Tag Archives: Death in the Afternoon

19 juli is Daiquiri dag

De daiquiri, pure elegantie

Een daiquiri is een perfecte blend van limoensap, rum en ijs. het hoeft dan ook niet te verbazen dat deze ontstaan is in een tropische regio. Een ideale combinatie die je wapent tegen de hitte en vochtigheid. Een elegante cocktail die er heel uitnodigend uitziet omwille van zijn doorzichtigheid, een beetje zoals glanzende alabaster. Ik was dan ook blij dat ik de daiquiri kon maken in dit superbe Cabernet cocktailglas van Holmegaard (ontwerp door Peter Svarrer).

Ik heb het hier uiteraard niet over de fluoroze monsterachtige creaturen, gemaakt met siropen met kunstmatige aardbeismaak, over crushed ice gegoten met wat goedkope rum, die als daiquiri verkocht worden.

Strikt genomen is een daiquiri een eenvoudige variatie op de tijdloze punch: een deel zuur, twee delen zoet, drie delen spirit en vier delen niet sterk. Het geniale is dat ijs de vervanging is van de niet sterke delen. En dat zal te maken hebben met het tijdperk waarin deze cocktail ontstond, namelijk rond het jaar 1920, toen ijs ook in tropische gebieden ten allen tijde voorhanden was. Want daarvoor was het een pure luxe (lees maar eens Gabriel García Márquez A Hundred Years of Solitude).

In de lijst van de meest invloedrijke cocktails.

Een daiquiri heeft zeker zijn plaats in de lijst van 25 iconische cocktails. Het is een tijdloze klassieker omwille van de geniale eenvoud. Je hebt er geen lange lijst van moelijk te vinden ingrediënten voor nodig en met een beetje oefening kan je de techniek leren. Je hebt alleen een geoefende hand nodig om de juiste verhoudingen te vinden: niet te zoet, niet te zuur, niet te koud en niet te warm.

De Rum Daiquiri is een ongeveer perfecte cocktail: eenvoudig, elegant en zowat het meest verfrissende drankje dat je kan krijgen. Samen met de Martini, de Manhattan en een handjevol andere toppers heeft de daiquiri zijn plaats veroverd in het pantheon van mixed drinks. De daiquiri verpersoonlijkt het karakter en de geest van de rum (de base spirit) zonder dat je complexiteit nodig heb of veel voorbereiding. Eén sip en je waant je op een maagdelijk wit zandstrand op één van de Caraïbische eilanden of in de straten van Havana, waar de Daiquiri vandaan komt.

Ontstaan van de daiquiri

Zoals bij de meeste cocktails is er heel wat verwarring over het ontstaan. De meest geloofwaardige mythe is deze van de Amerikaanse ingenieur Jennings Cox, die na een dag werken in de broeierige hitte beseft dat hij zonder gin en whisky zat, en buiten rum niets had om zijn gasten aan te bieden. Hij deed dan maar rum, limoen en suiker in een shaker. Zijn gasten waren helemaal weg van dit drankje en vroegen naar de naam. Aangezien hij deze mixed drink ter plaatse had uitgevonden, noemde hij deze naar Daiquiri, een strand dichtbij zijn werk in Havana (Cuba). We zijn 1896.

Een ander verhaal is dat van William Shafter, een Amerikaans legerofficier die in 1898 in Cuba was voor de Spaans -Amerikaanse oorlog. Hij proefde er wat elke Cubaan toen dronk (rum, limoensap en suiker) maar hij vond dat er ijs bij moest, en de daiquiri was geboren.

Welk verhaal is het juiste? Niemand weet het. Maar het is wel een beetje eigenaardig dat iemand krediet krijgt voor een cocktail waarvan de ingrediënten al van zeker 1740 samen gemengd worden. Admiraal Edward Vernon van de Britse Navy beval dat alle matrozen naast hun portie rum (grog)  ook limoen en suiker kregen (tegen de scheurbuik). Men wist toen al dat de (zoete) rum en de (zurige) limoenen bij elkaar pasten als Nicole en Hugo.

Het lijkt alleszins op een geval van inboorlingen die al eeuwen iets doen, de Westerlingen komen aan en ‘ontdekken’ dit, geven het een naam en lopen met de eer weg. Kolonialisme, zeker?

In comes Ernest Hemingway

De daiquiri zou vermoedelijk nooit die legendarische status bereikt hebben zonder de tussenkomst van de beroemde schrijver Ernest Hemingway. Ja, hij weer! In 1932, na de publicatie van ‘Death in the Afternoon‘ en op het toppunt van zijn roem, besloot hij de drukte in Florida te ontwijken om rustig verder te kunnen schrijven. Hij huurde een kamer in Havana en ging regelmatig schrijven in El Floridita, een cocktailbar op wandelafstand van zijn hotel (wegens betere wifi). El Floradito was een kruising van een gesofistikeerde hotelbar en een gezellige bodega. Barman van dienst was Constantino Ribalaigua Vert en hij introduceerde de Floridita daiquiri aan Hemingway (die met maraschino). Hemingway was een notioir drinker, maar had ook diabetes. Bij het proeven van de cocktail was zijn suggestie om de suiker weg te laten en de dosis rum te verdubbelen. De versie van de daiquiri ging de geschiedenis in als de Papa Doble, want Papa was de bijnaam van Hemingway. En door hem werd de daiquiri bekend over de ganse wereld.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml Cubaanse rum
  • 30 ml vers geperst limoensap
  • een barlepel gewone suikersiroop
  • een barlepel maraschinolikeur
  • Angostura bitters (optioneel, voor de versiering)

Hoe maak je het?

