke room uit County Cork en maakt gebruik van een drievoudig gedistilleerde Ierse whisky die deze likeur gemaakt in kleine batches zachtheid en complexiteit geeft. De room is afkomstig van vijf boerderijen in County Cork (vandaar de naam).

Smaakprofiel

Deze Five Farms Irish Cream Liqueur heeft al redelijk wat prijzen binnengehaald, onder andere een 97 punten en de Chairman’s Trophy op de Ultimate Spirits Challenge, de hoogste score ooit voor een cream likeur. De jury omschreef de likeur zo: “An inviting nose of butterscotch, caramel fondue, and vanilla bean jumps from the glass. The lush palate coats the mouth with flavors of coffee with fresh cream, dulce de leche, coconut, maple, and Belgian waffles. An intensely satisfying after dinner sipper in place of dessert.”

De likeur geeft een fluwelen mondgevoel en is rijk en romig. Je proeft butterscotch, subtiele koffietonen en een verwarmende whisky-kick.

Perfect serve

Ideaal om te nippen na een etentje, puur of on the rocks.

Of vervang de room in een White Russian (zie receptuur hieronder) door Five Farms County Cork Irish cream liqueur voor een extra decadente versie.

Sláinte mhaith,

NM.

Mirto Ricetta Storica Silvio Carta

Mirte-likeur (licòre de murta), mirto of rode mirto genoemd, is een populaire likeur, op Sardinië en op Corsica en andere regio’s in de Middellandse zee. Deze likeur wordt gemaakt door de maceratie van rijpe, gepigmenteerde mirtebessen in alcohol. De term rode mirte verwijst specifiek naar dit type, vanwege de kleuring die wordt gegeven door de anthocyanines – kleurstoffen – van de bessen van de mirte.

Silvio Carta

Silvio Carta richtte in de jaren 50 zijn bedrijf op in Baratile San Pietro op Sardinië. Hij wijdde zich in het begin vooral op wijn maar deed ook veel aan innovatie en breidde zijn gamma uit met gin, vermout en deze Mirto.

Mirto Ricetta Storica

Deze mirto van Silvio Carta is het resultaat van een oud traditioneel recept uit Sardinië, waarbij alleen rijpe rode mirte-bessen worden gebruikt. Deze digestief heeft een intens bruine kleur met paarse reflecties. De neus toont een diep en complex boeket, met duidelijke toetsen van mirte, verrijkt met pruimen en aromatische kruiden, waaronder laurierblaadjes en salie. In de mond is het uitgebalanceerd tussen zoetheid en bittere smaak, met een aangenaam droge afdronk waarin elegante aroma’s van mediterraan struikgewas hun weg vinden. Perfect om ijskoud als digestief aan het einde van een maaltijd te serveren.

Mirto perfect serve

Op Sardinië drinkt men deze zoet-kruidige likeur traditioneel na de maaltijd – als digestief – en soms ook als aperitief. Mirto wordt ijskoud geserveerd en bevat 32% alcohol.

NM.

Schmerling’s Coffee Liqueur

Schmerling’s koffielikeur

Omdat ik heel graag na een leuk etentje een espresso martini (zie receptuur) drink ben ik altijd op zoek naar goede koffielikeur. En die moet voor mij heel intens van smaak zijn en niet te zoet. En zo vond ik de koffielikeur van het Zwitserse Schmerling’s, een huis dat al 50 jaar topchocolade maakt.

Schmerling’s Likeur is een premium product uit Zwitserland. Gemaakt van heerlijke premium Colombiaanse koffiebonen en met een rijke en uitgesproken smaak van gebrande koffie, net zoals ik het graag heb.

Het is een fluweelzachte after dinner likeur van 23% ABV met een heerlijk mondgevoel en ze voegt net dat vleugje verfijning toe aan elke gelegenheid.

White Russian

Geniet ervan straight of on the rocks, of doe zoals The Dude. Maak er een White Russian mee, de favoriete drank was van Jeff Bridges – The Dude – in de film The Big Lebowski.

Patrón Tequila XO Café espresso Martini

Geef jouw feest wat extra va va voom met een Espresso Martini

Digestief, koffie of dessert?

Het is de klassieke vraag na een etentje en er is eigenlijk maar één antwoord: alle drie, in de vorm van een Espresso Martini. Espresso Martini is een gesofisticeerd klein duiveltje met magische krachten. Bij de combinatie koffie en alcohol denkt men meestal aan een Irish Coffee, maar deze espresso martini (zie receptuur onderaan) is eenvoudiger om te maken en krachtiger. Boozy en verslavend lekker!

Deze feestelijke versie maken we niet klassiek met vodka, koffielikeur (zie recept) en espresso, maar met gin en Patrón XO Café, een koffielikeur van 35% ABV op basis van tequila.

