Tag Archives: Hemingway

In the Mix: West Coast cocktail

6215

Deze week hebben we voor jullie een cocktail én een bijpassend recept in petto. Het recept volgt snel na de publicatie van dit artikel. Ze passen samen, niet alleen omdat we ingrediënten uit het recept gebruiken voor de cocktail, maar vooral door de smaakcombinatie. Het recept voor de eigen gemarineerde gravad lax volgt, want deze heb je nodig om dit aperitief te versieren. Daarnaast kan je de gravad lax als fingerfood bij deze cocktail geven.

Deze cocktail maak je met drie bestanddelen:  gin, witte vermouth en Strega. Voor de gin kozen we voor een London Dry type, zoals Beefeater, Bulldog Gin of Jensen’s Bermondsey.  Het tweede bestanddeel is een zoete, witte vermouth. We kozen deze keer voor een Martini Bianco, met zijn verfijnde blend van droge Italiaanse wijnen. De Martini Bianco is ietwat zoet en bevat toetsen van vanille en kruiden.

Diezelfde aromatische kruiden vinden we terug in het derde bestanddeel, de Liquore Strega, een zachte, bitterzoete likeur (amaro) met fijne notities van kruiden en vanille. Strega wordt al sinds 1860 geproduceerd in Benevento in Campania. Het is eigenlijk een digestief van 40 graden, gemaakt van ongeveer 70 aromatische kruiden. Strega betekent heks en zou genoemd zijn naar de heksen die toendertijd rondvlogen in Campania. De gele kleur komt van saffraan. Ernest Hemingway, schrijver en beroepsdrinker, die ook lange tijd in Italië verbleef, vermeld Strega in één van zijn boeken – A Farewell to Arms – maar hij zelf verkoos grappa, wegens het hogere alcoholgehalte. En in The Godfather van Mario Puzo zie je ook regelmatig Strega verschijnen, want het was het favoriete drankje van John “Johnny” Fontane

6212

Wat heb je nodig?

  • 60 ml Gin
  • 20 ml Martini Bianco vermout
  • 5 druppeltjes Strega
  • Een strip gemarineerde zalm

Hoe maak je het?

Vul je shaker met ijsblokken en giet er al de ingrediënten in. Even schudden en door een zeef in een coupe gieten. Versier met een strip gemarineerde zalm (zie recept).

NM.

In the Mix: Death in the Afternoon

3305

Op 16 februari 1933 halen de illegale stokerijen in de VS opgelucht adem want het einde van de drooglegging – na bijna 15 jaar – is eindelijk in zicht. Het zal echter nog tot 5 december van hetzelfde jaar duren vooraleer de noodzakelijke ¾ meerderheid van Staten de wet die de drooglegging opheft (het 21ste Amendement) heeft geratificeerd en er terug officieel mag alcohol gedronken worden.

De Drooglegging (Prohibition)

In december 1917 werd het 18de Amendement goedgekeurd in het Amerikaanse Congres en vervolgens naar de verschillende Staten gestuurd voor ratificatie. Het 18de Amendement verbood het produceren, verkopen en transporteren van alcohol en likeuren voor persoonlijk gebruik. De Prohibition of de Drooglegging was een feit. Een speciale eenheid van de Schatkist opende jacht op de illegale stokers van moonshine en op de mafia die erg groot geld mee verdiende. Het is ook tijdens die periode dat velen het verbod omzeilden door weekendtrips naar Mexico. Tijdens die periode ontstond in Tijuana trouwens ook de Caesar Salad (zie recept).

Om het einde van de drooglegging te herdenken hebben we voor een speciale cocktail gekozen. Aan de andere kant van de wereld, in Europa, schreef Ernest Hemingway in 1932 het boek ‘Death in the Afternoon’, een non fictieverhaal over de Spaanse stierengevechten. Zoals jullie waarschijnlijk weten bracht Hemingway het grootste gedeelte van zijn tijd door met drinken in bars en schreef hij tussendoor ook wel eens een boek. Death in the afternoon is niet alleen de titel van een boek maar ook van een sterke cocktail door Hemingway himself uitgevonden toen hij in Parijs verbleef. De cocktail is gemaakt op basis van Absint en ijskoude Champagne, geschonken in een champagneglas, waardoor je een soort lichtgroen, decadent en melkachtig bubbelend drankje verkrijgt.

einde-drooglegging

Hemingway was duidelijk een fan van absinthe. Ook ik ben altijd gefascineerd geweest door het verhaal van Absinthe. Absinthe komt oorspronkelijk uit Zwitserland en had een zeer hoog alcoholpercentage. Maar het was niet de alcohol die Absinthe beroemd (of berucht) maakte maar de ingrediënten: anijs, venkel en artemisia absinthium, die thujon zou bevatten. En deze organische verbinding werd nu precies verantwoordelijk geacht voor de psychedelische effecten die Absinthe drinkers meemaakten en die leidden tot geweld, moorden en naakt rondlopen. Met als gevolg dat Absinthe verboden werd.

Thujon werkt wel op de neurotransmitters in de hersenen en het gehalte in Absinthe en vermout is daarom door de Europese Unie aan banden gelegd, maar zou nu toch niet verantwoordelijk zijn voor alle onheil dat door Absinthe werd aangericht. In ieder geval, Absinthe is terug vrij te verkrijgen in de handel.

Wat heb je nodig?

  • Champagneglas type flute
  • Absinthe 55°
  • Champagne Brut, koud

Hoe maak je het?

Absinthe is straf spul. Tijdens de voorbereiding van dit artikel heb ik de cocktail uitgeprobeerd met zowel Absint van 55 en 68 graden. Ik was al redelijk Absente minded met de versie van 55 graden. Ik heb ook een beetje met verschillende types champagneglazen gespeeld maar een flute was voor mij de beste keuze, omdat het eerst en vooral heel feestelijk is, maar de lange kelk met hoge voet zorgt er ook voor dat het je glas bij de steel kan vasthouden en de inhoud beter kan bekijken. Want naast de smaak is er ook het visuele effect van deze cocktail, namelijk deze toch wel speciale en spontane emulsie van absinthe met de koude champagne waardoor je dat lichtgroene effect krijgt.

Vul dus de bodem van een champagneglas met een shot absinthe en giet er de koude champagne op (verhouding ongeveer 1 op 4).  Bij het originele recept van Hemingway stond een voetnoot dat je er zo 4 tot 5 traag moest drinken. Niet aan te raden!

Boek suggestie: The Paris Wife door Paula Maclain

NM.