Een klassieker met drie eenvoudige ingrediënten. Maar het juiste evenwicht krijgen vraagt oefening. De verhoudingen zijn eerder indicatief. Elke rum heeft een ander smaakprofiel en niet elke limoen heeft dezelfde zuurtegraad. Begin met deze verhoudingen en pas aan waar nodig.

Doe alle ingrediënten in een shaker en shake lang genoeg tot je de juiste temperatuur en verwatering. Oefening baart kunst. Maar dat is net het leuke.

NM.

In the Mix: Death in the Afternoon

3305

Op 16 februari 1933 halen de illegale stokerijen in de VS opgelucht adem want het einde van de drooglegging – na bijna 15 jaar – is eindelijk in zicht. Het zal echter nog tot 5 december van hetzelfde jaar duren vooraleer de noodzakelijke ¾ meerderheid van Staten de wet die de drooglegging opheft (het 21ste Amendement) heeft geratificeerd en er terug officieel mag alcohol gedronken worden.

De Drooglegging (Prohibition)

In december 1917 werd het 18de Amendement goedgekeurd in het Amerikaanse Congres en vervolgens naar de verschillende Staten gestuurd voor ratificatie. Het 18de Amendement verbood het produceren, verkopen en transporteren van alcohol en likeuren voor persoonlijk gebruik. De Prohibition of de Drooglegging was een feit. Een speciale eenheid van de Schatkist opende jacht op de illegale stokers van moonshine en op de mafia die erg groot geld mee verdiende. Het is ook tijdens die periode dat velen het verbod omzeilden door weekendtrips naar Mexico. Tijdens die periode ontstond in Tijuana trouwens ook de Caesar Salad (zie recept).

Om het einde van de drooglegging te herdenken hebben we voor een speciale cocktail gekozen. Aan de andere kant van de wereld, in Europa, schreef Ernest Hemingway in 1932 het boek ‘Death in the Afternoon’, een non fictieverhaal over de Spaanse stierengevechten. Zoals jullie waarschijnlijk weten bracht Hemingway het grootste gedeelte van zijn tijd door met drinken in bars en schreef hij tussendoor ook wel eens een boek. Death in the afternoon is niet alleen de titel van een boek maar ook van een sterke cocktail door Hemingway himself uitgevonden toen hij in Parijs verbleef. De cocktail is gemaakt op basis van Absint en ijskoude Champagne, geschonken in een champagneglas, waardoor je een soort lichtgroen, decadent en melkachtig bubbelend drankje verkrijgt.

einde-drooglegging

Hemingway was duidelijk een fan van absinthe. Ook ik ben altijd gefascineerd geweest door het verhaal van Absinthe. Absinthe komt oorspronkelijk uit Zwitserland en had een zeer hoog alcoholpercentage. Maar het was niet de alcohol die Absinthe beroemd (of berucht) maakte maar de ingrediënten: anijs, venkel en artemisia absinthium, die thujon zou bevatten. En deze organische verbinding werd nu precies verantwoordelijk geacht voor de psychedelische effecten die Absinthe drinkers meemaakten en die leidden tot geweld, moorden en naakt rondlopen. Met als gevolg dat Absinthe verboden werd.

Thujon werkt wel op de neurotransmitters in de hersenen en het gehalte in Absinthe en vermout is daarom door de Europese Unie aan banden gelegd, maar zou nu toch niet verantwoordelijk zijn voor alle onheil dat door Absinthe werd aangericht. In ieder geval, Absinthe is terug vrij te verkrijgen in de handel.

Wat heb je nodig?

  • Champagneglas type flute
  • Absinthe 55°
  • Champagne Brut, koud

Hoe maak je het?

Absinthe is straf spul. Tijdens de voorbereiding van dit artikel heb ik de cocktail uitgeprobeerd met zowel Absint van 55 en 68 graden. Ik was al redelijk Absente minded met de versie van 55 graden. Ik heb ook een beetje met verschillende types champagneglazen gespeeld maar een flute was voor mij de beste keuze, omdat het eerst en vooral heel feestelijk is, maar de lange kelk met hoge voet zorgt er ook voor dat het je glas bij de steel kan vasthouden en de inhoud beter kan bekijken. Want naast de smaak is er ook het visuele effect van deze cocktail, namelijk deze toch wel speciale en spontane emulsie van absinthe met de koude champagne waardoor je dat lichtgroene effect krijgt.

Vul dus de bodem van een champagneglas met een shot absinthe en giet er de koude champagne op (verhouding ongeveer 1 op 4).  Bij het originele recept van Hemingway stond een voetnoot dat je er zo 4 tot 5 traag moest drinken. Niet aan te raden!

Boek suggestie: The Paris Wife door Paula Maclain

NM.