Deze Patrón XO Café komt in een normale fles van 70 cl, maar ik heb de espresso martini geserveerd in een zeer hoog Japans Kimura cocktailglas.

Patrón XO Café

Patrón XO Café is een premium tequila likeur van Patrón: ‘Blending the essence of coffee with our premium tequila is what our XO Café gives the edge’. Patron XO Café is een creatie van blends van de XO Fine tequila met koffie aroma’s.

Er zit weinig suiker in zodat de likeur kan gedronken worden in cocktails maar ook als een likeur, bijvoorbeeld ijskoud in shots. Of je kan de likeur ook perfect puur op kamertemperatuur genieten met naar wens een blokje ijs. Leuk dus na een lekkere maaltijd.

Wat heb je nodig?

  • 35 ml Bombay Sapphire Gin
  • 15 ml Patrón Tequila XO Café
  • 10 ml agavesiroop (of je kunt ook vloeibare honing gebruiken als je die in huis hebt)
  • 25-35 ml premium espressokoffie (gekoeld)

Hoe maak je het?

Shake alle ingrediënten heel goed met ijsblokjes, zeef in een gekoeld martini- of coupetteglas en geniet! En werk af met drie koffiebonen.

NM.

Luxardo viert zijn 200-jarig bestaan

Luxardo bestaat 200 jaar en dat kunnen we niet laten voorbijgaan, want het is een belangrijk ingrediënt in vele cocktails. Het verhaal van 200 jaar “italianità spiritosa” en aan het einde van dit artikel, de receptuur voor The Last Word cocktail.

Luxardo

Al 200 jaar produceert Luxardo likeuren, sterke drank en kersen die zijn gestird, geshaket en gegarneerd in enkele van ‘s werelds beste cocktails.
Waar geweldige cocktails worden gemaakt, is er Luxardo Maraschino. Sinds de oprichting in 1821 in Zara (Venetië) door Girolamo Luxardo, is Luxardo een vaste waarde geweest tijdens de gouden eeuw van de cocktails, tot aan ons huidige moderne tijdperk van ambachtelijke mixologie. Sinds de oprichting in 1821 door Girolamo Luxardo is het merk in vele bars te vinden. En zeven generaties Luxardo-familie hebben geholpen om klassiekers te perfectioneren en barmannen en te inspireren.

“Ik ben vereerd om 200 jaar van de erfenis van onze familie te vieren”, zegt Franco Luxardo, Senior Partner bij Luxardo. “De vijfde, zesde en zevende generatie van onze familie zetten zich samen in om de continuïteit van Girolamo Luxardo’s visie te garanderen en zo de identiteit van een onafhankelijk familiebedrijf te behouden.”

Buon compleanno Maraschino!

The Last Word

Deze cocktail wordt gemaakt met 4 gelijke hoeveelheid ingrediënten, wat het voor bartenders gemakkelijk maakt.

Op het eerste zicht lijkt het ook een combinatie die niet kan werken: sterke gin – de Last Word stamt uit de Drooglegging en de gin toen was niet verfijnde bootleg gin – gecombineerd met een krachtige kruidenlikeur en Luxardo Maraschino en limoensap. Maar wonder boven wonder, de ingrediënten mengen wonderwel. Er is overduidelijk synergie: Het geheel is meer dan de som van de delen.

Twee andere elementen die bijdragen tot de cult status is het gebruik van groene Chartreuse en Maraschino, de geheime ingrediënten van vele bartenders.

Een ander voordeel is dat The Last Word een sour is, waarbij men citrus gaat balanceren met het zoete van de likeuren. Het is dus voornamelijk een oefening in evenwicht tussen zoet en zuur en complexe aroma’s. En daar speelt Luxardo een grote rol in.

Wat heb je nodig?

  • 30 ml Gin Bombay Sapphire
  • 30 ml groene Chartreuse (of Izarra uit Baskenland)
  • 30 ml vers limoensap
  • 30 ml Luxardo Maraschino likeur

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een shaker en vul met ijsblokken. Schud heel goed op (30 seconden) en giet door een fijne zeef – straight up – in een gekoeld type coupette glas. Er is normaal geen versiering – garnish – voor The Last Word, maar een groen blaadje munt mag altijd. Het oog wil ook wat.

NM.

In the Mix Rosolio di Tomato

De zon is terug in het land en dat betekent dat we terug terrasjes kunnen doen of in de tuin met vrienden genieten van lekkere drankjes. Deze Rosolio di Tomato is er zo één.

Dauw van de zon

Rosolio (van het Latijnse ros solis) betekent “dauw van de zon“. Maar Rosolio is ook de naam van een Italiaanse likeur uit de 15e eeuw die traditioneel bij feestelijke gelegenheden werd geserveerd.

Italicus Rosolio di Bergamotto

Deze Italicus wordt gemaakt in Turijn en bevat Calabrische bergamot, kamille, citroen, gentiaanwortel, lavendel, citroenmelisse en gele rozen. De likeur heeft een ABV van 20 % en is ontworpen door Giuseppe Gallo, bartender en voormalig Martini & Rossi-ambassadeur.

Met zijn Italicus Rosolio di Bergamotto, brengt hij nieuw leven in een lang over het hoofd geziene categorie van Italiaanse sterke dranken, de rosolio: een zoete, low-proof Italiaanse likeur die vaak wordt gemaakt met rozenblaadjes, citrus, kardemom en andere aromatische kruiden en plantaardige ingrediënten.

Het hoofdingrediënt van Italicus zijn de gedroogde schillen van de geurige Calabrische bergamot, die vaak als ingrediënt wordt gebruikt door parfummakers (denk maar aan Aqua di Parma). Gallo liet zich inspireren door een recept voor Rosolio di Torino uit Il Liquorista Pratico van Luigi Sala (1890).

De noordelijke regio van Piemonte, omringd door de bergen, heeft een traditie van het gebruik van veel bloemen en planten uit de Alpen, en het is ook het centrale gebied voor het kweken van aromatische kruiden

.

We combineren de Italicus met Nardini Bitter Aperitivo, licht bitter van smaak. Deze likeur wordt bereid met sinaasappel, gentiaanwortel en absintalsem. Het derde ingrediënt is umami water van tomaten.

Cin Cin

Alla vostra!!!

Wat heb je nodig?

  • 40 ml Italicus Rosolio di Bergamotto
  • 20 ml Nardini Bitter Aperitivo
  • 50 ml geclarifiëerd water van tomaten

Hoe maak je het?

Geraspte rauwe tomaten

Snijd de rijpe tomaten doormidden en rasp ze op een grove rasp tot op het vel. Gooi het vel weg. Laat de tomatenpulp uitlekken en filter of clarifiëer. Breng eventueel op smaak.

Doe de drie ingrediënten in een met ijsblokken gevuld mengglas en roer met een barlepel tot de juiste afkoeling en verwatering. Giet door een zeef in een voorgekoelde tumbler.

Werk af met een bloemetje of een takje munt.

NM.

In the Mix Vieux Carré

De Vieux Carré ontstond in New Orleans en is een weerspiegeling van wat New Orleans in 1930 was: een melting pot van Amerika – de rye whiskey uit Mississippi, Frankrijk – de cognac en de likeur en Italië met de vermout. De Vieux Carré – genoemd naar de Franse wijk in de stad – stamt uit 1930 uit de Carousel Bar in Hotel Monteleone en de bartender van dienst was Walter Bergeron.

De Vieux Carré is een ‘stiff‘ drankje: heel boozy maar ook wat zoet en bitter en drinkt heel vlot. De gelijke delen booze worden aangevuld met niet één maar twee soorten bitters, en de complexiteit krijg je door er ook nog een hint van kruidenlikeur aan toe te voegen. Omdat ik een groot liefhebber ben van boozy sippers, sluit ik heel dikwijls de avond af met een Vieux Carré.

Met dank aan Bar Burbure, omdat die mijn smaak kennen en omdat ze een hele goede Vieux Carré maken.

Hieronder volgt het originele recept, want dat is nog altijd het beste. Ook aan de hoeveelheden moet niet getornd worden, voor de Vieux Carré heb je de precisie van een patissier nodig.

Wat heb je nodig?

  • 22 ml zoete rode vermout
  • 22 ml cognac
  • 22 ml (George Dickel – Sazerac – Knob Creek) rye whiskey
  • 2 dashes Peychaud’s bitters
  • 2 dashes Angostura bitters
  • 2 theelepels Bénédictine likeur
  • Maraschino kers of zeste van een citroen

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een mengglas gevuld met ijs. Goed roeren tot de juiste afkoeling en verwatering. Strainen in een voorgekoeld Old Fashioned glas met verse ijsblokken. Versier met een maraschino kers of een zeste van citroen.

NM.

In the Mix Italiano Frappé

Dit weekend krijgen we mooi weer dus de laatste aflevering van Coffee & Cocktails wordt een Italiaans drankje dat perfect past bij warme temperaturen. Eén frappé style drankje met drie Italiaanse likeuren (Amaro, Fernet Branca en Marsala Superiore) en cold brew. Het resultaat is een ijskoud bitterzoet en kruidig mixed drink, ideaal voor BBQ of tuinfeest.

Frappé

Frappé komt van het Franse woord voor ‘geslagen’ en is een schuimende Griekse koffie, gemaakt van oploskoffie en dat koud gedronken wordt.

De oorsprong van de frappé ligt in de Internationale Beurs van Thessaloniki in 1957. Het bedrijf Nestlé demonstreerde een nieuw kinderdrankje, een chocolademelkpoeder dat kon worden bereid door melk toe te voegen en een en ander in een shaker te schudden. Een medewerker van het bedrijf, Dimitrios Vakondios, zocht naar een manier om in de pauze oploskoffie te maken, maar kon geen warm water vinden. Dus besloot hij koud water en de shaker te gebruiken en maakte zo de eerste frappé, die uitgroeide tot de nationale drank van Griekenland. Frappé wordt ook met koffielikeur gemaakt.

Een frappé met drie Italiaanse likeuren

Onze eerste likeur is Amaro Lucano. “Amaro drink je typisch na een maaltijd in de Italiaanse cultuur en, zoals wijn, zegt elke amaro veel over de regio waarin het wordt geproduceerd,” aldus Leonardo Vena, vierde generatie familielid en marketingmanager voor Amaro Lucano. Amaro is vaak netjes on the rocks gedronken, of met een scheutje frisdrank als aperitief of digestief. De smaak zit ergens tussen licht zoet en licht bitter, met hinten van munt en root beer.

Het tweede ingrediënt is een andere Italiaanse amaro. Fernet Branca is zonder twijfel de peetvader van de handdruk van de barman, de bartender’s handshake. Maar het is ook populair als digestief of ingrediënt voor cocktails en ook in de keuken. Fernet Branca is een special geval amaro, want hij ligt aan het andere einde van het spectrum, want meer bitter dan zoet. 

Het derde ingrediënt is Marsala, een Siciliaanse versterkte wijn die wordt beschouwd als het Italiaanse equivalent van Port of Sherry. Superiore Dolce betekent dat het zoet is en meer dan twee jaar heeft gerijpt, met typische smaken van vijgen, rozijnen, amandelen, gedroogd fruit en honing, met een zeer aangenaam zoete afdronk.

Wat heb je nodig?

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een blender gevuld met ijsblokken. Blend tot alles goed gemengd is en je de consistentie van een smoothie hebt.

Giet in een voorgekoeld glas. Versier met een takje munt en een Amarena kers.

Of doe alle ingrediënten in een shaker, shake en giet over crushed ice. Ik vind persoonlijk de eerste versie beter.

NM.

Braambessenlikeur zelf gemaakt

De zomer is in aantocht

Terrasjesweer gaat samen met gezellig genieten met vrienden van een lekker drankje. Eén van mijn favoriete verfrissende cocktails is een Gin Bramble (receptuur) en daarvoor hebben we braambessenlikeur (Crème de Mûre). Je kan die natuurlijk kopen in de winkel maar het is leuker om die zelf te maken.

Braambessenlikeur

Wat hebben we daarvoor nodig? Niet zo veel: een fles rode wijn, braambessen, suiker en een (neutrale) alcohol. Voor de rest een grote glazen pot en een fijne zeef. Er zijn natuurlijk veel recepten te vinden, maar ik koos voor een korte infusie van 48 uur. Ik heb het proces wat versneld door de braambessen in de wijn te pletten en ze alle dagen goed op te schudden. Maar je kan de braambessen ook 2 weken laten infuseren, zonder ze te pletten.

Wat heb je nodig?

  • 700 gram braambessen
  • 1  fles rode wijn van 750 ml (medium body)
  • 300 gram suiker
  • 120 ml neutrale alcohol

Hoe maak je het?

Spoel de braambessen even af onder koud water en laat uitlekken. Doe ze daarna in een grote gesteriliseerde glazen pot en giet er de fles rode wjn over. Plet de braambessen met een pureestamper zodat de sappen vrijkomen.

Dek af met een theedoek en zet weg in de koelkast gedurende 48 uur (of in een koele donkere kamer). Schud ze regelmatig eens op en plet verder indien nodig.

Na 48 uur kunnen we een eerste keer filteren door alles door een neteldoek te gieten. Pers het laatste sap uit de neteldoek zodat alleen de zaadjes en schillen overblijven.

Neem een grote pan en giet de vloeistof erin. Doe er de suiker bij en laat sudderen tot de suiker is opgelost een goede 5 minuten).

Haal van het vuur en laat afkoelen tot kamertemperatuur. Doe er nug de neutrale alcohol bij. Ik verkies neutrale gin of vodka.

Een afgekoeld mag je de braambessenlikeur in propere en gesteriliseerde flessen gieten. Je kan de likeur onmiddellijk gebruiken maar ze blijft zeker een jaar goed.

Een tip: maak er genoeg en geef ze weg als kerstgeschenk!

NM.